روزنامه شرق نوشت: «بهروز نعمتی اتوکشیده وارد اتاق مصاحبه «شرق» می‌شود. از همان ابتدا به کنایه سخنانی می‌گوید، از برخی توییت‌ها گله دارد. شاید بخشی از کنایه‌ها به توییت خبرنگاران پارلمانی «شرق» پس از معاون وزیر شدن برادرش بازمی‌گردد. ماجرا با خنده و چای و شیرینی حل می‌شود. او از مردانی است که با لیست امید به مجلس راه یافت اما خیلی رک و راست خودش را اصلاح‌طلب نمی‌داند. می‌گوید «اصولگرای میانه‌ام، همیشه همین بوده‌ام.» جایی گفته بود: «ما نبودیم، لیست امیدی هم نبود.» در این مصاحبه هم ابایی ندارد از این که بخواهد همان موضع را تکرار کند و بگوید تا پیش از انتخابات تنها یک بار اعضای لیست امید را دیده بود. تازه او هیچ میثاق‌نامه‌ای برای ورود به این فهرست امضا نکرده است. دست راست علی لاریجانی است. در میان دولتی‌ها با محمود واعظی رابطه حسنه‌ای دارد؛ آن هم در شرایطی که خیلی‌ها در فراکسیون امید از دست واعظی شاکی‌اند. به عنوان عضو کمیته تفحص از تأمین اجتماعی، از تبرئه شدن سعید مرتضوی شوکه شده، تفحص از بنیاد شهید را مسئله شخصی میان مسعود زریبافان و امیر خجسته می‌داند و معتقد است دو طرف دعوی باید بروند خودشان ماجرا را حل کنند و گزارش جمع‌بندی شود. البته در پاسخ به این که اگر موج «تکرار» نبود، تکلیف رأی‌آوردن شما در مجلس چه می‌شد؟ می‌گوید: «اگر نعمتی به حساب خودش روی سیستم می‌آمد، حتما رأی نمی‌آورد.» درباره احتمال حضور علی لاریجانی در انتخابات آینده نیز می‌گوید: «ایشان ممکن است به عنوان گزینه بیاید اما چند باری که با ایشان صحبت کردیم، یک کلمه از ایشان نشنیده‌ایم.» لابی‌های بهروز نعمتی در روز رأی اعتماد محمدجواد جهرمی در ذهن هر خبرنگار پارلمانی حک شده، جهرمی با تلاش او و برخی دیگر از نمایندگان وزیر شد و در فاصله کمی برادرش (حسین نعمتی) معاون وزیر ارتباطات شد. با این حال نعمتی هرگونه لابی برای معاون وزیر شدن برادرش را رد می‌کند. بهروز نعمتی ماهی هشت میلیون حقوق می‌گیرد، سانتافه سوار می‌شود و به گفته خودش عضو هیات‌مدیره هیچ شرکتی نیست. تمام دریافتی‌اش هشت میلیون حقوق مجلس است. کارت حقوق هم در اختیار همسرش است. می‌گوید با ناهاری که در مجلس می‌خورم، هزینه دیگری ندارم. از مجلس هم خانه‌ای نگرفته و می‌گوید پیش‌تر در تهران صاحبخانه بوده است.
با خبرگزاری تسنیم گفت‌وگو کرده بودید که اگر ما نبودیم، لیست امیدی وجود نداشت. اگر لیست امید یا پایه رأی امیدی‌ها و در رأس آن تکرار نبود هم شما {به عنوان نماینده مجلس} وجود نداشتید. آیا قبول دارید؟
چند اتفاق افتاده است. انتخاب آقای روحانی، انتخاب نمایندگان مجلس و انتخاب مجدد آقای روحانی. این را به صورت یک تفکر میدانم. اگر در فضایی که در کشور وجود دارد، مجموعه‌های اعتدالی، معتدل و اصلاح‌طلبان کنار هم نباشند، در هیچ زمینه‌ای موفق نمی‌شدیم. اعتقادم بر این است که در این تفکر و فهرستی که تشکیل شد، من به عنوان بهروز نعمتی یک قدم برنداشتم که در لیست باشم. من ساز و کار اصلاح‌طلبانه را ترجیح می‌دهم به افراد اصلاح‌طلب. اگر مجموعه برآیند گروه‌های سیاسی باعث رئیس‌جمهور شدن حسن روحانی شده، او نمی‌تواند به مطالبات اصلاح‌طلبانه جامعه که بخش بزرگی از رأی ایشان را تشکیل می‌دهد، بی‌تفاوت باشد.
