سرپرست گروه باستانشناسی محوطه تاریخی ریوی خراسان شمالی گفت: در کاوش‌های باستان شناسی بین‌المللی انجام شده در محوطه تاریخی ریوی، ساختمانی بزرگ مربوطه به معماری شاه‌نشینی دوره هخامنشی با بخش‌هایی از یک تالار ستون‌دار و پایه ستون سنگی کشف شد.
محمدجواد جعفری گفت: کشف این مهم اهمیت شهر آشخانه و منطقه مانه و سملقان را خیلی بیشتر می کند به دلیل اینکه عمر و سابقه مدنیت این شهر به عنوان یک مرکز حکومتی به دوره هخامنشی برمی گردد.
وی افزود: هدف ما انجام بیشتر مطالعات باستانشناسی برای خارج کردن بنای معماری آن دوران و تبدیل این محوطه به سایت موزه برای جذب بیشتر گردشگران ایرانی و خارجی است به دلیل اینکه این مهم به توسعه صنعت گردشگری و رشد استان بسیار کمک می کند.
جعفری بیان کرد: براساس این پژوهش ها، در کاوش های انجام شده در فصل های گذشته نیز، آثاری از دوران اشکانی و ساسانی نیز در این محوطه به دست آمده که نشان از توالی استقراری پس از دوران هخامنشی است.
وی افزود: قدیمی ترین مواد باستانشناسی در این سایت مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد 'عصر مفرغ معروف' است که استقرار و زندگی مردم در این منطقه را نشان می دهد.
جعفری گفت: محوطه تاریخی ریوی در نزدیکی روستای نجف، واقع در شهرستان مانه و سملقان و در شمال غرب خراسان شمالی قرار دارد. طی پژوهش های باستان شناسی که از سال 1391 در محوطه تاریخی 'ریوی' آغاز شده، باستان شناسان به بقایای یک شهر از دوران هخامنشی دست یافتند.
وی افزود: اهمیت محوطه ریوی در این است که گستره آن در دوران هخامنشی به بیش از 110 هکتار رسیده و به نظر می رسد یکی از شهرهای مهم دوران هخامنشی در شمال شرق کشور بوده است.
پژوهش های باستان شناسی محوطه تاریخی ریوی به صورت مشترک بین اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی و موسسه باستان شناسی آلمان از سال 1394 آغاز شده است و با توجه به اهمیت علمی و گردشگری این اثر تاریخی، این اداره کل با همکاری موسسه باستان شناسی آلمان، برنامه منظمی را تحت عنوان «پروژه باستان شناسی ریوی» جهت کاوش و پژوهشهای باستان شناسی در این محوطه تاریخی برنامه ریزی کرده است.
با توجه به شواهد باستان شناختی، «ریوی» یکی از مهم ترین محوطه های دوران تاریخی شمال شرق کشور است که پژوهشهای باستان شناسی هدفمند در آن می تواند موجب ارتقاء شناخت ما از هویت تاریخی منطقه و رشد صنعت گردشگری در استان خراسان شمالی شود.
