پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : داریوش سجادی در یادداشتی که با عنوان "باطن باطبی" برای "انتخاب" ارسال کرده، آورده است:
تیر ماه سال 87 که احمد باطبی (اهتزاز آورنده پیراهن خونین در اعتراض های دانشجوئی 18 تیر سال 78) با ادعای فرار از ایران خود را به آمریکا رساند و ستاره رسانه های فارسی زبان خارج از کشور اعم از VOA و BBC و روزنت و رادیو فردا و ده ها و صدها نشریه و وب سایت شد. اینجانب ناپرهیزی کرده و طی تحریر و انتشار دو نامه سرگشاده به این قهرمان نورسیده (فراری دادن بزرگ ـ بازی خورده یا بازیگر) اصل ادعای مشارالیه را زیر سوال بردم در کسری از زمان خود را مواجه با سیل خروشان اعتراض شیدائیان و شیفتگان این جهان پهلوان کردم و از ابراهیم نبوی با تمجیدیه «پهلوان زنده را عشق است» تا رپرتاژ آگهی های روزنت و BBC و VOA و دیگر جو زدگان، جملگی ضمن تاختن به اینجانب فرمودند:
هیچم نخیر!
ایول ایوله ایول!
باطبی «یله» ایول!
اما تلخ یا شیرین از آنجا که شخصاً در فهم و برخورد با ابتلائات دنیای سیاست هرگز اسیر هیجان و جوزدگی نشده و نمی شوم لذا محکم بر موضع خود ایستادم و اصرار کردم که:
علی رغم میل شیدائیان تا اطلاع ثانوی کماکان مرغ یک پا دارد!
ظاهراً تنها گذشت سه سال لازم بود تا واقعیت این این «پهلوان پنبه» و «ببر کاغذی اپوزیسیون» اطلاع رسانی شود.
نامه روز گذشته خانم «تارا نیازی» نامزد سابق ایشان تحت عنوان «صادق باشید! صادق باشیم!» و افشاگری ایشان از بندبازی های این جوان جویای نام، آب سردی بود بر پیکر «پهلوان احمد» و جمیع «شیدائیان پهلوان احمد» که از سه سال پیش تاکنون وی را در کنار دیگر پهلوانان و قهرمانان تخیلی شان در آکواریومی موسوم به اپوزیسیون خارج از کشور پرتوآمائی می کردند و اینک از این امکان برخوردارند تا زیر لب و گروهی با خود نجوا کنند:
احمد ما شیره ـ شیره پاکتی!
احمد ما پلنگه ـ پلنگه صورتی!
بگذریم. قصد تحقیر یا تخفیف نیست. اما کاش شیدائیان با کسب چنین سرافکندگی ها و تجارب و هزینه هائی سنگین اکنون یاد می گرفتند که برای ورود به دنیای سیاست، کمی هم «مشق ذکاوت» لازم است.
شاید یکی از معدود دفعه‌هایی باشه که به جای توصیه و نصیحت اخلاقی به دیگران واقعا انتقاد کردین. اما یادتون نره که شما در هر دو نامه کوچکترین اشاره به آنچه که امروز در مورد ایشان اتفاق افتاده نداشتین و فقط همون انتقادی رو به ایشان کردید که به گنجی و نبوی کرده بودین. بی خودی خواهش می‌کنم خودتون رو دست بالا نگیرین که مثلا حدستون درست بود و از قبل همه چیز رو میدونستین. شما هم به علت ساکن نبودن در ایران سی و سه درصد حرفتون بیشتر درست نیستش. با این حال این مقاله بسیار عالی بود و امیدوارم همیشه اینطور باشه و دیگه به از بالا و راه دور به دیگران توصیه اخلاقی نفرمایین،
با احترام