یعنی شما اصلا نمی‌خواستید و آمدند از شما دعوت کردند؟
آقای واعظی به عنوان متولی موضوع از من خواسته بودند.
با آقای واعظی چطور آشنا شدید؟
در مجلس نهم با هم بودیم. ایشان وزیر بودند. ایشان مدیر سیاسی حزب اعتدال و توسعه است.
اما حزب اعتدال و توسعه نسبت به اصولگرایان و اصلاح‌طلبان - تا قبل از آقای روحانی - حزبی کم‌رونق بود. در مقایسه با دیگر احزاب اصلاح‌طلب آن زمان می‌گویم.
بله. بالاخره از ما دعوت شد و قرار بر این بود لیست ١٠-١٠-١٠ باشد. ١٠ اصلاح‌طلب، ١٠ مجموعه اصولگرایان معتدل و ١٠ صدای ملت.
بالاخره نام شما در لیست امید بوده.
گفتم که ائتلاف امید.
جلسه‌های متعدد پیش از انتخابات - ٦٠ جلسه معروف - کجاها برگزار می‌شد؟
از سال ٩٢ این جلسه‌ها برگزار می‌شد. آقایان واعظی، جنتی، دکتر جلالی و آقای بانک بودند.
در مرکز پژوهش‌ها یا منازل بود؟
جاهای مختلف. دفاتر شخصی مختلف بود.
ایده این جلسه‌ها از کجا شروع شد؟
بیشتر دکتر جلالی و واعظی دنبال این موضوع بودند. در آن لیست قرار بود آقای رجایی و عوض حیدرپور باشند. حتی آقای ابوترابی و مظفر باشند که خودشان نیامدند. آن ترکیب تشکیل نشد. آقای رجایی (رئیس کمیسیون کشاورزی) رد صلاحیت شد. آقای ابوترابی ترجیح دادند در لیست اصولگراها باشند. بعدا که این اتفاقات افتاد، در نهایت به آن جمع‌بندی رسیدیم.
شما دو نفر و آقای مطهری بودند. در واقع آن ١٠-١٠ محقق نشدند.
دوستان دیگری که در لیست هستند، خیلی اصلاح‌طلب نیستند.
بر چه اساسی می‌فرمایید اصلاح‌طلب نیستند؟
سوابق و تجربیات.
یعنی چه؟
منظورم سوابق سیاسی است که خیلی اصلاح‌طلبانه نبوده.
قبول دارید کارنامه خیلی از آنها از نظر گفتمانی اصلاح‌طلبانه‌تر از شما و آقای جلالی است؟
خیر؛ چون در خیلی از مواقع که باید تصمیم گرفته شود، اتفاقی نمی‌افتد. شما به اصلاح‌طلب‌ها این‌طور نگاه می‌کنید که حتما باید به یک مجموعه فحش بدهد. این‌طور نیست. اثربخشی آدم‌ها خیلی مهم است.
برای این که اسمتان در لیست امید بیاید، هیچ میثاق‌نامه‌ای در کار نبود؟
اصلا بحثی از تعهد و امضا نبود. حتی زمانی که در دفتر دوستان بودم، گفتم من امضا نمی‌کنم. به آقای واعظی گفتم اصلا تفاهم ما این نبود و من امضا نمی‌کنم. والا تا روزی که لیست بیرون آمد، فقط یک جلسه با دوستان مشترک در لیست امید داشتیم.
جلسه‌های آقای واعظی کماکان برای من شفاف نشده است. فرمودید آقای کاظم جلالی و واعظی دنبال این ایده بودند. چه چیز شما را به این سمت برد که با آقای واعظی یا دوستان دیگر گعده سیاسی داشته باشید که در نهایت به ائتلاف منجر شود؟
نخستین جلسه را مرداد ٩٣ گذاشتیم. برجام در کشور موضوع بسیار مهمی بود و اگر وفاق و همدلی بین مجموعه‌ها نبود، به ثمر نمی‌رسید. آنجا مبنایی شد که ارتباطات بیشتر شود و به نوعی کنار هم باشیم تا جلوی تندروی‌ها گرفته شود.
