یک پیمانکار نظامی ایالات متحده فاش کرد که این کشور، در جریان جنگ با ویتنام قصد داشته از نوعی جت پک (کوله پشتی پروازی) استفاده کند.
به گزارش سرویس آی تی انتخاب به نقل از گیزمودو، بیش از نیم قرن پیش یعنی در جریان جنگ ایالات متحده و ویتنام، آمریکایی ها به دنیال استفاده از سیستمی بسیار متفاوت و جدید برای پیروزی در جنگ بودند. سیستمی که این روزها با نام جت پک شناخته می شود.
این موضوع در شرایطی پس از سال ها فاش شده که در طول دهه 1960 میلادی(زمان جنگ 2 کشور) جت پک را می شد تنها در فیلم های تخیلی و پلیسی از جمله جیمز باند مشاهده کرد. شاید تصور کنید که جت پک ها تنها در حد حرف برای ارتش مطرح می شده اما جت پک ها در دهه 1960 برای نظامیان ایالات متحده ایده ای بسیار جدی بود.
بر اساس اطلاعات فاش شده از یک سند برنامه ریزی جنگی در سال 1967 جت پک ها به عنوان روشی برای دور زدن منابع دشمن در نظر گرفته می شد و حتی در طول آن سال ها وزارت دفاع ایالات متحده، کار در خصوص کمربند هوشمندی موسوم به «راک» ا آغاز کرد که پس از بیش از 3 هزار پرواز آزمایشی در سال 1968 توسعه داده شد.
همانند بسیاری از فناوری های نظامی دیگر، اولین ایده ارائه شده برای کمربند جت پک استفاده در عملیات های شناسایی بود.همان کاربردی که پهبادها و ربات های امروزی به عهده دارند.
در بخشی از اسناد و گزارش های سال 1967 ارتش ایالات متحده در خصوص این جت پک نوشته شده که: "این سیستم قادر است که در فاصله ای بسیار کمتر از زمان گشت زنی گشت های زمینی اقدام به شناسایی مواضع دشمن کند. این یک ابزار پاسخگو تر برای تعیین و تأیید امنیت و یا ناامنی مناطقی است که با روش های معمول قابل بررسی نیستند. "
در بخشی از این گزارش اشاره شده که اگر سربازانی که ماموریت های شناسایی را بر عهده داشتند از این ابزار استفاده می کردند می توانستند بدون نیاز به حمل سلاح های سنگین به موقع از منطقه خطر فرار کنند. حتی در قسمتی دیگر از این گزارش اشاره شده که می توان از این جت پک ها برای عملیات های روانی استفاده کرد.
یکی دیگر از اهداف نظامی برای استفاده از این جت پک ها، سرعت حمله به دشمن در نظر گرفته شده بود. یعنی سرعت بالا در عملیات های هجومی وقتی که تعداد زیادی از سربازان باید به سرعت به مواضع دشمن حمله می کردند.در این برنامه تعداد زیادی از سربازان می توانستند به سرعت در نزدیکی هدف قرار گرفته و دشمنان را به آتش بکشند.
این گزارش توضیح می دهد که جت پک ها قابلیت ستفاده در جنگ های شیمیایی و بیولوژیکی را دارا هستند، موضوعی که البته به شدت غیراخلاقی است.
پرونده جت پک ها تا چه زمانی ادامه یافت؟
در پایان گزارش فاش شده به وضوح اشاره شده که پروژه جت پک ها نه تنها برای جنگ ویتنام،بلکه برای مجموعه ای از عملیات های مختلف تا سال 1975، ییعنی هشت سال کامل پس از انتشار این سند، پایان نمی یابد. در آن زمان تصور می شد که جت پک ها در تمامی جنگ های آتی قابل استفاده خواهند بود . از جمله در جنگ هسته ای احتمالی با اروپای مرکزی.
یک تصویر دو صفحه ای تصویری که ضمیمه این گزارش شده نشان می دهد در خصوص توانایی های این محصول ویژگی های متعددی در نظر گرفته شده است. از ویژگی های درمانی تا سیستم های خدماتی و تعمیراتی.
سرنوشت جت پک ها در جنگ چه شد؟
تا جایی که این روزها می دانیم، جت پک ها هرگز در شرایط جنگی در ویتنام مورد آزمایش قرار نگرفتند. اما بسیاری از ایده های دیگر مربوط به آینده که هنوز هم وجود دارد در آن زمان مورد استفاده قرار گرفت. به عنوان مثال، ارتش ایالات متحده در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 برنامه های کنترل آب و هوایی در ویتنام را در تلاش برای ایجاد رانش زمین و کنترل سطح رودخانه ها مورد آزمون قرار داد که بیش از 3 میلیون دلار هزینه در بر داشت. اگرچه این آزمایش ها در برهه هایی برخی موفقیت ها را به همراه داشت اما نتوانست به طور مشخص بر سرنوشت جنگ اثر گذار باشد.
ایالات متحده بین سال های 1968 تا سال 1973 حدود یک میلیارد دلار صرف برنامه آینده نگری به نام Operation Igloo White کرد. ایده اصلی این طرح شکستن "حصار مجازی" با استفاده از مانیتورهای پیشرفته و هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به ویتنام بود.
رویا پاک سرشت
