الجزیره در گزارشی به قلم محمد النجار نوشت: پس از ولی عهد سعودی، این بار نوبت به عادل الجبیر رسید تا به صراحت اعلام کند در صورتی که ایران به دنبال سلاح اتمی باشد، عربستان سعودی برای در اختیار داشتن سلاح اتمی تلاش خواهد کرد، این مساله باب سوالی بزرگی را گشوده است، سوالی در مورد امکان مجهز شدن ریاض به سلاح اتمی.
به گزارش «انتخاب»، این رسانه عرب زبان ادامه داد: روز چهار شنبه گذشته الجبیر در مصاحبه ای با شبکه سی ان ان آمریکا در پاسخ به سوالی در مورد احتمال ساخت سلاح اتمی توسط ریاض گفت: در صورتی که ایران به توانایی های اتمی دست یابد، ما نیز همه تلاش خود را در این مسیر به کار خواهیم بست.
با وجود ارتباط داشتن این سخنان با تحولات پرونده هسته ای ایران و تصمیم ترامپ در مورد آن، صحبت سعودی ها در مورد در اختیار داشتن بمب اتمی، امر تازه ای نیست.
پادشاه سابق عربستان نیز در سال 2003 به مسئولان آمریکایی گفته بود در صورتی که ایران بمب اتمی بسازد، عربستان هم چنین می کند.
سوال تحلیلگران و کارشناسان در این مورد است که مملکت سعودی چطور می تواند به سلاح اتمی دست یابد؟ آیا ریاض خود اقدام به ساخت بمب می کند یا آن را از دیگر دولتهای هسته ای خریداری می کند؟ در این بین، صحبت از پاکستان است که گفته می شود عربستان سعودی در جریان حمایت مالی از طرح هسته ای آن نقش داشته است.
در این باره، مدیر سابق شبکه العربیه، عبدالرحمن الراشد در مقاله ای برای الشرق الاوسط نوشت: هیچ کس نمی تواند با قطعیت بگوید عربستان سعودی قادر به ساخت سلاح اتمی است و ریاض برخلاف تهران در بیابانهای خود اورانیوم دارد، نیازی به خرید آن نداشته و قصد دارد در ضمن استراتژی 2030 برنامه ای برای استخراج آن را طرح ریزی کند.
الراشد همچنین به این مساله اشاره کرد که عربستان یک هفته پیش از سفر ولی عهد سعودی به واشنگتن، پیامی فرستاد مبنی بر اینکه یکی از سیاستهای ملی عربستان، برنامه های انرژی هسته ای است و سکوت در برابر ایران که در حال ساخت سلاح هسته ای است، سعودیها را هم بر آن می دارد تا به دنبال در اختیار داشتن بمب اتمی باشند.
عربستان سعودی امکانات مادی و فنی لازم برای ساخت بمب اتمی را دارد، علاوه بر اینکه انگیزه سیاسی مهمی نیز دارد که همانا مقابله با ایران است. سوریه که امکانات مادی آن بسیار کمتر از عربستان است، توانست نیروگاههای اتمی تاسیس کند که اسرائیل در سال 2006 اقدام با بمباران آنها کرد.
برنامه های هسته ای ریاض در سال 2011 آغاز شد، زمانی که مسئولان سعودی از برنامه ای برای ساخت 16 نیروگاه اتمی در طول 20 سال خبر دادند. آنچه توجه تحلیلگران را جلب می کند، آن است که عربستان از امضای توافق 123 سر باز زده است، توافقی که دولتها را از غنی سازی اورانیوم باز می دارد و امضای آن، شرط واشنگتن برای ریاض در جهت همکاری با آن در زمینه انرژی است.
عده ای دیگر از تحلیلگران از گزینه ای سریعتر صحبت می کنند که عربستان در طول ده دهه برای آن تلاش کرده است و در انتقال و خرید بمب اتمی یا کلاهکهای اتمی موشکهای بالستیک پاکستان است.
در همین چارچوب، در مقاله ای در اندیشکده واشنگتن نوشته شد که عربستان از سال 2003 یک استراتژی پنهان اتمی داشته است و دست یافتن به سلاح اتمی از سوی پاکستان، مهمترین استراتژی عربستان در این باره محسوب می شود.
در صورتی که اسلام آباد اقدام به انتقال کلاهکهای اتمی برای عربستان کند، توان هدف قرار دادن ایران را خواهد داشت.
در میان جدل مساله بمب اتمی عربستان، تحلیلگران بر این عقیده اند که اظهار نظرهای مسئولان سعودی تنها با هدف تحقق توازن هراس افکنی با ایران مطرح می شود.
در حالی که دیگران معتقدند مساله امکانات مادی نیست، بلکه مساله اصلی اراده سیاسی برای تبدیل عربستان به یک مملکت اتمی است و واشنگتن در این چارچوب نه به تهدید ایران، که بر وتوی اسرائیل در مورد در اختیار داشتن سلاح اتمی برای کشورهای خاورمیانه، تکیه دارد.
