رای الیوم در سرمقاله خود نوشت: بشار اسد در جدیدترین مصاحبه اش به صورت تلویحی، هم پیمان روسی خود را به دلیل عدم واگذاری سامانه اس ۳۰۰ به سوریه سرزنش کرده، اما از انتقاد مستقیم دوری می‌کند. انگیزه‌های واقعی این تاخیر چیست؟ ایا اسرائیل تهدیدی کرده است؟ یا معامله‌ای بین پوتین و نتانیاهو صورت گرفته است؟
به گزارش «انتخاب»، این روزنامه عرب زبان ادامه داد: نکات مهمی در مصاحبه بشار اسد با روزنامه انگلیسی «میل ان صندای» مطرح شد، اما مهمترین قسمت صحبت‌های اسد به واگذاری اس ۳۰۰ روسی به سوریه مربوط می‌شد.
رئیس جمهور سوریه در پاسخ به عدم واگذاری این سامانه توسط هم پیمانان روس خود اظهار داشت: «این مساله نظامی به طرف روسی مربوط می‌شود؛ این‌ها مواضع سیاسی و تاکتیک‌های نظامی خاص خود را دارند و ما در این مورد صحبت نمی‌کنیم».
از این پاسخ می‌توانیم دو نتیجه مهم بگیریم:
-اول آنکه روسیه تا این لحظه این نوع از موشک‌های خود را به سوریه واگذار نکرده است، با اینکه بار‌ها مسئولان روس از نزدیک بودن زمان تسلیم اس ۳۰۰ به سوریه صحبت کرده اند، بویژه در سایه تجاوز‌های مکرر اسرائیل به اهدافی در عمق سوریه.
-دوم آنکه تهدیدات اسرائیل در مورد بمباران این سامانه‌ها که از سوی لیبرمن وزیر جنگ اسرائیل و نتانیاهو مطرح می‌شود حداقل تا کنون نتیجه داده است و حتی شاید در این مورد معامله و تفاهمی بین تل آویو و مسکو وجود داشته باشد.
اسد با احتیاط شدیدی در این باره سخن گفته است، ضمن اینکه تلاش می‌کند هم پیمان روسی اش را خشمگین نکند. اما همزمان، لحن اسد حالتی از ناامیدی را منعکس می‌کند، چرا که روسیه این سامانه و حتی نسخه پیشرفته‌تر آن، اس ۴۰۰ را به کشور‌های دیگری همچون ترکیه، الجزایر و حتی عربستان و قطر فروخته است، اما هنوز اقدام به واگذاری آن به هم پیمان روسی اش در منطقه نکرده است.
روس‌ها در پاسخ به سوالاتی در این باره می‌گویند که ارتش سوریه در حدّ نیاز خود سامانه‌های دفاعی لازم را در اختیار دارد و برای اثبات این ادعا، ساقط شدن حملات موشکی اسرائیل و آمریکا به دو پایگاه تیفور و شعیرات را مثال می‌زنند و این علاوه بر ساقط شدن اف ۱۶ اسرائیل توسط موشک اس ۲۰۰ روسیه است. اما این سامانه‌های موشکی پیشرفته نیستند و نمی توانند در مقابل جنگنده‌های اف ۳۵ اسرائیل کاری از پیش ببرند.
نظریه‌ای وجود دارد که بر اساس آن، روسیه نمی خواهد این روز‌ها وارد مقابله و تنش با اسرائیل شود؛ بویژه آنکه آغاز مهمترین اتفاق ورزشی یعنی جام جهانی در روسیه نزدیک است و هزینه‌ای بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار برای مسکو دربرداشته است. اگر این نظریه درست باشد، که البته ما در صحت آن شک داریم، مانعی نیست که با پایان یافتن جام جهانی منتظر هر حادثه‌ای باشیم.
مترجم: مریم نصرالهی