خب جایگاه شما به عنوان نماینده‌ای که نامش در لیست امید بوده، چیست؟ نمی‌توانید که منکر تأثیر «تکرار» شوید...
اگر نعمتی به حساب خودش روی سیستم می‌آمد، حتما رأی نمی‌آورد. این که مجموعه‌ای با هم تشکیلاتی پایه‌گذاری می‌کنند، خیلی فرق می‌کند. در انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌گویم شق‌القمر کردم اما اگر ستاد اصولگرایان حامی روحانی نبود، قطعا آقای رئیس‌جمهور هم نبود.
فکر نمی‌کنید درباره نقشتان غلو می‌کنید؟
خیر. اگر ما کنار هم باشیم، مجموعه معتدلان، مستقلان، اصولگراهای معتدل و اصلاح‌طلب‌ها می‌توانند بر جمعیت تندروها پیروز شوند. اگر کنار هم نباشند، این اتفاق نمی‌افتد.
اما این کار جبهه‌ای است نه حزبی.
زمانی است که ما مجموعه‌ای هستیم و توانمندی‌مان صد است و نیازی نداریم کنار کسی دیگر باشیم اما این‌طور نبود.
این که می‌گویید اگر اصولگرایان و معتدلان نبودند، لیست امیدی هم نبود. به نظرتان عجیب نیست؟
حتما این‌طور است. هر دو موضوع مهم است. اگر در انتخابات سال ٩٢ پیروز شدیم، ائتلاف نانوشته‌ای داشتیم که موفق شدیم. اگر در انتخابات ٩٤ کنار هم نبودیم، حتما آن اتفاق نمی‌افتاد. اگر برای انتخابات آینده مجلس و ریاست‌جمهوری کنار هم نباشیم، حتما توفیقی نداریم.
آقای لاریجانی برنامه‌ای برای ریاست‌جمهوری دارند؟
فرقی نمی‌کند. یک عده تصور می‌کنند تمام تفکر ما برای ریاست‌جمهوری آینده آقای لاریجانی است اما این‌طور نیست.
اما گویا همه تلاش‌ها به این سمت است.
ایشان ممکن است به عنوان گزینه بیاید اما چند باری که با ایشان صحبت کردیم، یک کلمه از ایشان نشنیده‌ایم.
بالاخره آقای لاریجانی برای انتخابات آینده ریاست‌جمهوری برنامه‌ای دارد یا ندارد؟
به گذشته و سبقه آقای لاریجانی کاری ندارم، درباره شرایط کنونی صحبت می‌کنم. آقای لاریجانی هم می‌تواند در دوره‌ای مطالبات اصلاح‌طلب‌ها را نمایندگی کند.
چطور به آقای لاریجانی نزدیک شدید؟
از قدیم شناختی از هم داشتیم. از قبل از مجلس نهم یکدیگر را می‌شناختیم. هیچ‌گاه این‌طور نبود که اصولگرای تندرو باشم. در مجلس نهم بحث ریاست دکتر لاریجانی و حداد بود. دیدم تفکر دکتر لاریجانی را بیشتر می‌پسندم. بنابراین با آقای لاریجانی هماهنگ کردیم و به عنوان نماینده دور اولی، بیش از صد نفر از نمایندگان را به منزلمان در تهران دعوت کردیم. یکی، دو نفر از دوستان که دوست من بودند، راضی نبودند در جلسه باشند اما بالاخره حضور یافتند و به خاطر من به آقای لاریجانی رأی دادند. این رابطه از قبل بود و ادامه داشت. آقای لاریجانی معنای واقعی اعتدال را دارد. با گذشته ایشان کاری ندارم.
منظورتان لاریجانی دهه ٩٠ است؟
لاریجانی از ٩٠ به بعد فردی معتدل است. کسی که واقعا دلسوز مملکت است و دوست دارد با همه تفکرها کار کند. شاید یکی از دلایلی که ایشان را با مهر و لنگه‌کفش زده‌اند، به همین خاطر بوده است.
