چرا اصولگرایان شکست می‎خورند؟

بدون شک در شرایط کنونی تغییر استراتژی و برنامه‎ریزی‎های مقطعی و کوتاه مدت برای اصولگرایان راه‎حل نخواهد بود و این جریان نیاز به بازنگری در مبانی خود دارد.
 
به گزارش انتخاب به نقل از رویداد24: اصولگرایان در چهار انتخابات اخیر یعنی ریاست جمهوری92 و 96، دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و انتخابات شورای شهر و روستا شکست خورده‎اند و به همین دلیل نظم درونی این جریان سابقه‎دار به هم ریخته است.
 
پرویز کاظمی وزیر رفاه دولت نهم و یکی از چهره‎های اصولگرا در این باره عنوان می‎کند: «اگر همین روند در کشور ادامه پیدا کند و اصولگرایان حاضر نشوند اشتباهات گذشته خود را اصلاح کنند، جریان اصولگرایی با خطر حذف از فضای سیاسی ایران مواجه خواهد شد و به کلی از عرصه تصمیم‎گیری کشور کنار خواهند رفت. در شرایط کنونی قوه مجریه و قوه مقننه و همچنین شورای شهر به عنوان پارلمان شهری در شهرهای مهم کشور از دست اصولگرایان خارج شده است و اصلاح‎طلبان موفق شدند نهادهای مهم دموکراتیک را به دست بیاورند. به نظر من حتی بازگشت اصولگریان به فضای سیاسی کشور نیز دشوار و سخت شده است و این جریان نمی‎تواند به راحتی نهادهایی که ازدست داده را دوباره به دست بیاورد.»
 
از سوی دیگر حسن بیادی دبیر کل آبادگران نیزدراین باره عنوان می‎کند: «در شرایط کنونی عده‎ای تمامیت‎خواه برای جریان اصولگرایی تصمیم‎گیری می‎کنند که این مسأله در نهایت به ضرر جریان کلی اصولگرایی تمام شده است. به نظر من اصولگرایان باید هر چه سریع‎تر برای خود یک ریش سفید و بزرگتر پیدا کنند که همه طیف‎های اصولگرایی از آن تبعیت کنند. جریان اصولگرایی باید در برخی از مسائل خود تجدید نظر جدی کند. بدون شک اگر چنین اتفاقی رخ ندهد یک جریان جدید از دل جریان اصولگرایی متولد می‎شود که دیدگاه‎های متفاوتی نسبت به اصولگرایان سنتی خواهد داشت».
 
این در حالی است که در روزهای اخیر و پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری انتقاد چهره‎های اصولگرا نسبت به سازوکار تصمیم‎گیری در این جریان بالا گرفته است.
 
بدون شک تشکیل سازوکار جمنا در آستانه انتخابات ریاست‎جمهوری سال96 سرپوشی بود بر بسیاری از نارسایی‎ها و کمبودهای اصولگرایان که در نهایت نیز به شکست منجر شد. جمنا اگر چه در نگاه اول تسکین دهنده درد انشقاق و چند دستگی در بین اصولگرایان بود اما شاید خوش‎بینانه‎ترین افراد حاضر در جریان اصولگرای به این نکته فکر نمی‎کرد که جمنا روزی به یک درد بزرگ تبدیل خواهد شد.
 
حسن بیادی درباره پشت پرده جمنا عنوان می‎کند: «یک گروه پنج نفره در پشت پرده برای جریان اصولگرایی تصمیم‎گیری می‎کردند که برای عامه مردم حضور این افراد مشخص نبود. این افراد در جلسات جمنا و اصولگرایان هم شرکت می‎کردند اما مشخص نبود که در پشت پرده چه اتفاقاتی رخ می‎دهد و چه تصمیماتی گرفته می‎شود. وضعیت به شکلی بود که بقیه اعضای جمنا و اصولگرایان گوش به فرمان این پنج نفر بودند و این افراد به صورت نامحسوس جمنا را حمایت می کردند».
 
با این وجود باید در مرحله اول شرایط اصولگرایان را ارزیابی کرد و سپس نتیجه‎گیری کرد که بازگشت اصولگرایان به قدرت به راحتی میسر خواهد بود و یا خیر. در شرایط کنونی اصولگرایان علاوه براینکه نهادهای مهم دموکراتیک را از دست داده‎اند با یک چالش جدی درون گروهی یعنی عدم تطبیق آموزه‎های فکری و سیاسی این جریان با مقتضیات زمان مواجه هستند که تا پیش از این به راحتی از آن عبور می‎کردند.
 
بدون شک در شرایط کنونی تغییر استراتژی و برنامه‎ریزی‎های مقطعی و کوتاه مدت برای اصولگرایان راه‎حل نخواهد بود و این جریان نیاز به بازنگری در مبانی خود دارد. جریان اصولگرایی مدت‎هاست از نسل جدید ایران فاصله گرفته و همچنان بر برخی مبانی گذشته خود پافشاری می‎کند و دغدغه‎های جوان امروزی را درک نمی‎کند.
 
به همین دلیل نیز روزبه‎روز واگرایی در این جریان بیشتر می‌شود. اگر به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال88 نگاه کنیم متوجه می‎شویم که در این انتخابات رأی اصولگرایان به محمود احمدی‌نژاد در حدود24 میلیون بوده است.
 
این در حالی است که در انتخابات ریاست جمهوری سال96 اصولگرایان در حدود16 میلیون رأی داشته‌اند. این مسأله نشان می‎دهد که درطول هشت سال گذشته در حدود8 میلیون از جریان اصولگرایی بریده‌اند و به جریان رقیب پیوسته‎اند.
 
اصولگرایان امروز بیش از همیشه باید به اشتباهات گذشته خود فکر کنند و به دنبال راه‎حل منطقی و کاربردی برای مشکلات خود باشند. بدون شک دوران حمله به رقیب و زیر سوال بردن دستاوردهای رقیب سیاسی گذشته است و با بالا رفتن آگاهی مردم امکان به دست گرفتن قدرت با استفاده از این شیوه‏ها به پایان رسیده است.