رئیس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور بالا بودن آمار ابتلای کودکان کار و خیابان به ایذر را تصوری نادرست در جامعه دانست.
فرید براتی سده با اشاره به گزارش مربوط به ارائه خدمات پیشگیری از ایدز به کودکان کار و خیابان و کودکان در معرض آسیب که در محیط‌های ناسالم و کارگاه‌های زیر زمینی کار می‌کنند، اظهارکرد: این خدمات به 7910 کودک در سه استان تهران، خراسان رضوی و فارس در 6 ماه نخست سال جاری ارائه شده است.
وی گفت: ارائه خدمات به این کودکان از طریق مراکز ساماندهی کودکان کار و خیابان مانند NGO ها و مراکز زیر نظر سازمان بهزیستی و گروه پیشگیری از ایدز انجام شده است. بر اساس این گزارش از میان 7910 کودک در معرض آسیب این سه استان، 2131 نفر کودک خیابانی، 1980 نفر کودک کار و 3044 نفر کودک در معرض آسیب بوده‌اند. همچنین 4994 کودک نیز تحت آموزش قرار گرفته‌اند.
براتی‌سده در ادامه گفت: از 3743 نفر از این کودکان آزمایش ایدز گرفته شده است. تنها آزمایش ایدز 14 نفر از این کودکان مثبت بوده است که برای انجام آزمایشات بعدی ارجاع داده شدند. همچنین 16 نفر از این کودکان نیز به بیماری های مقاربتی مبتلا بوده اند.
رئیس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور با اشاره به تصور نادرستی که درباره آمار بالای ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابان وجود دارد اظهار کرد: بررسی‌های انجام شده چنین ادعاهایی را تأیید نمی کنند.
براتی گفت: 4737 نفر از این کودکان به طور مستمر با این مرکز در ارتباط هستند و خدمات آموزشی و بهداشتی دریافت می کنند. 2153 نفر آنان نیز برای دریافت خدمات مشاوره ای و روانشناسی ارجاع داده شده اند. همچنین 1392 نفر از کودکان نیز برای دریافت خدمات طبی و اجتماعی معرفی شده‌اند.
وی گفت: درکنار ارائه خدمات به کودکان، آموزش به خانواده ها نیز از برنامههای این طرح است، «مداخلات خانواده محور» برای پیشگیری از ایدز به 2209 نفر ارائه شده که شامل بخش آموزش و در صورت لزوم ارجاع برای درمان است.
رئیس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور با انتقاد از اینکه یکی از ضعف های این برنامه نبود سازوکار مشخص و دقیق برای پیگیری درمان این افراد تا مراحل پایانی است گفت: برای مثال 14 کودکی که ابتلا به ایدز آنان مشخص و گزارش شده بعد از اینکه توسط این مرکز ارجاع شده اند برای ادامه مراحل درمان به مراکز تخصصی مراجعه نکرده‌اند که این نشان می دهد باید سازوکاری برای پیگیری فرایند پس از تشخیص، پیش بینی شود.