پس ماجرای برنامه هویت در دوره ریاست صداوسیما و حالا چرخش‌های بعدی چه بود؟
بالاخره تجربه خیلی مهم است. ایشان تجربیات خوبی را کسب کردند و شاید یکی از نقاط ضعف کشور این باشد که نمی‌توانیم از همه توانمندی‌ها استفاده کنیم. ایشان به این نتیجه رسیده که باید از پتانسیل‌های مختلف کشور استفاده کند.
چطور شد بین نمایندگانی که به آقای لاریجانی رأی دادند، شما این قدر به ایشان نزدیک شدید؟
قبلا هم با هم آشنایی داشتیم.
تلاشی که برای رأی‌آوردن آقای لاریجانی کردید، باعث شد سخنگوی هیات‌رئیسه شوید؟
در بحث انتخابات هیات‌رئیسه، خودم تلاش کردم.
بر چه اساسی تلاش کردید؟
هر کسی در خودش پتانسیلی می‌بیند که برای جایگاهی تلاش کند و بعد از آن است که نمایندگان رأی می‌دهند.
اما لابی مهم است.
اصلا این‌طور نیست. برداشت دوستان خبرنگار گاهی مناسب نیست. در موضوع انتخابات حتما و حتما باید ارتباط دلی برقرار شود.
شما در تهران توانسته‌اید با حوزه انتخابیه خود ارتباط برقرار کنید؟
من خیلی آدم راحتی هستم و به عنوان نماینده تهران با مردم ارتباط برقرار می‌کنم.
البته این نقد به شما وارد است که به عنوان نماینده خیلی در حوزه تهران کار نمی‌کنید.
ملاقات‌های من با مردم به طور منظم برقرار است. در اسلامشهر دفتر دارم. در شهر ری دفتر مشترک داریم و طبق فهرست ملاقات‌ها انجام می‌شود. در شهر ری و اسلامشهر دفتر مستقل دارم.
در ماجرای رأی‌گیری وزیر علوم آیا صدای منتقدان آقای غلامی را شنیدید؟ اصلاح‌طلبان نقدهایی به ایشان داشتند.
در مجموعه وزارت علوم کسی مثل دکتر غلامی از سال‌های سال جزء بچه‌های اصلاح‌طلب بوده اما دوستان به ایشان خیلی رغبت نداشتند.
به هر حال جامعه دانشگاهی و دانشجویان به معرفی آقای غلامی نقدهای زیادی داشتند.
اشکالی ندارد که انتقاد داشته باشند اما وزارت علوم حساسیت‌های خاص خودش را دارد. دلیلی ندارد دوستان با آقای غلامی این طور برخورد کنند.
فرق اصلاح‌طلبان در لیست و اصولگرایانی مانند شما شاید پایبندی به اصولی است که مد نظرشان است. این که وقتی هزاران دانشجو و صدها استاد دانشگاه به سیستم مدیریتی آقای غلامی نقد دارند و از اصولشان پایین نمی‌آیند اما امثال شما به نقدها گوش نمی‌کنید.
من در همدان از دکتر غلامی شناخت داشتم. ایشان در دانشگاه بوعلی واقعا زحمت کشید و پتانسیل بالایی دارد. شاید ایشان سخنران خوبی نیست اما از نظر مدیریتی و برنامه‌ریزی واقعا توانمند است.
خیلی از دانشجویان با نمایندگان صحبت کردند و همه نقدهایشان را منتقل کردند. شما آن نقدها را شنیدید؟ چه تحلیلی داشتید؟
نقدها که قبول است اما در مورد وزارت علوم چندین گزینه مطرح شد و جمع‌بندی بر انتخاب آقای غلامی بود. باید برای رئیس‌جمهوری هم اختیاری قائل باشیم که نفر خودشان را معرفی کنند.
اما آقای غلامی گزینه چندم معرفی‌شده از سوی روحانی بود.
