پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «در حالی که ایران قرار است ده ها میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده خود را پس بگیرد، احتمال دارد به عضویت گروه بریکس و سازمان شانگهای درآید و تشکیل یک ائتلاف سیاسی میان این کشور، روسیه، آمریکا و اروپا در رابطه با مسائل منطقه نیز بعید به نظر نمی رسد، باید پرسید که دشمنی و جبهه بندی فرقه ای بر علیه ایران چه فایده ای برای اعراب خواهد داشت؟ به جای آن چرا از توانایی های عظیم اقتصادی، تجاری، علمی و توسعه این کشور استفاده نمی کنند؟»
دکتر «علی اللواتی»، استاد دانشگاه و ستون نویس عمانی در مقاله ای که تحت عنوان «اجرای توافق هسته ای و لغو تحریم های ایران» روی پایگاه اینترنتی روزنامه فرا منطقه ای «رای الیوم» قرار گرفته، آورده است:
«حوزه خلیج (فارس) یک منطقه پرتنش دارای پتانسیل شعله ور شدن به شمار می آید که طی چهار دهه گذشته شاهد سه جنگ ویرانگر بوده و اگر تلاش های آشتی جویانه عمان برای کاهش تنش میان ایران و آمریکا نبود شاید این منطقه آتش چهارمین جنگ را نیز تجربه می کرد، جنگی که اگر روی می داد پیامدهای هسته ای و ویرانگری برای کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) و ایران به دنبال داشت.
در واقع طبل جنگ برای بریدن سر ایران و نابودی نیروگاه های هسته ای این کشور از جمله نیروگاه های مشرف به آب های خلیج (فارس) به صدا درآمده بود و در صورتی که چنین اتفاقی رخ می داد، فضای منطقه از ایران گرفته تا کویت، عربستان سعودی، بحرین، امارات و شاید هم عمان با وجود فاصله زیاد از نیروگاه هسته ای بوشهر، آلوده می شد.
از این رو اهمیت توافق هسته ای میان ایران و کشورهای بزرگ و همچنین اهمیت نقش عمان در فرو نشاندن این رویارویی نظامی خطرناک را درک می کنیم، چرا که باعث شد صلح تثبیت گردد و منطقه و کشورهای آن نیز از یک جنگ شدید و ویرانگر رها شوند.
در حال حاضر کشورهای جهان از لغو تحریم های ایران خشنود بوده و با اطمینان خاطر برای همکاری با آن از یکدیگر سبقت می گیرند، چرا که توافق هسته ای در راستای تحکیم امنیت و ثبات بوده در حالی که ناکامی آن به معنای سناریوی جنگ و ویرانی برای منطقه بود، منطقه ای که هم اکنون در آستانه تحولات و ائتلاف هایی قرار دارد که پیشتر به ذهن نیز خطور نمی کردند.
بر همین اساس نیز بهتر است که کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) و ایران روی میز مذاکره بنشینند تا بر سر مسائل مورد اهتمام منطقه و در راستای منافع مشترک دو طرف به تفاهم برسند.
در حالی که ایران قرار است بیشتر از ۱۵۰ میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده خود را پس بگیرد، احتمال دارد به عضویت گروه «بریکس» و سازمان «شانگهای» درآید و تشکیل یک ائتلاف سیاسی میان این کشور، روسیه، آمریکا و اروپا در رابطه با مسائل منطقه نیز بعید به نظر نمی رسد، دشمنی و جبهه بندی فرقه ای بر علیه ایران چه فایده ای برای ما اعراب خواهد داشت؟ به جای آن چرا از توانایی های عظیم اقتصادی، تجاری، علمی و توسعه این کشور استفاده نکنیم؟
در واقع منطقه در آستانه تحولات مثبت زیادی قرار دارد و پس از توافق هسته ای نیز، تمامی مسائل معلق دیر یا زود حل و فصل خواهند شد و منافع کشورها تغییر خواهند کرد، در همین حال باید درک کنیم که سیاست نیز در اصل همان منافع می باشد.
در حالی که جهان شتابان به سوی بازار بزرگ ایران با جمعیتی ۸۵ میلیونی در حال حرکت بوده و در همین راستا نیز آمریکا، فرنسا و روسیه به دنبال فروش هواپیماهای بوئینگ، ایرباس و سوخوی به این کشور هستند، ما اعراب همچنان در گیر و دار بحث های مجوسی و صفوی به سر می بریم!
بیایید اذعان کنیم که سیاست های شکستن، منزوی ساختن، محاصره، تضعیف و مطیع کردن ایران با جنگ های مستقیم، غیر مستقیم و نفتی همگی شکست خوردند و در نتیجه باید با مصلحت گرایی با تحولات کنونی تعامل داشته باشیم.
در واقع آنهایی که روی فتنه های فرقه ای شرط بندی کرده اند، بدون شک شکست خواهند خورد چرا که آینده از آن مبارزه با افراط گرایی و همچنین سیاست مسئولانه ای است که با خردورزی و گفت و گو و نه از طریق جنگ و درگیری، از منافع محافظت می کند.
