سرویس بین الملل «انتخاب»؛ گاردین نوشت: به محض اینکه اتوبوسهای سبز محاصره کنندگان روز چهارشنبه از حلب خارج شد، بشار اسد و دو حامی اصلی او واکنش های متفاوتی داشتند.
به گزارش «انتخاب»، این واگرایی در جنگ سوریه تازگی داشت. جایی که منفافع ایران و روسیه در حفظ اسد یکی بود و دو کشور را حول محور این منافع جمع کرده بود حال به ناگاه راهی برای ایجاد دشمنی بین دو کشور را فراهم آورد چرا که الان باید معلوم شود پیروز نهایی این جنگ چه کسی است. نیروی هوایی روسیه اهمیت کمی دارد. نیروهای زمینی داوطلب از ایران در این جا پیروزی های بیشتری کسب کرده اند.
در شش سال اخیر در جنگ سوریه مناطق تحت محاصره و جمعیت محصور مهمترین نقش را بازی کرده اند و ایران نیز نقش مستقیمی در تعیین سرنوشت این جمعیت ها برای پیروی و حفظ امنیت اسد در قدرت داشته است.
در اولین ساعاتی که ترکیه و روسیه آتش بس را اعلام کردند ایران مساله خروج زندانی ها در دو روستای شمال حلب را مطرح کرد . این روستاها توسط جبهه النصره محاصره شده است. ایران خواستار مبادله زندانی ها و پیکرهای اعضای حزب الله و شبه نظامیان عراقی تحت حمایت خودش بود.
پیروزی در حلب برای هر دو طرف اهمیت زیادی دارد اما به محض اینکه آبها در حلب از آسیاب بیافتد، اوضاع بیشتر به نفع ایران خواهد بود. حفظ دومین شهر بزرگ سوریه و قلب صنعتی این کشور آن اندازه که به نقوذ ایران در قلب استراتژیک منطقه کمک میکند اهمیت ندارد.
حلب یکی از مسیرهای کوریدور مدیترانه ای ایران است. از این منظر ای شهر به زودی به منطقه ژئوپلتیک تهران تبدیل خواهد شد که به همه مناطق جنگی دیگر دسترسی دارد.
امنیت کوریدور نفوذ ایران با حضور جامعه شیعیان حفظ میشوذ و این مهمترین حرکت ایران از زمان انقلاب اسلامی به شمار میرود. این کار با کمک حزب الله و شیعیان عراق قدرت منطقه را به شیعه منتقل میکند .
هدف روسیه خیلی کمتر به ایدئولوژی نزدیک است. ولادیمیر پوتین امروز در حال تغییر سهم منطقه و گرفتن سهم آمریکاست. این درحالی است که دونالد ترامپ رییس جمهوری جدید آمریکا نیز علاقه کمی به منطقه خاورمیانه نشان داده است. نفوذ روسیه در خاورمیانه در حال افزایش است اما این افزایش نفوذ باید تحت نظر قدرتهای بزرگ منطقه باشد.