بالاخره ایشان به این جمع‌بندی رسیدند که غلامی را به مجلس معرفی کنند. آقای غلامی فردی اصلاح‌طلب است. می‌توانید از آقای خاتمی بپرسید چون در دوره ایشان هم رئیس دانشگاه بوعلی بود.
شما اصلاح‌طلب هستید یا اصولگرا؟
من اصولگرای معتدل هستم.
گاهی گفته می‌شود اصولگراهایی که خودشان را میانه معرفی می‌کنند، شکل چندنبشی پیدا می‌کنند و می‌توانند به هر سمتی بچرخند.
اینها حرف‌هایی است که شما در توییت‌ها و سایت‌هایتان می‌گویید. من بر یک سری اصول اعتقاد راسخ دارم. این که کشور نیازمند استفاده از همه تفکرات است.
اما قبول دارید اعتدالی بودن هم با چندنبش‌بودن فرق دارد؟
هرگز به دنبال دو نبش و سه‌نبش نبودیم و نیستیم. هیچ‌وقت هم دنبال تحمیل خودمان به کسی نبوده‌ایم. بنابراین در این زمینه اعتقاد جدی داریم که اگر دست‌به‌دست هم دهیم، قطعا موفق خواهیم بود. هرگاه به این سمت رفتیم که یک مجموعه، کشور را اداره کند، حتما با شکست مواجه شدیم. آقای احمدی‌نژاد همه طیف اصلاح‌طلب‌ها را کنار گذاشت و نتیجه‌اش خسرانی بود که عاید کشور شد. قبل از آن هم آقای خاتمی در دولتش اصولگراها را داشت اما باز هم همین است. همه مصیبت‌های ما از جایی شروع شده که فقط و فقط دنبال یک تفکر هستیم. اشکالی ندارد که تفکرهای گوناگون وجود داشته باشد اما این که بگوییم من خوبم و اصولگراها بد هستند، درست نیست.
بحث خوب بودن من و بد بودن دیگری نیست. مثلا برای آقای مطهری که شاید از خیلی از اصولگراها، اصولگراتر باشند، این تعبیر استفاده نمی‌شود چون ایشان در حرکت‌هایش خیلی محکم هستند.
چون در فراکسیون امید آمدند.
شما چرا نیامدید؟
نمی‌توانم بر خلاف تفکرم حرکت کنم.
اصلاح‌طلبی بر خلاف تفکر شماست؟
روز اول به آقای عارف گفتم فراکسیونی تشکیل دهیم که ٢٤٠ نفری باشد اما نشد.
شما در هیات‌رئیسه سال دوم نتوانستید با دوستان به ائتلاف برسید که همه نمایندگان فهرست امید آمدند و گفتند بر یک سری اسامی توافق کرده بودیم و فراکسیون مستقلین داستان دیگری درست کردند.
والله چنین چیزی نبود.
این که خانم اولادقباد انتخاب نشدند. این که اکثریتی شکل گرفته بود و به فهرستی در جلسه مشترکی رسیده بودید.
همه چیز را به هم ربط ندهید. حدود ١٠ جلسه تشکیل شد؛ جلسه‌ای در دفتر دکتر جلالی تشکیل شد. بنده، آقایان جلالی، لاهوتی، جعفرزاده و طرف دیگر آقایان الیاس حضرتی، حسین‌زاده، تابش و خانم سلحشوری بودند. آنجا گفتیم ترکیب هیات‌رئیسه خوب است. فرمول ٣-٣-٣ (از هر فراکسیون سه نفر)، دو نایب‌رئیس و آقای لاریجانی. در آن جلسه بحث این بود. آقای تابش گفت ما قبول نداریم. گفتند: جمعیت ما بیشتر است و ما باید بیشتر باشیم.
این جلسه به جمع‌بندی نرسید. جلسه بعدی در کمیسیون فرعی بودجه گذاشته شد. محور صحبت‌های آقای تابش این بود که گفت اولا دو نایب‌رئیس از ما باشد که گفتیم ما بحث نداریم. شیطنتی هم شد که اینها می‌خواهند مطهری را حذف کنند و در اینستاگرام پستی گذاشتم که آقای مطهری گزینه اول ماست.
گفته می‌شد آقای محمود واعظی لابی می‌کند و اسمی از شما برده نشد.
