امپراتور چین به شاه ایران چه نوشت؟

نامه امپراتور چین به پادشاه ایران به بیشتر زبانها ترجمه شده و یک سند تاریخی بسیار جالب است. با تطبیق تقویم ها، این نامه در ششم مارس آن سال در نانژینگ (نام آن در زمان آن: ژیان کانگ) پایتخت وقت چین امضا و مهر شده بود.

سفیر ویژه شیائو فاصله نانژینک تا تیسفون از طریق خجند و سمرقند را در سه ماه طی کرده بود.

شیائو که بنیادگذار دودمان «لیانگ» است و 48 سال بر چین حکومت کرده در پیام خود نوشته بود: " داشتن روابط نزدیک، دوستی، تفاهم و همکاری با پارسیان و استقرار نمایندگی های دائمی دو دولت در پایتخت های یکدیگر برای او یک آرزوی دیرین و تحقق آن یک موهبت است. ما چینیان شاگردان کنفوسیوس هستیم که با زرتشت شما عقاید و نظرات مشترک داشته است.

ما بودائی شده ایم ولی آموزش های انسانی، اخلاقی و فرهنگی کنفوسیوس همچون خورشید چراغ راه مان است. استخدام های دولتی ما و انتصاب مقامات عینا برپایه آموزش کنفوسیوس و پس از یک امتحان دقیق صورت می گیرد و همچنین برنامه دانشگاههای ما. "

پیام سپس وارد امور سیاسی می شود و بسیار مفصل است.

ایران و چین در دوران حکومت اشکانیان روابط تنگاتنگ بایکدیگر داشتند که در دوران ساسانیان ادامه یافته بود که درگیری ایران با هون ها، برای مدتی راههای ارتباطی میان ایران و چین و به ویژه جاده ابریشم را در آن سوی سیحون (سیردریا) ناامن ساخته بود و مبادله سفیر دچار اخلال شده بود.

سفیر امپراتور شیائو هنگامی وارد ایران شده بود که دولت ایران راه ورود بلغارها به قلمرو روم را باز گذارده بود و این بلغارهای مهاجر شهر قسطنطنیه را تهدید می کردند. قراربود دولت روم به ایران پول بدهد تا در شمال قفقار از ورود بلغارها و سایر اقوام مغول تبار به قلمرو روم جلوگیری کند که ارسال این پول قطع شده بود.

قباد پیش از ورود سفیر چین، خسروانوشیروان را با اینکه پسر سومش بود، به دلیل داشتن لیاقت بیشتر ولیعهد اعلام کرده بود و خسرو جلسات طولانی مذاکره و تبادل اطلاعات با سفیر چین داشت که شرح آنها در تاریخ آمده است.

منبع: خبر