پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
متاسفانه مردها همیشه در مظان اتهام به بیوفاییاند. اصولا آنها بهعنوان جنسی شناخته میشوند که با بدجنسی آماده خیانت به زنانند.
برای اثبات این ادعا هم گفته شده: وقتی مردی اراده میکند احتمال شکلگیری
یک رابطه صمیمی خانوادگی 50 درصد است. اما وقتی زنی اراده میکند (به جز
یکی دو مورد خاص که آنها هم بلافاصله در تاریخ ثبت و ضبط شدهاند؛ مثلا
داستان حضرت یوسف و زلیخا) احتمال برقراری یک ارتباط تنگاتنگ خانوادگی 100
درصد میشود! و اینچنین هم ادامه میدهند که اگر پشت یک مرد، زنی مواظب
جنبیدن سر و گوشش نباشد، هیچگاه نباید به موفقیتش امیدوار بود!
خلاصه این ننگ تا بوده بیخ ریش مردان چسبیده و وبال گردنشان شده. تا
اینکه... چندی قبل بالاخره وزیر محترم بهداشت به بهترین شکل ممکنه این گره
تاریخی را با درایتی هر چه تمامتر گشود و آب پاکی را به دستان مردان
نازنین، این فرشتگان روی زمین، ریخت. موضوع هم از این قرار است که گویا
ایشان از تحقیقات ارزشمندی پرده برداشت که در آن اثبات شده «یک زن بعد از
مرگ شوهرش بیش از 6 سال عمر میکند. اما عمر یک مرد بعد از مرگ زنش به 1.5
سال هم قد نمیدهد!»
نتیجهگیری: اگر مردان در دنیای فانی و خاکی، بیوفایند. بهجایش در دنیای
باقی و جاوید، آخر وفایند. چراکه آنها تاب فراقت از محبوبه مرحومهاشان را
نمیآورند و دست کم 4.5 سال زودتر از زنان، خود را به شریک زندگیشان در
آن دنیا میرسانند. به همین خاطر، وقتی دختری میمیرد، منطقیتر است که به
همدم در قید حیاتش گفته شود: جوان ناکام، نه خود او!
شما چه فکر میکنید؟ وفاداری 60 – 70 ساله بهتر است یا وفاداری ابدی؟