در حاشیه تجاوزات اخیر؛ مرحمت فرموده وزیر کشور را به مجلس دعوت کنید!

وضعیت عجیبی است. آدم نمی داند باید "خبر راست" را از کدام مجرا یا از کدام مسئول بشنود. هیچ کس در مقابل هیچ چیز مسئول نیست. یک صندلی و میز در اختیار دارند و حقوق میلیونی، اینکه دلیل نمی شود که جواب هم بدهند؟!

1- ماجرای حمله و تجاوز به زنان خانواده ای در باغی در "خمینی شهر".
ابتدا، خبرنگار گزارش کننده دستگیر شد. بعد، خبر به وسیله مقامات انتظامی و قضایی تکذیب شد! بعدتر گفتند نه! اتفاق افتاده ولی نه آنجوری...! انگار تجاوز "جور" دارد. چند روز نگذشته بود که بالاخره خبر تایید شد، اما؛ "خانواده نبودند، پارتی بوده، شرب خمر کرده و خانمها در وضعیت ناجوری بودند"!

بالاخره مشخص شد که آنها که مورد حمله و تجاوز قرار گرفته اند، خانواده بودند و می خواستند لحظاتی در کنار خانواده شان شاد باشند.

جالب ترین بخش سخنان مسئولین این بود که؛ "خانم ها وضع ناجوری داشتند"! با این اوصاف بعید نیست شوخی شوخی، چند وقت دیگر از مادران و پدران، همسران و خواهرها-برادرها بخواهند جلوی همدیگر و در خانه شان حجاب کنند، چون یک وقت ممکن است متجاوزین تهییج شوند!

آنطرف قضیه، مدعلی العموم، یعنی دادستان کل کشور که قرار است حافظ منافع ملت باشد می گوید؛ "مسئله را بزرگ نکنید"! نه اینکه این ماجرا خیلی کوچک است...

2- ماجرای تجاوز به زنی در روستای قوژد "کاشمر".
متجاوزان آزاد شده بودند چون شاکی خصوصی وجود نداشت. شاکی خصوصی کجا بود؟ توسط بخشی دیگر از متجاوزین ربوده شده بود! خدا پدر "امام جمعه" شهر را بیامرزد که لااقل مسئله را عمومی کرد و باعث شد این بیماران جنسی دوباره دستگیر شوند. ابتدا گفتند اصلا قضیه اتفاق نیافتاده و چنین زنی وجود ندارد، بعد گفتند نه اتفاق افتاده اما یک طور دیگر!

3- حمله به استخر زنانه در "تهران".
چند روز بعد خبری پخش شد مبنی بر اینکه عده ای اوباش به استخری زنانه در "تهران" حمله کرده اند و ... از صدر تا ذیل مسئولین خبر را تکذیب کردند، امروز خانم "فاطمه آلیا" نماینده مجلس خبر می دهد که؛ "اراذل و اوباش متجاوز به استخر زنانه دستگیر شدند". واقعا آدم از این همه صداقت مسئولین به وجد می آید.

جالبتر ماجرا آنکه این خبر نیز امروز توسط شخص خانم آلیا تکذیب می شود. ایشان فرموده اند: منظورشان از استخر زنانه؛ خمینی شهر و کاشمر بوده است!

4- تجاوز به پسر نوجوان در شهریار.
این یکی دیگر تکذیب نشد، چون شاکی حی و حاضر بود.

این اخبار برخلاف نظر مسئولین بسیار مهم اند و بزرگ. این اتفاقات جامعه را فرو می پاشاند. "تجاوز" امنیت روانی جامعه را بهم می ریزد.

در این شرایط انتقاد صریح به تک تک مسئولین امر، کم کاری و ضعفهایشان برتابیده نمی شود، بنابرین تنها به این نکته اشاره می کنم که مسئولین هم هیچ حقی ندارند تا از رسانه ها بخواهند جلوی انتشار اینگونه اخبار را بگیرند. حداقل کار یک رسانه، آگاهی دادن به مردم در مقابل چنین خطراتی است. و حداقل حق مردم آگاهی از خطراتی است که با آن روبرو هستند. انتشار این اخبار سبب می شود لااقل مردم خودشان مواظب خودشان باشند. نپرداختن به خبر جلوی این گونه اتفاقات را نمی گیرد بلکه تعدادشان را بیشتر می کند.

از سوی دیگر نباید از نظر دور داشت که این ماجراها اگر در هر کشور دیگری اتفاق می افتاد، چنانچه خود "وزیر کشور" به عنوان متولی برقراری امنیت جامعه استعفا نمی داد، قطعا  استیضاح می شد. بر وزیر کشور حرجی نیست، چون اصولا در ایران کسی از صندلی مسئولیت بلند نمی شود، اما ماشالله به نماینده ها! اینقدر گرفتار مسائل مهمتری هستند که حتی وزیر را برای "پاره از ای توضیحات" به کمیسیون اجتماعی دعوت نمی کنند.

رضا سلیمانی