پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
الحیات نوشت: تهدید به محاصره کردستان عراق که از سوی اردوغان صورت گرفت و مخالفت شدید او با رفراندوم، آشفتگی و دوگانگی برخورد ترکیه در مورد یک مساله را منعکس می کند؛ بویژه آنکه اقلیم کردستان عراق طی یک دهه گذشته حداقل در سطح اقتصادی همکاری خوبی با ترکیه داشته است.
به گزارش «انتخاب»، ترکیه از 15 سال پیش از حکومت خودگردان کردی در شمال عراق حمایت می کند و برای مقابله با حزب کارگران کردستانی، با مسئولان اقلیم کردستان همکاری کرده است؛ ضمن اینکه با استفاده از اطلاعات امنیتی که از اقلیم کردستان دریافت می کرد، توانست از افزایش نفوذ حزب کارگران کردستان و عملیات نظامی آن در ترکیه جلوگیری کند. حتی در برهه ای، از استقلال کردها دفاع کرد و به همین دلیل وارد بحرانی با دولت نوری مالکی شد.
در زمینه روابط اقتصادی نیز رابطه بین ترکیه و کردستان عراق در سطحی عالی قرار دارد و آنکارا به کردها اجازه صادرات بخش عظیمی از نفتشان از طریق خاک ترکیه را داده و تبدیل به یک شریک ضروری و مورد اطمینان برای کردها شده است.
بدین معنا، آنکارا بیشترین سود را از قطع رابطه بین اربیل و بغداد و متشنج شدن روابط بین اقلیم کردستان و ایران، می برد.
در واقع رابطه ترکیه با کردها در کاهش نفوذ سیاسی و نظامی ایران در عراق تاثیر گذار بوده است. با این حال، زمانی که کردهای عراق تصمیم به تعیین سرنوشتشان گرفتند، برخورد ترکیه با آنها عوض شد و احتمال دارد که روابط بین آنها مسیر متفاوتی را طی کند.
ترکیه همچنین از تلاش کردها برای خروج از احتکار ترکیه و تنوع بخشیدن به روابط اقتصادی شان ناخشنود است؛ بویژه تلاش برای برقراری روابط با مسکو در زمینه همکاریهای نفتی.
با این شرایط، آیا موضع ترکیه در قبال کردها تنها یک مانور و رزمایش است که هدف از آن تثبیت منافعش در داخل کردستان در مرحله پس از استقلال است، یا بدین جهت که به آنکارا قدرت بیشتری برای مذاکره با طرفهای دیگر بخصوص آمریکا در مورد نقشه جدیدی برای نفوذ منطقه ای بدهد؟