اصلا صحت نداشت.
شما به آقای واعظی نزدیک هستید و ممکن است آن چه را که واقعیت دارد، نگویید، چون همه دوستان گفتند.
اگر مطلبی را بدانم و نگویم، شرعا مسئول هستم و شما هم اگر تهمت بزنید، مسئول هستید. گفته شد دو نفر اهل سنت و یک نفر هم باید خانم باشد. تا اینجا شد پنج نفر و دو نفر دیگر از ما باشد که می‌شود هفت نفر. آقای لاریجانی هم که مشترک بود و می‌شد هشت نفر. آقای تابش گفت معاونت اجرائی مجلس (به جای آقای افراشته) هم برای ما که ما به توافق نرسیدیم. دوستان اصولگرا (ولایی‌ها) هم خیلی دنبال صحبت با ما بودند. گفتند با احتساب آقای لاریجانی، ٦-٦ می‌شویم که من جلسه را ترک کردم. نهایتا قرار شد هر فراکسیون لیست خودش را بدهد. بعد هم جلسه‌ای شامل آقایان عارف، لاریجانی، حاج‌بابایی و دوستان دیگر تشکیل شد و قرار بر این شد که همین ترکیب کنونی حفظ شود.
قرار شد نماینده خانم اضافه شود؟
اصلا این‌طور نبود. به جز دو نایب‌رئیس، قرار شد دوستان دکتر عارف، دو نایب‌رئیس معرفی کنند. از این طرف هم یک نفر نایب فراکسیون مستقلان معرفی کند و یک نفر هم فراکسیون ولایی که این توافق آنجا انجام شد. بنابراین باقی موضوعات همه حاشیه است.
بحث خانم اولادقباد خواست فراکسیون امید بود و نه اصولگرایان.
اصلا چنین بحثی نبود.
چطور فراکسیون مستقلین برای حضور یک زن لابی نکرد؟
دکتر عارف، دکتر وکیلی و یکی از عزیزان دیگر از امید در آن جلسه حضور داشتند. بنده، آقایان جلالی و جعفرزاده از مستقلین بودیم، با آقایان حاج‌بابایی، قاضی‌زاده‌هاشمی و یک نفر دیگر از دوستان از ولایی‌ها، در آن جلسه با حضور دکتر لاریجانی بودیم. در آن مجموعه تصمیم بر ٣-٣-٣ شد و قرار شد برای نواب هم یک نفر مستقلین، یک نفر ولایی و دو نفر هم لیست امید معرفی کنند. آقای لاریجانی هم به عنوان رئیس مورد توافق همه بود و اصلا اسمی از خانم اولادقباد یا نفر دیگری نبود.
در فراکسیون مستقلین صحبتی نشد که خانمی باشد یا آقای لاریجانی صحبتی کند؟
مبنای ما در فراکسیون واقعا رأی‌گیری بود.
به هر حال کسی نگفت به حضور خانم‌ها اعتنا کنیم؟
در فراکسیون مستقلین افرادی کاندیدا شدند و همان‌ها که رأی آوردند، معرفی شدند.
گفته می‌شود شما هیات‌مدیره یک‌سری شرکت‌های زیرمجموعه وزارت کار در دوره آقای احمدی‌نژاد و دوره‌ای از آقای روحانی بودید. درست است؟
هرگز در وزارت کار و شستا نبودم.
زمانی که نماینده بودید، هیچ کاری به صورت موازی انجام ندادید؟
در زمان نمایندگی‌ام عضو هیچ هیات‌مدیره و مؤسسه‌ای نبودم. در فدراسیون کشتی هستم و نه جای دیگری.
بحث دیگری که مطرح می‌شود، ماجرای برادرتان است. در زمان رأی اعتمادها، شما در صحن جنبوجوش زیادی برای رأی‌آوردن آقای جهرمی داشتید که انکار‌شدنی نیست.
به آقای جهرمی معتقد هستم.
خیلی‌ها هم نقد دارند. برادر شما معاون وزیر شدند که باعث می‌شود در افکار عمومی ماجرای ژن خوب مطرح شود. چه صحبتی در این مورد دارید؟ نوابغ زیادی در ایران داریم که به جایی نمی‌رسند؛ چطور برادر شمایی که برای رأی‌آوری آقای جهرمی خیلی تلاش کردید، معاون همان وزیر شدند؟
با این که برادرم مدیرعامل پست شود، صد درصد مخالف بودم.