در هر حال، هر چقدر هم از ایران تنفر داشته باشی و از آن بدگویی کنی، این واقعیت تغییر نخواهد کرد که ایران از نظر جمعیت، منابع، مساحت و موقعیت راهبردی یک کشور بزرگ در منطقه بوده و همچنان همسایه ما باقی خواهد ماند.
علاوه بر این، توافق هسته ای نیز خطری برای کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) به شمار نمی آید چرا که این کشورها و آمریکا از منافع حیاتی و راهبردی برخوردار هستند و ایران نیز ین مسئله را می داند بنابراین تا زمانی که منافع خود به خطر نیفتد، تهدیدی برای منافع همسایگان نخواهد بود.
در واقع ایران می خواهد جایگاه و نقش آن و اینکه بخش مهمی از منطقه است، به رسمیت شناخته شود و مسئله گرایش های توسعه طلبی صفوی این کشور نیز چیزی جز بهانه دولت های منطقه برای بهره برداری داخلی و سرگرم کردن ملت های خود نیست.
در حالی که کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) برای یک فتنه هولناک در منطقه تلاش می کردند که اگر شعله ور می شد، ایران و خود این کشورها را در بر می گرفت، سرنوشت این چنین رقم خورد که با میانجی گری و تلاش های عمان این فتنه خاموش شود.
باید اذعان کنیم که تحریم ها باعث شد ایران به یک کشور قدرتمند متکی به خود تبدیل شود که از سوزن گرفته تا موشک را می سازد و هم اینک نیز قدرت های بزرگ جهان در تلاش برای همکاری و تفاهم و شاید هم ائتلاف با آن هستند.
در اینجا باید پرسید آیا ما اعراب برای همکاری و تفاهم با ایران سزاوارتر نیستیم؟ آیا چندین دهه دشمنی با این کشور برای ما کفایت نمی کند؟ آیا دیگر وقت آن نرسیده که همانند غربی ها صفحه جدیدی در روابط خود با ایران باز کنیم که بر اساس حفظ منافع دو طرف، احترام همسایه و همزیستی به نفع منطقه باشد؟
در واقع سیاست یک هنر بوده و منافع، دوره ها و نقش ها آن را اداره می کنند، پس بیایید به خاطر منافع خود از طریق سیاست با ایران تعامل داشته باشیم و از سیاست رویارویی، تنش آفرینی و روی آوردن به درگیری فرقه ای دوری کنیم.
در همین راستا نیز روابط حسنه میان عمان و ایران الگوی مناسبی برای همکاری و همزیستی با این کشور بر اساس احترام و گشایش و به دور از کشمکش فرقه ای و درگیری مذهبی به شمار می آید، جایی که عمان در تعامل با ایران منافع و استقلال خود را به خطر نینداخته و به اصل تسامح، احترام همسایه، برادری و دوری از درگیری پایبند ماند، بر همین اساس نیز دیگر کشورهای منطقه باید از تجربه آن استفاده کنند.
بدون شک ائتلاف نظامی و امنیتی با جهان غرب و اسرائیل برای رویارویی با ایران موفقیت آمیز نخواهد بود، چرا که غرب نیز با تمام توان و تیزهوشی خود تصمیم گرفته با ایران همکاری کند و رویارویی و تحریم را کنار بگذارد.
به دنبال تصمیم غرب برای تفاهم با ایران، امیدوارم کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) به همراه مصر و ترکیه نیز به صورت جدی با ایران به تفاهم برسند تا منطقه و کشورها و ملت های آن از مصیبت های جنگ و درگیری در امان باشند.
در همین حال، در منطقه ما در آینده آب از نفت مهمتر خواهد بود و پژوهش ها نیز از نقش آفرینی عمده ایران و ترکیه به عنوان دو صادرکننده بزرگ آب حکایت دارند، بنابراین همکاری با این دو کشور اجتناب ناپذیر است.
تمامی آنهایی که در رویای بروز جنگ در منطقه خلیج (فارس) هستند باید بدانند که این رویای آنها دیگر توهمی بیش نیست، چرا که آمریکا این رویکرد را ندارد با کشوری که پس از یک قطع رابطه طولانی مدت به همکاری و تفاهم با آن روی آورده، وارد جنگ شود و اسرائیل نیز ضعیفتر از آمریکا می باشد، بنابراین بهتر آن است که از این رویای خود بیدار شوند!
در پایان به دولتمردان عمان نیز باید گفت که نقش عمده ای در دستیابی به توافق هسته ای ایفا نمودید، لطف بزرگی در حق ایران داشتید و روابط میان دو کشور نیز برادرانه است، حال که قرار است بازار بزرگ و دست نخورده این کشور پس از ۳۶ سال درهای خود را باز کند، آیا برای ورود به آن آماده هستید؟»
منبع: روزنامه فرا منطقه ای رای الیوم / شفقنا
جا داره ایران از این کشور اونجوری که باید تقدیر کنه