ابزار جدید می‌تواند تصاویری را در وضوح نانو ارائه دهد و این تصاویر به اندازه‌ای کوچک‌اند که امکان دیدن تمامی اجسام سلولی و بسیاری از اجزای زیرسلولی را مهیا می‌کند. برای اثبات کارآیی سیستم جدید، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون و دانشگاه هاروارد مغز یک موش بزرگسال را بررسی کردند. آن‌ها با استفاده از ابزار مزبور از قطعه بسیار کوچکی از نوقشر یا نئوکورتکس یک موش با وضوحی تصویربرداری کردند که این وضوح، وزیکول‌ها (ریزکیسه‌های) سیناپتیکی منفرد را مرئی می‌ساخت. قطر این کیسه‌های ریز کمتر از 40 نانومتر است و فرستنده‌های عصبی یا سیگنال‌های شیمیایی را در خود ذخیره می‌کنند. بخش خاصی که دانشمندان از آن تصویربرداری کردند، در دریافت اطلاعات حسی از موهای موش‌ها دخیل است و این موها از نوک دست انگشت‌های انسان بسیار حساس‌ترند. دانشمندان با توجه به فراوانی در ارتباطات سیناپسی، چگونگی ارتباط آکسون‌ها و دندریت‌ها را تحلیل کردند. آکسون، یک فیبر عصبی است و تکانه‌های الکتریکی را درست مانند فیبر کابل نوری دریافت می‌کند. دندریت‌ها نیز شاخه‌هایی هستند که از نورون بیرون آمده، تکانه‌های حاصل از آکسون‌ها را دریافت و این اطلاعات را به سیگنال‌هایی تبدیل می‌کنند که نورون‌ها درک می‌کنند. دانشمندان پیش‌تر تصور می‌کردند ارتباط بین آکسون‌ها و دندریت‌ها به دلیل مکان‌های آن‌هاست اما تیم علمی حاضر در این تحقیق ثابت کرد که حقیقت چیزی بیش از این‌هاست و این که رابطه پیچیده‌تری بین آکسون‌ها و دندریت‌ها وجود دارد. تصویربرداری در سطح بیش از حد ریز برای درک بهتر دانشمندان علوم اعصاب از مغز ضروری است و این تحقیق نشان می‌دهد پیچیدگی مغز بسیار بیش از آن است که تصور می‌شود. تصویربرداری در حد نانو از مغز بدین معناست که در هر میکرومتر مربع از بافت می‌توان جزئیاتی دید که تاکنون قابل‌مشاهده نبوده‌اند؛ این تحقیق فرصت‌های بی‌شماری را برای کشف و تفحص در اختیار می‌گذارد. جزئیات این مطالعه در مجله Cell ارائه شد.