آقای لاهوتی هم گفتند نمی‌خواستم پسرم شهردار شود ولی شد.
من مستنداتم را نشان دادم که مخالف بوده و هستم.
به برادر شما اصرار کردند؟
بیشترین تجربه را در هیات‌مدیره پست، برادر من دارد. ایشان قائم‌مقام آن مجموعه هم بوده و این‌طور نبوده که یکباره مدیرعامل شود. پس ژن خوب هم مطرح نیست.
اما پدافند غیر عامل تا شرکت پست فاصله زیادی با هم دارند.
برادرم دکترای پدافند غیر عامل دارد.
در ایلنا ذکر کارشناسی ارشد پدافند غیر عامل شده بود.
نمی‌دانم کارشناسی‌اش چیست اما میدانم که دانشجوی رشته دکترا هستند.
برای این که برادرتان معاون وزیر شود، هیچ لابی‌ای نکرده‌اید؟
برای هیچ‌کدام از برادرهایم لابی نکرده‌ام.
پس چطور شما را به عنوان چهره لابی‌گر در مجلس می‌شناسند؟
این برداشت شماهاست.
اما در صحن خیلی جنبوجوش دارید و انرژی زیادی دارید. روز قبل از رأی اعتماد با نمایندگان خوزستان گعده‌ای کرده بودید و در اینستاگرام هم پست گذاشته بودید. حالا به هر حال از برادرتان نخواستید که این پست را قبول نکند؟
گفتم حسین جان حتما قبول نکن! ایشان گفتند من سرباز هستم. هر جا به من بگویند، می‌روم. برادر من ژن خوب نیست. پدر من کشاورز است و مادرم خانه‌دار است.
اما برادرشان نماینده مجلس است.
حداقل سه سال قبل از این که بهروز نعمتی نماینده مجلس باشد، حسین نعمتی هیات‌مدیره پست بوده. ایشان ١١ سال سابقه مدیریت در آن مجموعه دارد. خواهش می‌کنم از دوستانتان پرس‌و‌جو کنید که این آقایی که گفته می‌شود یک‌شبه معاون وزیر شد، توانمندی دارد یا نه.
اما توانمندی تا معاونت وزیر شائبه ایجاد می‌کند.
این که بنده یک قدم مثبت در انتخاب ایشان برداشته باشم، ولله این کار را نکرده‌ام. این که مخالفت کرده باشم، ولله مخالفت کردم حتی با خودش و با وزیر.
با این روند که در مجلس اتفاق افتاده که مردم می‌شنوند پسر یا برادر فلانی کارهای شده، به نظرتان به اعتماد مردم لطمه نمی‌زند؟
به هر حال شما به عنوان خبرنگاران و آینه تمام‌نما باید این مسائل را منعکس کنید.
خب، برادر شما چرا باید معاون وزیر شود؛ آن هم با کارشناسی ارشد پدافند غیر عامل.
حسین نعمتی اگر اخوی من نبود واقعا جایگاه بالاتری داشت.
بالاتر از این یعنی وزیر می‌شدند؟
توانمندی‌اش بسیار بالاتر است.
شما جلوی این کار را گرفته‌اید؟
همیشه خودم و اسمم مانع رشد ایشان شده است.
روایت غریبی است.
اصلا غریب نیست. آقای کرباسیان وزیر اقتصاد است و آقای مهدی کرباسیان هم معاون وزیرند. جایگاه یکدیگر را اشغال نکرده‌اند. هر دویشان افراد توانمندی هستند.
افراد توانمند در جامعه ما فراوان است اما گویی پست‌های مدیریتی بناست بین تعدادی خواص بچرخد. بهتر نیست جا به بقیه هم برسد؟
خدا می‌داند که درباره برادرم این‌طور نبودم. برادر دیگرم در وزارت بازرگانی است.
ایشان قرار است چه سمتی بگیرند؟
هیچ سمتی نمی‌گیرد. کارمند است اما اگر برادر من نبود حتما مسئولیت داشت.
