چرا دونالد ترامپ از نتیجه رفراندوم انگلیس خوشحال است؟

بی بی سی نوشت: دونالد ترامپ که همزمان با اعلام نتایج همه‌پرسی آینده بریتانیا در اتحادیه اروپا به اسکاتلند سفر کرده بود، در یکی از زمین‌های گلف که جزء املاک و مستغلات متعدد او در این منطقه است، مشغول بازی بود. فانوس دریایی مشهور ترنبری را می‌شد پشت سر او دید. دریا آرام، آسمان آفتابی و او از دنیا راضی بود.

به گزارش انتخاب، او برای زدن ضربه و فرستادن توپ گلف به حفره نهم آماده می‌شد که فاصله‌اش حدود ۱۳۰ متر بود. در روزی که هوا آرام است، نشانه‌گیری و فرستادن توپ به نزدیکی‌های هدف کار چندان دشواری نیست.

اما از جایی که او ایستاده تا سواحل شرقی ایالات متحده آمریکا حدود ۵۰۰۰ هزار کیلومتر فاصله هست و بخش اعظم آن آب‌های ناآرامی است به نام اقیانوس اطلس که با زمین بازی گلف بسیار متفاوت و به کسی اجازه نمی‌دهد شانس خود را چند بار بیازماید.

اما اشکالی ندارد. این فاصله هیچگاه در ذهن دونالد ترامپ تا این حد نزدیک نبوده است چون مشکلات سیاسی که در صورت پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ممکن است پدید آید، بریتانیا را دربرگرفته است.

همانطور که هر بازیکن گلف به خوبی می داند مساله نه عضله و قدرت بدنی بلکه تشخیص زمان و ریتم مناسب هنگام نواختن ضربه به توپ است. و باید گفت که دونالد ترامپ برای افتتاح زمین گلف خود که اخیرا بازسازی شده، بهترین زمان برای سفر به بریتانیا را انتخاب کرد.

بین آنچه که در بریتانیا اتفاق افتاد و آنچه که ممکن است در آمریکا روی دهد شباهت‌های فراوانی وجود دارد.

اگر به عوامل اصلی که باعث پیروزی طرفداران خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا شد دقت کنید می‌بینید که مسئله مهاجرت (و این برداشت که تعداد مهاجران از کنترل خارج شده) مرزهای ناامن، دیوانسالاری مداخله‌گر، کاهش و ثابت ماندن دستمزد و مسئله استقلال در تصمیم گیری‌های کشوری نقش مهمی ایفا کردند.

اینها دقیقا همان نگرانی‌هایی هستند که ترامپ به بهترین نحو از آنها در آمریکا بهره جسته است. او خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را به هیچ‌وجه فاجعه نمی‌داند و در کنفرانس خبری به من گفت بله، خروج بریتانیا می‌تواند به از هم پاشیدن اتحادیه اروپا منجر شود.

در چهره ترامپ، زیر کلاه سفیدی که روی آن نوشته شده بود "عظمت را به آمریکا باز گردانیم" نشانی از اخم دیده نمی‌شد، برعکس می‌توان گفت چهره او از شادی برق می‌زد.

از او پرسیدند آیا خوش می‌گذرد؟ در پاسخ گفت بهترین اوقات زندگی‌ام است. او چندین بار تکرار کرد "خوب، سئوال آخری" ولی پاسخ دادن به سئوالان را ادامه می‌داد.

برخی از خبرنگاران هر چه دلشان می‌خواست از او می‌پرسیدند. به نظر می‌رسید که این کنفرانس خبری قرار نیست تمام شود.

نکته مهم در مورد گلف این است که اکثر اوقات می‌تواند بازی کلافه کننده و اعصاب خردکنی باشد. ولی اگر فقط یکبار توپ به جایی که می‌خواهید برسد و وارد یکی از حفره‌های کلیدی شود می‌توان تمام ناکامی ها، دردسرها و ناامیدی‌های بازی‌های قبلی را فراموش کرد. در آن روز، در ذهن دونالد ترامپ، تمامی ضربه‌ها توپ را به سمت یک برد قطعی هدایت می‌کردند.

اما بعید است باراک اوباما چنین حالی داشته باشد. چند ماه پیش که رئیس‌جمهوری آمریکا از بریتانیا دیدار کرد با دیوید کامرون نخست وزیر، گلف بازی کرد.

رئیس‌جمهوری آمریکا عاشق این بازی است. ولی تلاش‌های او برای تاثیرگذاری بر نتایج همه‌پرسی بریتانیا، مثل یک ضربه بد در بازی گلف، نتوانست توپ را به هدف بفرستد.

او تلاش کرد از قدرت و نفوذ خود برای تاثیر گذاری بر این تصمیم‌گیری استفاده کند ولی مردم بریتانیا به دخالت او توجهی نکردند.

و هیلاری کلینتون، که قاعدتا در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رقیب دونالد ترامپ خواهد بود، با قاطعیت طرفدار باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بود. او با صراحت طرفداری خود از باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا را اعلام کرده است.

ولی یکبار دیگر کسی که به خوبی حال و هوای مردم را تشخیص داد دونالد ترامپ بود. نامزد احتمالی حزب جمهوری‌خواه چندین بار در کنفرانس خبری این نکته را به ما یادآوری کرد. که البته تعریف از خود آقای ترامپ جای تعجب ندارد.

سیاست لازم نیست همواره یک بازی برد و باخت مطلق باشد ولی همیشه اینطور است. روز جمعه با اعلام نتایج همه پرسی بریتانیا دونالد ترامپ برنده و دست اندرکاران همیشگی سیاست بازنده بودند.

او در حالی که به مستغلات خود، زمین گلف زیبا، هتل پر تجمل و کودکان بسیار آراسته خود نگاهی می‌انداخت در کنفرانس خبری گفت: "اگر من می‌توانم ترنبری را بازسازی کنم فکرش را بکنید برای آمریکا چه خواهم کرد."

یکی از خبرنگاران با شهامت از او پرسید فکر نمی‌کنید که این دو کاملا متفاوت هستند؟

ترامپ در پاسخ گفت: "از شباهت آنها متعجب خواهی شد. هر دوی آنها جاهایی هستند که احتیاج به بازسازی و اصلاح دارند."

در حالی که در لبه پرتگاه ساحلی نشسته بودیم او به سخنانش ادامه داد.