پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : کمالالدین پیرموذن با انتقاد از ادعای اخیر صادق محصولی درخصوص
ویژهخواری و بسط اشرافیگری در دولت یازدهم، از برخی تخلفات صورت گرفته در
دولت احمدینژاد پرده برداشت.
در متن این یادداشت آمده:
سخنان هشدار دهنده رهبری با ذکاوتِ نظام، در
تاریخ ٢٧ خرداد ماه ١٣٨٣ در دیدار با نمایندگان مجلس هفتم و در زمان
مسئولیت دولت قبل، در خصوص ضرورت مبارزه جدی با فساد به ویژه تاکید ایشان
مبنی بر اینکه «با دستمال کثیف نمیشود شیشه را تمیز کرد» مرا بر آن داشت
مطالبی را در مورد اظهارات و انتقادهای آقای محصولی در خصوص ادعای بسط
اشرافیگری و ویژهخواری دولت یازدهم بیان کنم.
پر واضح است رانتخواران، رشوهپردازان،
اختلاسگران، سودجویانِ ظاهربین و سوءاستفادهکنندگان از موقعیت قدرت و
کسانی که با چهرههای ظاهرالصلاح و با پنهان شدن در پشت عناوین دینی و
انقلابی و نیز استفاده از موقعیتهای اداری و حکومتی، بهجای رعایت شأن و
امانت، به منافع مالی و اقتصادی خود پرداختهاند، علاوه بر اینکه بر چهره
اسلام و انقلاب خدشه وارد کردهاند، شایستگان و متولیان و مدیران خدوم و
امانتدار و حتی سرمایهگذاران شریف و سالم را در تنگناهای بیاعتمادی و
حرمتشکنیهای ناشی از رفتار خود قرار دادهاند.
کدام وجدان پاک است که از مفاهیم برجسته
عدالت و سلامت و سادهزیستی احساس غرور و اشتیاق نکند و چه غمانگیز است
اگر این مفاهیم در گذرگاههای تنگ و کوتاه ذهن مدیحهسرایان، فرصتطلبان،
ابنالوقتها گرفتار و بیاثر شود و یا توسط صاحبان دستمالهای کثیف تاکید و
تکرار شود.
جای تردید نیست که برخورد بدون تبعیض با
مفاسد اقتصادی و اداری ضامن توسعه و بهروزی میهن اسلامی خواهد بود، لیکن
آنان که از رانت سوآپ بهرهمند شدهاند یا از آقایان رحیمی و مرتضوی پول
دریافت کرده یا بهنام پاکدستی عملکردشان بهکام اختلاسگران، تمام شده است
و این روزها با خودحقپنداری مطلق، با انگ تخریب و برچسبزدنها درصدد
محکوم کردن دولتمردان کابینه یازدهم هستند، چیزی عاید منافع ملک و ملت و
امر خطیر مبارزه با فساد نمیشود، چرا که به قول مقام معظم رهبری با دستمال
کثیف نمیشود شیشه را پاک کرد.
اینجانب بهعنوان عضو هیات مدیره سازمان
شهرداریهای استان اردبیل در دهه هفتاد، بارها، بخاطر تخصیص غیرقانونی رانت
چشمگیر سوآپ به آقای محصولی، توسط آقای احمدینژاد، استاندار وقت اردبیل
به دادگاه احضار شدهام و نیک میدانم، چه کسی از روحیه اشرافیگری در عمل
برخوردار است.
سینه مالامال درد است، ای دریغا مرحمی! برخی از اشخاص پول گرفته از آقایان رحیمی و مرتضوی را هم میشناسم.
درست است که انتقاد نخستین گام در راه
سازندگی است، لکن، بسیاری از انتقادهای تخریبگونه علیه دکتر روحانی و
یاران ایشان، را میتوان با توجه به «گرگهای» درون آدمها تحلیل و جستجو
کرد.
اگر شهروندان روشنبین و سختگیر نباشیم،
سیاستمدارانی بلندمرتبه نخواهیم داشت و مجدداً، پاکدست نماهای مردمفریب
با فرافکنیها، جنجالآفرینیها، تخریبها، هیجانها و وعده وعیدهای شیرین
زودتر عوامپسند، آرای ملت را تاراج خواهند کرد.
برابری در شهروندی به معنی برخورداری برابر
مردم، در عموم حرکات اقتصادی شهروندان، مشارکت سیاسی آنان و رعایت کامل
عدالت اجتماعی است.
تندرویهای تخریبی در حق دولت، زمینهساز
باورسوزی اقشار ملت خاصه جوانان و آسیبهای اجتماعی فراوانی گشته
وبهسرمایه ارزشمنداجتماعی کشور، لطمات فراوانی واردمیکند و در نتیجه
نهایتاً در انتخاباتها، مردم حضور چشمگیری نمییابند و سودجویان ظاهربین
غیرمردمی، با حداقل آرای مردمی، پیروز میدان میشوند، بخود نیاییم مجدد
غافلگیر میشویم.
همه گروههای مرجع دوستداران ملک و ملت
بایستی با پرهیز از ملاحظهکاری و مصلحتکاری بیمورد، در تنویر افکار
عمومی جامعه، مسئولانه رفتار کنند.
بدون تردید دفعکنندگان و حذف کنندگان ملت
مسلمان از حقوق شهروندی آنان، در حریم شریعت و فرآیند طریقت و میدان حقیقت و
قلبهای ملت جایی ندارند.
جای تاسف است آنان که دیروز از دین و مقدسات
به آسانی به عنوان ابزاری تعیینکننده برای تصاحب قدرت سیاسی و اقتصادی
بهره گرفتهاند، امروز نیز برای تامین نیاز قدرتطلبی و حب ریاست خویشتن،
با برچسب و انگ سستشدن پایههای انقلابی و ایمان رقبا، حرکتشان را تسهیل
میکنند. خود را بناحق، حق مطلق میپندارند و به اسم شرع با تمسک به دین
برای نیل به دستمال سیاست قیصریه حق و قانون، آبروی مسلمان و حتی اسلام را
به آتش میکشند.
سربلندی و سرافرازی دین و ملک و ملت، آرزو و آرمان همه ایرانیان بهویژه علاقمندان نظام و خدمتگزاران ملت در نهادهای مختلف کشور است.