پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
پايگاه اينترنتي آمريکايي هافينگتون پست نوشت انتظار برخيها براي از بين بردن سانتريفيوژهاي ايران غيرمعقول است؛ زيرا دانش هستهاي اين کشور را نميتوان با تحريم يا بمباران از بين برد.
ايگاه اينترنتي هافينگتون پست روز شنبه در مقالهاي نوشت: انتقادهاي برخي از محافل آمريکايي به توافق کشورهاي عضو 5+1 برسر نحوه بازگرداندن سريع تحريمهاي ايران - در صورتي که اين کشور ميزان قابل توجهي از مفاد توافق نهايي هستهاي را تخطي کند - صرفاً انتقاداتي جعلي و بياساس است.
گزارشها حاکي از آن است که 6 قدرت جهاني برسر نحوه بازگرداندن سريع تحريمهاي ايران به توافق رسيدهاند.
همچنين گزارش شده است گروه 1+5 به اين نتيجه رسيده است که هيئت حل اختلاف ،که احتمالاً شامل نمايندگان شش قدرت جهاني و ايران باشد، تشکيل شود تا در صورت گزارش هرگونه تخطي ايران از مفاد توافق جامع، موضوع به اين هيئت ارجاع داده شود، تا نظرِ غيرالزامآور خود را به شوراي امنيت سازمان ملل اعلام کند.
با وجودي که هنوز جزييات توافق گروه 1+5 بر سر موضوع ياد شده منتشر نشده است، اين مسئله مانع انتقادهاي عجولانهي برخي از منتقدان مانند "جنيفر روبين"، خبرنگار واشينگتن پست، به اين موضوع نشده است.
روبين به طرزي کاملاً شتابزده اين مسئله را به باد انتقاد گرفته و آن را صرفاً "امتياز" ديگري که به ايران داده شده، عنوان کرده است.
طرح چنين استدلالها و ادعاهايي از سوي روبين بسيار شگفتانگيز است، زيرا گروه 1+5 ، بدون حضور ايران، بر سر اين موضوع با يکديگر مباحثه کرده و به اين نتيجه رسيدهاند.
نويسنده اين مقاله افزود: اين که روسيه قبول کرده است که از حق وتوي خود براي ممانعت از بازگرداندنِ (در صورت لزومِ) تحريمهاي ايران به دست شوراي امنيت استفاده نکند، نشان دهندهِ امتياز ويژهاي است که روسيه به شوراي امنيت (نه به ايران) داده است.
هافينگتون پست افزود: شايد بتوان حدس زد که ساير اعضاي دائمي شوراي امنيت نيز توافق کرده باشند که در رابطه با مسئلهي ياد شده از حق وتوي خود استفاده نکنند.
اين مقاله در ادامه تأکيد کرد:" اين يک پيروزي بزرگ براي آمريکا و همکاران (متحدان) اروپايياش تلقي ميشود؛ زيرا اين کشورها همواره نگران بودهاند که در صورت تخطي ايران از مفاد توافق جامع، روند بازگرداندن تحريمهاي سابق در شوراي امنيت با مانعتراشي برخي از اعضاي دائمي شوراي امنيت (استفاده از حق وتوي آنان) مواجه شود. "
اينکه ما انتظار داشته باشيم ، ايران از استقلال و حق حاکميت خود دست بکشد و به تمام اعضاي گروه 1+5 يا برخي از اعضاي اين گروه اجازه دهد ، رأساً تصميم بگيرند که آيا ايران از مفاد توافق جامع پيروي کرده يا خير، انتظاري غيرواقعبينانه است، که به معناي ناديده انگاشتن پايههاي اصولي قوانين بينالمللي خواهد بود.
اين منبع افزود: فقط آمريکا نگرانِ عدم پيروي ايران از مفاد توافق جامع هستهاي نيست، بلکه ايران نيز به شدت نگران عدم پيروي آمريکا از مفاد اين توافق است؛ زيرا سياستمداراني مانند سناتور "تام کاتن" و 46 سناتور ديگر نامهاي را امضا کردهاند که در آن آمده است، رييس جمهور بعدي آمريکا ملزم به اجراي بندها و ساير شرايط مندرج در توافق جامع هستهاي، نخواهد بود.
از اينرو طبيعي است که ايران خواهان عضويت در هيئت حل اختلاف مزبور باشد تا اگر آمريکا يا هر يک از ساير اعضاي گروه شش کشور، از مفاد اين توافقنامه (مثلاً لغو تحريمها) تخطي کند - از طريق همين هيئت حل اختلاف - از کشورِ خاطي به شوراي امنيت سازمان ملل شکايت برد.
نويسنده اين مقاله در خاتمه افزود: براي جنيفر روبين و امثال وي، تنها توافق قابل پذيرش اين است که ايران حتي يک دستگاه سانتريفيوژ يا يک اونس ماده هستهاي نداشته باشد. اين در حالي است که دانش هستهاي ايران و هزاران سانتريفيوژي را که ايران طي 11 سال گذشته توليد کرده است را نميتوان با تحريم يا بمباران از بين برد.