پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : علت اساسی بیشتر ناهنجاری‌ها و ناسازگاری‌های زندگی زناشویی، عدم تناسب و ناهماهنگژی بین زن و شوهر است، بنابراین شناخت اموری که موجب هماهنگی و تناسب بین زوجین است، ضروری و لازم می‌باشد.
چه کنیم که خانواده ای با دوام و مستحکم داشته باشیم؟
این سؤالی اساسی است که هر جوانی در آستانه ازدواج مصمم به یافتن پاسخ آن است، گرچه پاسخگویی به آن بعد از ازدواج هم دارای اهمیت است، جالب است که بدانیم جواب شرع، عقل، علم و عرف به این سؤال یکسان است و آن یک کلمه یعنی "هم کفو بودن یکدیگر" است، کفو هم بودن دو همسر یعنی تناسب، همشأنی و همطرازی و در اصطلاح عرف یعنی با هم جور بودن.
ازدواج پیوند بین دو انسان و دو خانواده است که اجزاء اصلی و اساسی آن، زن و مرد می باشند و هر قدر بین این اجزاء و عناصر هماهنگی، تناسب و سنخیت بیشتری باشدآن پیوند استوارتر، مستحکم تر، پرثمرتر و لذت بخش تر خواهد بود و به تعبیری سنخیت و همتایی سبب جذب و پیوند است به عکس، هر چه این تناسب و هماهنگی کمتر باشد، زندگی سست تر، تلخ تر، کم ثمرتر و ناپایدارتر خواهد بود.
علم و تجربه گویای آن است که علت اساسی بیشتر ناهنجاری ها و ناسازگاری های زندگی زناشویی، عدم تناسب و ناهماهنگی بین زن و شوهر است، بنابراین شناخت اموری که موجب هماهنگی و تناسب بین زوجین است ضروری و لازم می‌باشد و به هیچ وجه نباید این مسألهرا به بعد از ازدواج موکول کرد، یکی از امور مسألهتناسب و هماهنگی سن زوجین است.
فاصله سنی مناسب میان زن و شوهر را می توان 3-4 سال افزایش سن مرد نسبت به زن زن در نظر گرفت، البته این بدان معنا نیست که اگر یکی دو سال به این سنین افزوده و یا از آن کاسته شود، حتماً نباید ازدواجی انجام گیرد.
