سرویس بین الملل «انتخاب»؛ ولی نصر در اتلانتیک نوشت: حسن روحانی پیروزی قاطعی در انتخابات ریاست جمهوری کسب کرد . مشارکت در این دوره انتخابات در ایران 73 درصد بوده است و از این میان 56 درصد که معادل 40 میلیون است به حسن روحانی رای داده اند. در انتخابات دوره قبل در سال 2013 مشارکت تقریبا برابر با همین عدد بوده است اما در آن دوره روحانی تنها موفق به کسب 50.7 درصد آرا شده بود.
به گزارش «انتخاب»؛ مساله قابل توجه در مورد انتخابات ایران پیروزی روحانی نیست بلکه کاری است که او برای این پیروزی انحام داد. در گفت و گوهایی که با ستاد انتخاباتی او در هفته قبل از انتخابات داشتم پیروزی او امر قطعی ای نبود.
برخلاف تبلیغات انتخاباتی در آمریکا هیچ یک از کاندیداهای ایرانی توافق هسته ای را تهدید به نابودی نکردند. حتی کاندیدای اصولگرایان نیز چنین تصوری از مساله نداشتند.
این انتخابات در یک دوره کلیدی اتفاق افتاد. دوره ای که در اطراف ایران جنگ وجود دارد. همسایگان ایران با این کشور خصومت دارند و تصمیم دارند نقش ایران را در سوریه و عراق و یمن کاهش دهند. هیچ اشکالی در ادامه توافق هسته ای رخ نداده اما کنگره آمریکا هنوز از این مساله حرف میزند و دولت ترامپ به دنبال راهی برای رویارویی بیشتر با ایران است. ایرانی ها نگران بی کاری و تورم و آلودگی هوا و کبود آبند. آنها نگران آینده اند.
در این میانه روحانی میانه رو موفق به کسب آرای مردم شد. این پیروزی پیروزی بزرگی بود . روحانی به معضلات ایرانی ها اشاره کرده بود. او وعده کاهش محدودیت های اجتماعی و سیاسی را داد.
رقبای روحانی نیز تبلیغات انتخاباتی بسیار خوبی داشتند. آنها وعده های پوپولیستی با هدف تحت تاثیر قرار دادن اقشار فقیر جامعه داشتند. ابراهیم رییسی وعده داده بود که منافع اقتصادی برجام را برای مردم ملموس خواهد کرد. او وعده داد که وضعیت اقتصادی را بهبود ببخشد و میزان یارانه اقشار کم بضاعت را افزایش دهد. روحانی از توضیبح اینکه چرا عواید برجام هنوز ملموس نشده بازماند.
با همه این احوال ایرانی ها با رای خود نشان دادند خواستار تعامل تجاری با جهان و از بین رفتن محدودیت های اجتماعی اند. مردم از توافق هسته ای استقبال کردند اما از این که منافع اقتصادی آن هنوز نقد نشده شکایت داشتند.
در اوایل دوره تبلیغات انتخاباتی معلوم شد که روحانی مشکلات قابل توجهی دارد. رقبای او در اولین مناظره تلویزیونی به شدت به روحانی حمله کردند.
روحانی باید تغییراتی در نحوه تبلیغات خود ایجاد میکرد. او وعده داد که تحریم های غیر هسته ای را نیز لغو خواهد کرد. با این حالاین وعده هم برای مشارکت 70 درصدی مردم کافی نبود اما این ایرانیان به خاطر سوابق اقتصادی دولت و فقدان رشد اقتصادی تمایلی به حرکت نداشتند.
روحانی در رقابت مستقیم با اصولگرایان گروه بزرگی از هنرمندان و خوانندگان را در شهر مشهد که شهر رییسی بود درو هم جمع کرد و کنسرتی را در این شهر برگزار کرد. چیزی که پیش از آن در این شهر ممنوع بوده است.
امروز روحانی نسبت به سال 92 تغییر کرده و در میان طیف های سیاسی ایران، خود را در کنار جریان اصلاح طلب تعریف کرده است.
ترامپ اهمیت انتخابات ایران را درک نکرده است و این از سفر اخیرش به عربستان معلوم بود. ایران تهدید جدی ای برای منافع آمریکا در خاورمیانه است.
این انتخابات روشن کرد که ایرانی ها چه می خواهند. رشد اقتصادی و تعامل با جهان. آنچه روحانی وعده داده است.
در سالهای پیش رو روحانی با مقاوت جدی اصولگرایان که از ابراهیم رییسی در این انتخابات حمایت جدی کرده بودند مواجه خواهد شد. اما برای اینکه بتواند این ها را شکست دهد، با مردم را کنار خود داشته باشد و باید خطر کند و تلاش کند روابط دیپلماتیک خود را با غرب از سر بگیرد. این اهداف با تشدید تنشها و رویارویی ها امکان پذیر نیست.
