عبدالرضا
عزیزی در حاشیه بازدید از بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاریها در
غرفه خبرگزاری خبرآنلاین درباره مقابله هماهنگ و یکپارچه با آسیبهای
اجتماعی توضیح داد.
بعضا
شاهدیم مردم به شدت نسبت به آسیبهای اجتماعی حساسیت نشان می دهند. به خصوص
درباره حضور معتادان متجاهر، به شدت احساس ناامنی می کنند. چه باید کرد
این حساسیتها تبدیل به عملکردی برای کاهش این آسیبها شود؟
اصلا در مورد آسیبهای اجتماعی اگر ما مردم را در واقع وارد عمل نکنیم، موفق نخواهیم شد. یکی از خوبی های وزیر کشور این است که درباره مواد مخدر موضوع را اجتماعی کردند و اعتقاد راسخ دارند باید از پتانسیلهای مردم استفاده کنیم و خوشبختانه در این کار موفق بودند. استفاده از پتانسیلهای مردم برای مبارزه و تعدیل آسیبهای اجتماعی موفقیت ما را خیلی بیشتر تضمین می کند.
مسئله اینجاست که مردم الان در محلات جنوب تهران، خودشان
معتادان را از محلات دور می کنند و آسیب های اجتماعی منجر به مقابله های
بین اقشار مختلف شده. با این پیامدها چه می شود کرد؟
شهرداری تهران شبی حداقل ۶ هزار کارتن خواب را سرویس می دهد و غذا و اسکان می دهد و البته احتمالا تعداد معتادان باید بیش از این میزان باشد.
شهردار تهران می گوید معتادان متجاهر ۲۰ هزار نفر در تهران هستند؟
قطعا تعداد کارتن خوابها بیش از تعدادی است که شهرداری می تواند سرویس بدهد. لذا باید امکانات لازم برای تغذیه این بندگان خدا و اسکان و بهداشت آنها فراهم شود. بیشتر اعتبارات مملکت ما از نفت و گاز تامین می شود و همه ایرانیان در آن شریک هستند. چه کارتن خواب و چه غیر کارتن خوابها از این موهبت باید برخوردار شوند. اینها نیز توان استفاده از ثروت ملی را ندارند، باید ما به طرق مختلف به آنها بدهیم. حداقل اسکان، بهداشت و تغذیه را به آنها بدهیم. اکثر اینها بیماری مانند اعتیاد دارند که باید درمان شود تا شرایط بازگشت آنها به جامعه فراهم شود.
اقدامات شهرداری تهران را در حوزه برخورد با آسیبهای اجتماعی چطور ارزیابی می کنید؟
خوب است. تلاش خود را می کنند و خوب هم هزینه می کنند. به آسیبهای اجتماعی یک ارگان یا سازمان نمی تواند پاسخگو باشد. همه باید هماهنگ باشند. به زودی شورایی درباره آسیبهای اجتماعی تشکیل می شود و وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی در این شورا حضور خواهند داشت و از کمیسیون اجتماعی مجلس نیز نماینده ای در این شورا خواهد بود.
ستاد مبارزه با مواد مخدر، شهرداری و مردم آمده اند. کمیسیون اجتماعی مجلس درباره آسیبها چه کرده؟
ما در کمیسیون اجتماعی در دوره نهم مجلس، بهترین همکاری را با ستاد مبارزه با مواد مخدر داشتیم. مثلا در سال ۹۳ اعتبارات این نهاد ۱۴۲ میلیارد تومان بود در سال ۹۴ دولت ۸ میلیارد تومان به آن اضافه کرد که شد ۱۵۴ میلیارد تومان. برای اولین بار در تاریخ این ستاد، از محل اعتبارات کمیسیون اجتماعی ما ۱۵ میلیارد تومان با تخصیص ۱۰۰ درصد به این ستاد دادیم یعنی دو برابر دولت کمک کردیم. ضمن اینکه با ستاد مبارزه با مواد مخدر، هم همکاری تنگاتنگی داریم.
شما باز هم از شیروان در خراسان شمالی نامزد انتخابات خواهید شد؟
بله.
رقیب اصلی شما در این حوزه انتخابیه، به جبهه پایداری نزدیک است؟
نه، استان خراسان شمالی و شمال خراسان غالبا پایگاه اصولگراها به خصوص اصولگرایان معتدل است و طرفداران افراطیون بسیار ضعیف هستندو اصولگرای معتدل ممکن است جایگاه خوبی داشته باشند ولی افراطیون سعی می کنند فضا را به سمت دیگر می برند.
پیش بینی شما از ترکیب مجلس آینده چیست؟
مردم از افراطی های اینطرف و آن طرف خسته هستند. مردم دنبال کسانی هستند که ضمن اینکه در چهارچوب نظام حرکت می کنند، برای آنها کار کنند. یعنی مردم از داد و بیداد کردن و سر و صدا و سیاسی کاری خسته شده اند. ما مجلس پساتحریم خواهیم داشت و مراودات بین المللی در امور سیاسی و بین المللی ما گسترش زیادی پیدا می کند. اگر مجلس دنبال سیاسی کاری باشد، از این پتانسیل به نفع مردم استفاده نمی شود. مجلس آینده باید هماهنگ با دولت و همدل و همزبان باشد و مردم می خواهند از تشنجات سیاسی بین مجلس و دولت دوری شود که اینها به نفع مردم نیست.
در استان فارس، شاهد خشکسالی هستیم و بحث مدیریت آب و درآمدهای جایگزین را ضعیف می بینیم. چرا مجلس نه تنها به طرحهای مقابله به خشکسالی نمی رسد، بلکه حساسیت زیادی هم نشان نمی دهد؟
مشکل کمبود آب در تمام ایران است. باید برنامه برای مدیریت آب داشته باشیم. مثلا برخی افتخار می کنند سال گذشته ۱۰۰ میلیون دلار سیب زمینی صادر می کنیم. بعد می بینیم ۶۰۰ میلیون دلار پول آب دادند. این یعنی برنامه وجود ندارد. یعنی یک هندوانه که ۹۵ درصدش آب است، این آب را بسته بندی و صادر کنند بهتر است که هندوانه بکارند. شاید بگویند اشتغال هم ایجاد کنیم. خب از طریق تولید و بسته بندی آب، اشتغال ایجاد کند. متاسفانه برنامه جامعی در امور کشاورزی نداریم. منطقه ما آنقدر خیار کاشتند که امسال از زمین برداشت نشد. باید برنامه ریزی شود تا محصولات کشاورزی به اندازه نیاز و صادرات تولید شود و منطقی باشد تا با کمبود یا افزایش تولید محصولات روبرو نشویم.