اختلاف فدراسیون فوتبال و صداوسیما بر سر حق پخش تلویزیونی دوباره بالا گرفته است.
روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «غروب سهشنبه بینندههای تلویزیونی بازی استقلال و نفت تهران از هفته یازدهم لیگ برتر با یک اتفاق نادر مواجه شدند. تصاویر ارسالی روی آنتن از نیمه دوم این دیدار به شدت فاقد کیفیت، غیر استاندارد و اصطلاحا «دفرمه» بود. اتفاقی که بدون هیچ توضیحی در نیمه دوم این بازی رخ داد، تغییر زاویه فیلمبرداری دوربینهای اصلی بود؛ آنجا که آنها از ارتفاع کاستند و کنار خط طولی زمین در ضلع غربی را از کادر خارج کردند. به این ترتیب مشخص بود که وقتی توپ و بازی به آن طرف میدان کشیده میشود، بیننده به زحمت میافتد و نیمتنه بالای بازیکنان را نمیبیند، اما تلویزیون بدون هیچ توضیحی تا پایان بازی به این کارش ادامه داد. بعد از آن بود که سایتها و خبرگزاریها به طور مفصل به موضوع پرداختند و مشخص شد این رویداد جدید، فاز دیگری از اختلافات فدراسیون فوتبال و صداوسیماست.
تاوان راه ندادن دوربینها؟
طی چند هفته گذشته بحث قدیمی حق پخش تلویزیونی دوباره بالا گرفته و وارد شاخههای جدیدی شده است. در حالی که مدیران میانی صداوسیما و وزارت ورزش از حل قریبالوقوع این مشکل سخن میگویند، اصطکاک بین فوتبال و تلویزیون به شدت افزایش یافته است. این مشکلات تا جایی است که ابتدا زمزمههایی در مورد عدم پخش زنده داربی ۸۵ از طریق تلویزیون به گوش رسید اما با منتفی شدن این موضوع، فدراسیون روش جدیدی برای تنبیه صداوسیما در پیش گرفت و از ورود دوربین برنامههای تولید محتوا به ورزشگاههای لیگ برتر و لیگ یک جلوگیری کرد. به این ترتیب شاید برای اولین بار در یک دهه گذشته هیچکدام از برنامههای تولیدی صداوسیما مثل نود، دوربین خبرساز و شبهای فوتبالی نتوانستند حتی یک دقیقه فیلم از حاشیههای داربی در محوطه چمن تهیه و پخش کنند. ظاهرا این موضوع اصلا به مذاق اهالی صداوسیما خوش نیامده و آنها تصمیم گرفتهاند در نیمه دوم بازی استقلال و نفت، به منافع فدراسیون لطمهای جدی وارد کنند. به این ترتیب در این دقایق، تابلوهای تبلیغاتی کنار زمین از کادر دوربین خارج شد تا فدراسیون نتواند پول این تبلیغات را بگیرد؛ حتی به قیمت این که تماشاچیان تلویزیونی تصاویر غیر استاندارد ببینند و ۴۵ دقیقه عذاب بکشند! لازم به یادآوری است که این اتفاق برای بار اول نیست که رخ میدهد. چند سال پیش هم بعد از حاشیههایی که در مسیر ورود دوربینها به ورزشگاه در هفته اول لیگ دوازدهم به وجود آمد، کارگردان تلویزیونی و فیلمبردارها طوری بازی را گرفتند که تابلوهای کنار زمین مشخص نباشد. بدیهی است که شرکتهای مختلف به فدراسیون پول میدهند تا تابلوهای تبلیغاتیشان از تلویزیون پخش شود و وقتی به هر دلیلی این اتفاق رخ نمیدهد، ضرر هنگفتی متوجه فدراسیون میشود؛ درست مثل لیگ چهاردهم که وقتی دو هفته جلوی پخش مسابقات گرفته شد، طرف قرارداد تبلیغات محیطی مبلغ قابلتوجهی از رقم پرداختیاش به فدراسیون را کسر کرد. جالب است که بعد از این حواشی، تصاویری از استادیوم آزادی در فضای مجازی منتشر شد که نشان میداد فدراسیون فوتبال پیغامی روی تابلوهای کنار زمین نوشته و روی آن بابت نوع تصویربرداری و پخش بازی از مردم عذرخواهی کرده است!
بگومگو در شبکه دوم
اخیرا ترکشهای بحث حق پخش تلویزیونی به برنامههای زنده سیما هم اصابت میکند. در حال حاضر مدیران ارشد فدراسیون، سازمان لیگ و باشگاهها مصمم هستند که هر کجای صداوسیما که تریبونی پیدا کردند راجع به ظلم این سازمان به فوتبال و عدم پرداخت حق پخش سخن بگویند و همین مساله موقعیتهای خاص و عجیبی به وجود آورده است. مثلا فتاحی، مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ یک بار در برنامه نود و یک بار در برنامه شبهای فوتبالی با طرح این بحث، مجری برنامه را غافلگیر کرد و حالا هم برای سومین بار، چنین اتفاقی در شبکه دوم رخ داده.
سهشنبه که مهدی تاج میهمان برنامه گفتوگوی ویژه خبری بود و داشت در مورد ضربالاجل کنفدراسیون فوتبال آسیا و مشکلات مالی باشگاهها حرف میزد، بحث را به حق پخش کشاند. تاج در بخشی از سخنانش گفت: «اگر حال و روز باشگاههای ما اکنون این است حتما مدیران باشگاههای ما مقصر بودهاند اما بهتر است صداوسیما هم بیاید و بگوید که چه رویکردی تاکنون داشته که باعث شده مشکلات به اینجا برسد.»
پس از انجام صحبت علیه صداوسیما توسط تاج مجری برنامه اشاره کرد که موضوع صداوسیما بحثی مجزاست که همین مساله برنامه را به جنجال کشید. رئیس فدراسیون فوتبال گفت: «مگر میشود موضوعی به این مهمی بحث مجزا باشد؟ همه مشکلات از همینجاست.»
تاج سپس به مجری برنامه گفت: «چه چیزی در گوشی به شما میگویند؟ میدانم که برای من مشکلی به وجود نمیآید و اگر درباره این موضوع هم صحبت کنیم برای شما مشکل ایجاد میشود اما ۷۰ درصد درآمدهای فوتبال در بیشتر دنیا از محل حق پخش تلویزیونی است و وقتی این پول پرداخت نمیشود انگار که یک تاکسی ۷۰ درصد مسافران خود را مجانی به مقصد میرساند و پولی نمیگیرد. پس این تاکسی یک جا از کار میافتد و میایستد.»