کاشت نگین و تغییر رنگ چشم چطور بینایی‌تان را نابود می‌کند؟

بیشتر افرادی که به جراحی زیبایی چشم و خطرات ناشی از آن تن می دهند، تمایل به روشن شدن رنگ چشم خود دارند. این افراد در گذشته برای رسیدن به خواسته خود از لنزهای تماسی رنگی استفاده می کردند که آن هم در صورت رعایت نکردن اصول بهداشتی عفونت های قرنیه را در پی داشت، به گفته دکتر 'مسعود ناصری پور' فوق تخصص جراحی شبکیه و لیزر و فوق تخصص انکولوژی چشم، در این نوع جراحی زیبایی ایمپلنت هایی روی عنبیه چشم نصب می شود که می تواند عوارض زیادی مانند التهاب چشم، ایجاد چسبندگی در چشم، تخریب قرنیه، افزایش فشار داخل چشم و ابتلا به آب سیاه (گلوکوم)، افزایش احتمال ابتلا به آب مروارید (کاتاراکت) و در نهایت نابینایی را به دنبال داشته باشد.

به گفته اين پزشك متخصص تمام این نوع عمل ها با عوارض چشمی همراه نیستند اما از آنجا که آناتومی چشم افراد و خصوصیات ژنتیکی آنها متفاوت است، نمی توان گفت که می توان این جراحی را برای تمام افراد با اطمینان از مواجه نشدن با عوارض ناشی از آن انجام داد.

وی ادامه داد: ساده ترین عارضه ای که این نوع جراحی می تواند داشته باشد، این است که چشم ایمپلنت های کاشته شده را به عنوان یک جسم خارجی پس بزند که همراه با بروز عفونت های شدید چشمی است و در نهایت فرد مجبور به بیرون آوردن ایمپلنت می شود.

به طور کلی، میزان انجام این جراحی در کشور ما بسیار ناچیز است و بیشتر افرادی که متقاضی انجام این اعمال می شوند، جوانان کم سن و سال هستند که اغلب از عوارض ناشی از آن اطلاع کافی و کاملی ندارند.

جراحی دیگری در ناحیه چشم که در سال های اخیر هر چند اندک و محدود رایج شده، کاشت نگین هایی به اشکال محتلف در چشم است.

این درحالی است که کاشت نگین در چشم با توجه به عوارض زیادی که می تواند ایجاد کند، مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیست و در ایران نیز مراجع پزشکی و قانونی آن را تایید نمی کنند.

دکتر ناصری پور تاکید کرد که هیچ عمل جراحی زیبایی چشمی مورد توصیه چشم پزشکان نیست و تمام این اعمال بنابر تقاضای افراد انجام می شود.

وی افزود: گذاشتن نگین در چشم، یک عمل کاملا زیبایی محسوب می شود که سطح چشم را دچار اختلال می کند و از آنجا که سطح چشم مانند سدی در برابر بیماری ها از چشم ها محافظت می کند، بروز هرگونه اختلال در این لایه سطحی می تواند مشکلاتی را برای فرد ایجاد کند.

ناصری پور یکی از مهمترین مشکلات مربوط به سطح چشم را خشکی چشم و عوارض مربوط به آن عنوان کرد که می تواند به تدریج اختلالات قابل توجهی را در عملکرد طبیعی سایر قسمت های چشم ایجاد کند.

وی با بیان اینکه نگین هایی که برای کاشت در داخل چشم به کار می روند، معمولا از موادی با جنس خنثی هستند، افزود: با این حال این مواد می تواند آلرژی و حساسیت هایی در چشم ایجاد کند که با قرمزی و التهاب همراه است و فرد در نهایت به دلیل رفع نشدن این حساسیت مجبور به بیرون آوردن نگین و مواجهه با عوارض ناشی از آن می شود.

ناصری پور توضیح داد: نگین ها روی ملتحمه چشم دوخته می شوند؛ در مواردی رگ های چشم روی این نگین ها را می پوشانند و سبب ایجاد نوعی برجستگی به نام گرانولوم در چشم می شوند.

وی با بیان این که گرانولوم سبب اختلال توزیع اشک در سطح چشم و بروز خشکی چشم می شود، افزود: در چنین شرایطی فرد مجبور به مراجعه به چشم پزشک و بیرون آوردن نگین از چشم می شود.

ناصری پور اظهار کرد: در مواردی که به دلیل ایجاد گرانولوم یا عفونت های ناشی از حساسیت های چشمی، نگین از چشم خارج می شود، چشم دیگر بافت صاف و سفید پیش از کاشت را نخواهد داشت و عروق غیرطبیعی یا یک لکه مانند ناخنک در ملتحمه چشم باقی می ماند.

گفته می شود نگین هایی که در چشم کاشته می شوند، از جنس الماس یا کریستال و حدود یک میلیمتر هستند. این عمل زیبایی علاوه بر هزینه های جسمانی زیاد و تاثیر منفی بر سلامت افراد هزینه های مالی زیادی نیز به همراه دارد، به گونه ای که بر اساس اطلاعات به دست آمده، کاشت نگین در یک چشم بین هفت تا 10 میلیون تومان هزینه دارد.

هر چند کاشت نگین به دلیل عوارض زیاد، هزینه گزاف و ترس از این عمل جراحی، کاشت نگین در چشم محبوبیت زیادی ندارد اما گفته می شود برخی افراد متمول و ناآگاه از عوارض آن، متقاضی انجام این عمل هستند.