ایران درصدد گشودن درهای سرمایه گذاری / شرکت ها آماده بازگشت

 روزنامه تلگراف انگلستان در مقاله ای به قلم آندرو کریچلو سردبیر اخبار اقتصادی این روزنامه، نوشت: در حالی که شرکت های بین المللی به بازگشت به ایران می اندیشند، ایران نیز درصدد گشودن درهای سرمایه گذاری خارجی در بخش نفت این کشور است.

به گزارش ایرنا، این کارشناس مسایل نفتی تصریح کرد: با مشخص شدن شرایط قراردادهای جدید نفتی ایران، شرکت های بین المللی برای بازگشت به این کشور صف کشیده اند.

ایران قصد دارد پس از حصول توافق جامع هسته ای در موعد 30 ژوئن (9 تیر)، روزانه یک میلیون بشکه دیگر نفت خام روانه بازار کند.

باز کردن دوباره شیرهای نفت پس از سال ها تحریم، منجر به تشدید اختلافات دایمی میان جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی برای کنترل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) خواهد شد.

این امر همچنین، فشار وارده بر نفت شیل آمریکا که هزینه تولید بالایی دارد را افزایش خواهد داد.

شرکت های تولید نفت شیل در آمریکا به سختی تلاش می کنند تا در جزر و مد امواج نفتی که ایران می تواند ظرف ماه های آینده روانه بازار کند، توان رقابت خود را از دست ندهند.



** مدیریت اطلاعات انرژی آمریکا: توافق هسته ای، سوت شروع مسابقه شرکت ها برای بازگشت به ایران

مدیریت اطلاعات انرژی آمریکا(ایی.آی.ای) در آخرین گزارش خود از بخش انرژی ایران، شدت تاثیری که بازگشت نفت ایران بر بازارهای بین المللی خواهد گذارد را مورد توجه قرار داد.

بر این اساس، توافق با گروه 1+5 و لغو تحریم ها، سوت شروع مسابقه شرکت های نفتی بین المللی برای بازگشت به ایران خواهد بود.

مدیریت اطلاعات انرژی آمریکا در تازه ترین گزارش خود آورده است: ایران قصد دارد مدل قراردادهای نفتی خود را به گونه ای تغییر دهد که شرکت های نفتی بین المللی بتوانند در تمام مراحل یک پروژه بالادستی مشارکت داشته باشند.

تحریم های بین المللی، سرمایه گذاری خارجی در بخش انرژی ایران را بشدت تحت تاثیر قرار داده و ورود فناوری و تخصص های مورد نیاز برای توسعه ظرفیت میدان های نفت و گاز ایران را محدود کرده است.

گزارش مدیریت اطلاعات انرژی آمریکا، اندازه توان بالقوه ایران برای تغییر بازارهای جهانی انرژی را بزرگ دانست و افزود: این کشور چهارمین ذخایر بزرگ نفت و دومین ذخایر بزرگ گاز جهان را در اختیار دارد. تولید هر دو محصول از زمان تحمیل تحریم ها بر ایران بشدت کاهش یافته اما با ورود دوباره شرکت های نفتی بین المللی به این کشور و فناوری های نوینی که آنها با خود به همراه می آورند، ایران خواهد توانست از این ثروت های طبیعی خود بهره برداری نماید.



** آژانس بین المللی انرژی: با بازگشت ایران، باقی ماندن قیمت ها در سطوح فعلی دشوار خواهد بود

براساس مطالعات آژانس بین المللی انرژی، صادرات نفت خام و میعانات گازی ایران از 2.6 میلیون بشکه در روز در سال 2011 به تقریبا 1.3 میلیون بشکه در روز در سال 2013 کاهش یافته است، زیرا تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا، صادرات نفت ایران را نشانه گرفت. در سال 2014 با کاهش تحریم ها، صادرات نفت ایران تقریبا 150 میلیون بشکه در روز افزایش یافت و به 1.4 میلیون بشکه در روز رسید. بزرگترین مشتریان نفت خام و میعانات گازی ایران چین، هند، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه هستند.

ایران در اوج صادرات نفت خود در دهه 1970 ، قبل از آنکه انقلاب اسلامی در این کشور به پیروزی برسد، پنج تا شش میلیون بشکه در روز نفت تولید می کرد. ایران اگر بتواند از قید و بند تحریم ها خلاص شود، قابلیت بازگشت به این سطح تولید را دارد. با وجود افزایش تقاضای جهانی نفت، چنین پتانسیلی، فشار قابل توجهی بر بازارهای نفت وارد خواهد کرد به طوری که بازارها همچنان در شرایط مازاد عرضه باقی بمانند.

در صورتی که ایران در پایان ماه ژوئن با قدرت های جهانی به توافق برسد، باقی ماندن در سطوح فعلی قیمت یعنی 65 دلار در هر بشکه دشوار است.

واکنش احتمالی عربستان سعودی احتمالا این خواهد بود که تلاش کند تا سطح تولید خود را تا ظرفیت کامل آن یعنی 12 میلیون بشکه در روز بالا ببرد. اگرچه اعضای اوپک، بازگشت به چارچوب سیستم سهمیه بندی در صورت لغو تحریم های ایران را مطرح کرده اند، مذاکره برای حصول چنین توافقی آسان نخواهد بود.

در این میان، ایران در حال جذاب کردن شرایط قراردادهای خود برای شرکت های نفتی بین المللی است تا این شرکت ها را تشویق به سرمایه گذاری و توسعه میدان های نفتی خود نماید.

به اعتقاد کریچلو با وجود ریسک بالای سرمایه گذاری در ایران، شرکت های بین المللی احمق خواهند بود اگر پتانسیل یکی از آخرین حوضه های بزرگ نفت معمول جهان را نادیده بگیرند.

براساس اعلام آژانس بین المللی انرژی، ایران اخیرا یک مدل جدید قرارداد موسوم به قرارداد نفتی ایران (آی.پی.سی)را برای تشویق شرکت هایی مانند رویال داچ شل، توتال و بریتیش پترولیوم برای بازگشت به این کشور معرفی کرده است. هدف ایران، جذب سرمایه گذاران خارجی با قراردادهایی است که شرایط آنها نظیر موافقتنامه های تولید مشترک (پی.اس.ای) است.

با این حال هنوز هم امکان مذاکره و جذاب تر کردن شرایط قراردادهای جدید وجود دارد و معلوم است که ایران علاقه مند ارایه پیشنهاد بهتر به شرکت های نفتی بین المللی در قبال سرمایه گذاری و آوردن فناوری به این کشور است.