آقای حداد! مردم را چطور شناخته اید که اینچنین آنها را شریک در توهین به رئیس جمهور می دانید؟ / این مردمِ منتقد روحانی که شما می گویید، کجایند که در هنگامه انتخابات به شما و دوستانتان رای دهند؟

سرویس سیاسی «انتخاب»؛ محسن پورحسین: تهران جمعه متفاوتی را تجربه کرده است؛ حسن روحانی در آخرین جمعه از ماه رمضان و زمانی که برای حضور در راهپیمایی روز قدس در خیابانی از مرکز شهر حضور پیدا می کند با طیفی مواجه می شود که علیه او شعار می دهند، اتفاقی که اگر چه در سطوحی پایین تر قبلا رخ داده بود اما شاید کسی گمان نمی برد به فاصله اندکی بعد از برگزاری انتخابات رییس جمهور منتخب هم با چنین برخوردی مواجه شود.

از جمعه که این اتفاق رخ داده واکنش های متعددی نیز مطرح شده است ؛ وجه غالب این واکنش ها البته محکومیت آن است اما همین جاست که نکته های مهمتری به میان می آید.

مساله اساسی و اصلی، اکنون این است که آیا این یک رخداد سازماندهی شده بوده و از قبل برای برخورد با حسن روحانی برنامه ریزی کرده بودند یا همانگونه که برخی از چهره ها و یا رسانه های عمدتا نزدیک به اصولگرایان می گویند این یک رخداد خودجوش بوده است. روشن تر اگر بگوییم اکنون نوع مواجهه با این ماجرا به این شکل شده است :

1-  عده ای معتقدند این ماجرا سازماندهی شده بوده است . این افراد برای خود دلایلی دارند . از جمله اینکه می گویند قبل از اینکه این ماجرا در تهران رخ دهد در شهر قم مشاهداتی داشته اند از برخی شبنامه ها که تصاویر آن نیز در این چند روز در فضای مجازی نیز پخش شده بود. می گویند خودجوش نبوده بلکه یک کار سازماندهی شده بود و یکی از دلالیل آن را هم حمله همزمان به اسحاق جهانگیری و علی مطهری می دانند . 

2-  برخی معتقدند این اقدام سازماندهی نشده بوده است . از جمله غلامعلی حدادعادل . او دلیل آورده که معلوم نبوده که رییس جمهو راز کدام خیابان وارد راهپیمایی می شده پس امکان سازماندهی وجود نداشته است .

3-  برخی در همین راستا قاطعانه می گویند این اقدام از جانب مردم رخ داده چرا که معترض سخنان روحانی در چند وقت اخیر بوده اند . البته این افراد دقیقا دلیلی بر مدعای خود نمی آورند و نمی گویند که روحانی چه حرفی زده که مردم را تا این حد عصبانی کرده تا راهپیمایی روز قدس و این میراث گرانبهای امام خمینی (ره) را تحت الشعاع قرار داده و رسیدگی به امر دیگری را مهم تر بشمارند!

به نظر می رسد باید کمی موشکافانه تر به این ماجرا نگاه کرد و این سوال را پرسید که آقای حداد عادل و برخی دیگر از چهره های اصولگرا که این رفتار زشت و ناپسند را به مردم نسبت می دهند چه برداشتی از سطح شعور اجتماعی مردم ایران دارند؟ آیا آنها مردم ایران را اینچنین شناخته اند که اگر حرفی با هر مسئولی دارند به روش غیرمتعارف و بدون رعایت هر گونه ادبی آن را بیان می کنند ؟ آیا ایشان و همفکران ایشان ندیده اند که مردم ایران چگونه همیشه در مواجهه با مسئولان نظام از هر گرایشی که بوده اند از سر ادب و احترام برخورد کرده اند ؟ آیا خود ایشان وقتی که رییس قوه مقننه بودند و به میان مردم می رفتند این سطح از فهم و درک مردم نسبت به مسئولان نظام را حس نکرده اند؟

آیا جناب ایشان و همفکران ایشان صف های طویل در روز 29 اردیبهشت را ندیدند و متوجه نشدند که مردم ایران اگر حرفی داشته باشند آن را پای صندوق های رای می زنند نه کف خیابان ؟

حتی می توان در همین جا برای کسانی که مدعی هستند این اقدام زشت از طرف مردم انجام شده بوده برهان دیگری برای نادرستی ادعایشان آورد . سوال این است که تفکری که آقای حدادعادل از آن دفاع می کند در تهران چند درصد رای در انتخابات مجلس داشت ؟ لیست منسوب به این جریان که اتفاقا جناح راست را چند وقتی است به نفع خود مصادره کرده چند نفر را از حوزه انتخابیه تهران توانست راهی مجلس کند ؟ در انتخابات ریاست جمهوری چطور ؛ محبوبیت آقای روحانی در تهران چند برابر انتخابات قبلی شده بود ؟

مردمی که آقای حدادعادل از آنها سخن می گوید در هنگامه انتخابات کجا هستند تا به او و دوستانش رای دهند ؟ چرا همین مردم این تفکر سیاسی را قبول ندارند و گفتمان اعتدال رای داده اند ؟

نکته اساسی این جاست که این دوستانی که طرح های حمله به مسئولان و شخصیت ها را تئوریزه می کنند اصلا توجه نمی کنند وقتی قبح انجام یک عمل زشت بشکند و چنین توجیهاتی در مورد آن پشت سر هم ردیف شوند قاعده دامنگیری، روزی شامل حال خودشان هم خواهد شد.