غلامحسین کرباسچی در یادداشت خود در «اعتماد» نوشت: منظور از «گفت‌وگوی ملی» اساسا و در مرحله اول تنها گفت‌وگوی مردم با مردم نیست. آنان در فضای مجازی و حقیقی اغلب گفت‌وگو می‌کنند اما این گفت‌وگوها کمتر کمکی به حل و فصل اختلاف میان سیاسیون می‌کند.
منظور از گفت‌وگوی ملی در مرحله اول این است که رییس‌جمهور، رییس قوه قضاییه، رییس مجلس و دیگر مسوولان عالیرتبه کشور اختلاف‌نظرهای خود را طی بحث‌ها و تبادل نظرهای مبتنی بر مصالح ملی و منافع مردم مطرح کنند و یکسان‌سازی کنند و در جهت واحد گام بردارند. این گفت‌وگوها باید به شنیده شدن صدای واحد از مسوولان و دستگاه‌ها منجر شود و در حل و فصل مسائل کشور موثر واقع شود. گفت‌وگوی جوانان در این چارچوب تعریف نشده و کمکی به شکل گرفتن آن سطح از گفت‌وگوی ملی نمی‌‌کند. گفت‌وگوی احزاب و سیاسیون نیز به تنهایی این کارکرد را ندارد.
منظور از گفت‌وگوی ملی، نوعی از گفت‌وگو میان مسوولان است که خروجی آن ارایه راه‌حل و خروج از وضعیت پرمشکل موجود باشد. فکر می‌‌کنم نمونه‌هایی از این اختلاف نظر‌ها که در عمل منجر به مشکلات برای کشور می‌شود اشاراتی است که رییس مجلس در جلسه اخیر مشترک سه قوه در مجلس شورای اسلامی کردند. اینکه ما در امر حیاتی جذب سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اجرایی، امنیتی و قضایی به رویه واحدی برسیم. اینکه در روابط خارجی لحن و عمل دستگاه‌های ما وحدت رویه داشته باشد. اینکه در امر فرهنگ و رسانه عملکرد دستگاه اجرایی و قضات و ضابطین قضایی یکسان باشد. اینکه در گزینش نیروهای متخصص و جلوگیری از فرار مغزها دغدغه واحدی برای همه مطرح باشد.
منظور از گفت‌وگوی ملی اینها است و از جناب آقای جهانگیری خوب است بپرسیم چگونه در این زمینه‌ها نقش ایفا می‌کنند؟ امروز اعمال سلیقه‌ها در حوزه‌های مختلف سیاست داخلی و خارجی مشاهده می‌شود و مشکل‌ساز است. باید زمینه شکل‌گیری گفت‌وگوی ملی را برای وحدت رویه دستگاه‌ها فراهم کرد. اینها زمینه‌ای نیست که با گفت‌وگوی جوانان تغییر کند.
مقصود از گفت‌وگوی ملی، گفت‌وگوهایی است که در سرنوشت مسائل اجرایی کشور اثر‌گذار باشد. این اختلافات میان مسوولان در دستگاه‌های مختلف است که باید از طریق گفت‌وگوی ملی حل شود و بهتر است که خود رییس‌جمهور به عنوان مسوول اجرایی کشور پیش‌قدم شده و شخص یا دستگاهی را مسوول این کار کند.
پیش‌تر نیز توصیه شده بود که همزمان با آغاز گفت‌وگوها در سطح بین‌المللی، گفت‌وگوی ملی را شروع کنید. همان‌طور که دستگاهی مسوول شد با مخالفان و معاندین در مورد یکی از حساس‌ترین مسائل گفت‌وگو کند و با وجود همه کم‌وکاستی‌ها و کارشکنی‌هایی که در مسیر آن انجام شد به نتیجه قابل‌توجهی رسید، می‌توان دستگاه یا فردی را مسوول گفت‌وگوی ملی کرد که این امر مهم را در داخل کشور به سامان رساند. همان‌طور که رییس‌جمهور هم می‌تواند در سطح سران قوا این گفت‌وگوها را نه فقط به صورت سمبلیک که به صورت واقعی و در جهت حل و فصل مشکلات کشور آغاز کند.