نگاهتان نسبت به برادرانتان خیلی مثبت است.
پسر من در موضوع «آی‌تی» واقعا فرد توانمندی است اما هرگز این اجازه را به خودم ندادم او را به یکی از دوستان که جای خالی داشته باشد معرفی کنم. الان در مغازه‌ای کارهای آی‌تی انجام می‌دهد. عروس من لیسانسیه است اما شاغل نیست به خودم این اجازه را ندادم که برایش کاری انجام دهم. فاطمه دخترم هم همین‌طور. شماها گاهی بهتر است سوزن را به خودتان بزنید تا بیدار شوید.
سوزنی به خودمان بزنیم که پست و مقام نگیریم یا لابی نکنیم؟
این حرف‌ها از طرف شما خوب نیست. خودتان بهتر می‌دانید که لابی در مملکت ما معنی بدی می‌دهد.
روز رأی‌گیری آقای جهرمی شما از جمله نمایندگانی بودید که در لابی برای ایشان سنگ تمام گذاشتید. این‌طور روایت شده که رأی چند نفر را به زور برگرداندید. واقعا چقدر به آقای جهرمی اعتقاد دارید که این میزان برای ایشان لابی می‌کنید؟
ایشان را مدیری توانمند میدانم.
با ایشان همکار بودید؟
سابقه همکاری نداشتیم. چون من در دوره قبل در کمیسیون صنایع بودم، ایشان معاونت زیرساخت بود و واقعا در کارهایش با برنامه و خوش‌فکر است.
این که جوانی در این سن به سمت وزارت برسد خوب است اما نقدهایی به پیشینه ایشان بود.
این که کسی در وزارت اطلاعات بوده یعنی پیشینه‌اش خوب نیست؟ مورد دیگر این که محال ممکن است کسی بتواند از نماینده‌ای یک رأی را به زور بگیرد.
اما وقتی گفت‌وگو کنید تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
بله گفت‌وگو حتما انجام می‌شود.
آن روز با گفت‌وگو توانستید رأی چند نفر را جلب کنید؟
نمی‌دانم چند نفر اما گفت‌وگو حتما اثرگذار است اما این که بخواهیم به زور رأی کسی را برگردانیم، این‌طور نیست.
اسم همین کار لابی نیست؟
لابی به معنای بد نه.
هر چه که شما نامش را می‌گذارید.
من می‌گویم گفت‌وگو، مذاکره که مثبت است.
آقای بیطرف هم خیلی مؤثر بود؟
ایشان نمی‌خواست وزیر شود.
شما در جلسه دفتر آقای تاجگردون بودید؟
بله.
چه اتفاقی افتاد؟
از آقای بیطرف در آن جلسه دعوت شد و بنا بود به ایشان کمک کنیم. آقای بیطرف چند موضوع را مطرح کردند. اول این که می‌گفت از من خواسته‌اند و من باید با همسرم و دکترم مشورت کنم. من به ایشان گفتم اگر می‌خواهید رأی بیاورید با نمایندگان صحبت کنید. بالاخره بحث آب در خوزستان و کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال و بختیاری وجود داشت و همه اینها دست‌به‌دست هم داد و این که آقای بیطرف نیامده بود وزیر شود. در آن جلسه گفتم اگر با این تفکر می‌خواهید وزیر شوید حتما رأی نمی‌آورید.
برای آقای بیطرف سعی نکردید رأی جمع کنید؟
گفتم حاضرم آقای بیطرف به استادیوم آزادی بیاید، همه چراغ‌ها را هم روشن کنیم و در حضور همه با هم مناظره کنیم که بگویم من چه خدمتی به آقای بیطرف کردم.
«ما هیچ وقت نگفتیم که ائتلاف دیگر نباشد و هر کدام به تنهایی کار کنیم. حتی من شخصاً قائل به این هستم که فارغ از ائتلاف انتخاباتی بین اصلاح طلبان و اعتدالیون، وضعیت در کشور به گونه‌ای است که باید همه جریان‌های فکری و سیاسی با هم کار کنند و مجبور هم هستیم اینگونه عمل کنیم.»
