روحانی به دنبال صلح است؛ حملات سایبری اخیر به عربستان کار ایران نیست / کدام دولت به دنبال تشدید تنش میان تهران و ریاض است؟

میدل  ایست آی نوشت: این ماه، بلومبرگ گزارش داد که طی دو هفته گذشته هکرهای دولتی با یک سری حملات مخرب در عربستان سعودی، از طریق پاک کردن داده ها در فرودگاه ها و هدف قرار دادن اهداف دیگر قصد ایجاد اختلال در این کشور را داشته اند. بر اساس این گزارش، هزاران کامپیوتر در مقر اداره کل هواپیمایی کشوری عربستان به علت پاک شدن اطلاعات مهم، تخریب شده و برای چند روز از کار افتادند. بسیاری از شرکت های امنیتی اینترنت گفته اند این حملات توسط هکرها با استفاده از یک ویروس به نام "شامون" ایجاد شده است که احتمالا با دولت ایران در ارتباط است.

به گزارش «انتخاب»، دو فرضیه ممکن است این حملات را توضیح دهد. فرضیه اول: ممکن است این عملیات توسط یک کشور خارجی با هدف تشدید تنش بین ایران و عربستان سعودی ایجاد شده باشد. در واقع می توان به امکان دخالت اسرائیل فکر کرد، چرا که اسرائیل تا حد زیادی می تواند پس از این حادثه از تبعات آن بهره مند شود. 

یک مدیر در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشنگتن اظهار داشت که هر کسی که این حمله را تدارک دیده آن را به قصد تاثیر بر توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی، عملیاتی کرده است. در همین حال، مهم است که به یاد داشته باشید که اسرائیل پیش از این سابقه چنین عملیات هایی را داشته است. در سال 2010، اسرائیل با همکاری آمریکایی ها به تاسیسات غنی سازی هسته ای ایران با استفاده از ویروس استاکسنت حمله کرد. 

فرضیه دوم: با توجه به گزارش های اولیه از یک منبع عربستانی که به وضوح می توان مغرضانه باشد، "شواهد دیجیتال" نشان می دهد که حملات از ایران سرچشمه گرفته است. 

اما رئيس جمهور ایران، حسن روحانی، به دنبال کاستن از تنش ها در عرصه روابط بین المللی است. او نیاز به یک محیط صلح آمیز برای ایران دارد تا ابهام بین المللی اقتصادی برای جذب سرمایه گذاری خارجی و پایان دادن به رکود شدید اقتصادی را میسر سازد و منافع حاصل از کاهش تحریمها را به حداکثر برساند. تحقق توافق هسته ای بین ایران و قدرتهای جهانی، به اصطلاح طرح جامع اقدام مشترک (JCPOA)، موجب تقویت روحانی و موقعیت فعلی وی در ایران شده است. برای تضعیف موفقیت نیروهای میانه رو، عناصر تندرو در ایران درصدد ایجاد یک بحران در سیاست خارجی برای دولت روحانی هستند. درگیری روحانی و دولت او در یک بحران سیاست خارجی احتمالا شانس تقویت اقتصادی را از دولت میانه رو سلب می کند و موجب کاهش شانس او برای انتخاب مجدد به عنوان رئيس جمهور در ماه مه خواهد شد.

این ویروس شامون، همان ویروسی است که شرکت نفت سعودی آرامکو در سال 2012 از آن آسیب دید. این ویروس به سرعت در سراسر یک شبکه گسترش یافته و باعث تخریب می شود و مانند نسخه دیجیتال از یک آتش سوزی عمل می کند. یک سند محرمانه از آوریل 2013، نوشته شده توسط آژانس امنیت ملی آمریکا توسط ادوارد اسنودن فاش شد که به طور مستقیم ایران را متهم می کرد. این گزارش مدعی بود، حمله مخرب سایبری ایران علیه شرکت آرامکو عربستان در ماه اوت سال 2012، که طی آن داده ها بر روی دهها هزار کامپیوتر نابود شد، اولین حمله این ویروس بوده است. البته ایران نیز پیش از این به دلیل حملات سایبری مورد حمله قرار گرفته بود و در جهت تقویت توان خود در این زمینه سرمایه گزاری های بسیاری کرده بود. در گذشته، حوادث مشکوکی از این دست با هدف تخریب روابط خارجی ایران وجود داشته است.

در سال 2001، مذاکرات پشت پرده بین دولت های ایران و آمریکا، برای یافتن راههای همکاری در افغانستان به طور جدی شروع شد. رایان کروکر، یک دیپلمات آمریکایی که پیش از این در ایران زندگی کرده بود و فارسی صحبت می کرد، تیم ایالات متحده در آن مذاکرات را رهبری می کرد. وی کی گوید این یک دوره بی سابقه پس از انقلاب ایران بود، دوباره، یک گفت و گو میان آمریکا و ایران در یک موضوع خاص که در آن ما منافع مشترک زیادی داشتیم، شکل گرفت و همکاری بین دو کشور برای سرنگونی طالبان به اوج خود رسید.

در تلاش برای ایجاد دولت جدید افغانستان، نقش ایران بسیار مهم بود. جیمز دابینز، رهبر هیئت نمایندگی ایالات متحده در افغانستان، شرح و تفصیل نقش جواد ظریف را اینگونه شرح داده است: ظریف برای دستیابی به موفقیت نهایی تلاش بسیاری کرد، که بدون آن ممکن بود حکومت کرزی هرگز تشکیل نشود.

رئيس جمهور اصلاح طلب ایران تلاش زیادی برای بهبود روابط ایران و آمریکا انجام می داد اما ناگهان در تاریخ 4 ژانویه 2002، ایران به همدستی برای قاچاق یک محموله بزرگ سلاح برای حکومت خودگردان فلسطین متهم شد. اما نکته این بود که روابط بین ایران و تشکیلات خودگردان فلسطین در آن زمان بسیار سرد بود، چرا که یاسر عرفات در طول جنگ هشت ساله با ایران از عراق حمایت کرد و بعد، زمانی که او پیمان اسلو را با اسرائیل در سال 1993 به امضا رساند، ایران تمام حمایت ها از سازمان آزادی بخش فلسطین را قطع و آن را به خیانت متهم کرد.

دولت اصلاح طلب ایران اتهام قاچاق محموله سلاح را انکار کرد. حتی برخی روزنامه های اسرائیلی نیز مدعی شدند که این اتهام پایه و اساس محکمی ندارد. اما چند هفته بعد، جورج بوش ایران را محور شرارت نامید و هفت سال خطرناک در روابط ایران و آمریکا آغاز شد. واشنگتن پست بعدها گزارش داد اتهام همکاری ایران در قاچاق اسلحه به فلسطین طرحی برای بر هم زدن روابط ایران و آمریکا بوده است.