پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
روزنامه فرانسوي لوفيگارو نوشت: ايران به کشوري تقريبا هسته اي تبديل شده و واشنگتن تسليم به رسميت شناختن آن شده است.
ران آلوي رئيس بخش پژوهش مرکز ملي مطالعات علمي پاريس در تفسيري که در پايگاه اطلاع رساني اين روزنامه منتشر شد، نوشت: 'هيچکس نمي داند که آيا در پايان مهلت مقرر پايان مارس (اواسط فروردين ماه) مذاکرات به نتيجه خواهد رسيد يا نه.
وي در ادامه تفسير خود افزود: همه ما از محورهاي اصلي مذاکرات شامل لغو تحريم هاي غربي از يک سو، کاهش سرعت غني سازي اورانيوم از سوي ديگر و محدود شدن آن به اهداف غيرنظامي، آگاهيم اما معمولا مشکل در جزييات بروز مي کند.
به گفته برخي، مذاکره در مورد تعداد سانتريفيوژهايي که ايران مي تواند در اختيار داشته باشد، هنوز ادامه دارد. ايران حدود 20 هزار سانتريفيوژ در اختيار دارد. در ابتداي مذاکرات تعداد مجاز سانتريفيوژها براي ايران يک هزار و 500 اعلام شد که در ادامه مذاکرات اين تعداد به چهار هزار افزايش يافت و هم اکنون صحبت بر سر شش هزار تا شش هزار و 500 سانتريفيوژ است.
مساله نامشخص ديگر نيز مدت اجراي توافق است که برخي منابع آن را 10 ساله و برخي 15 ساله عنوان مي کنند.
عنوان سازش هر چه باشد، بيانگر آن است که غربي ها با به رسميت شناختن وضع کشور تقريبا هسته اي براي ايران، منطق منع گسترش را رها کرده اند. انتقادهاي تند به اظهارات اخير نخست وزير اسرائيل در کنگره خود مبين همين امر است.
بيشتر کارشناسان معتقدند، گزينه مورد حمايت نتانياهو مبني بر غني سازي صفر، سانتيريفيوژ صفر و پلوتونيوم صفر واقع گرايانه نيست و فقدان توافق، ايرانيان را به ادامه برنامه هسته اي ترغيب مي کند. در اين صورت نيز مداخله نظامي تاثيرات محدودي بر جاي خواهد گذاشت.
جان کري پيشتر خاطرنشان کرده بود که بمباران نمي تواند دانشي را که از سال ها پيش به دست آمده، نابود کند.
** آلوي: وحشتناکترين خطر براي اسرائيل ادامه اشغالگري است
آلوي با زير سوال بردن انگيزه هاي نتانياهو در مخاطب قرار دادن نمايندگان قدرت هاي بزرگ در سخنراني کنگره که بدون اطلاع کاخ سفيد و بدون پيشنهادي مشخص و ملموس صورت گرفت، ادامه داد: آشکار است منطق حزبي ميزبانان جمهوريخواه، آنان را تا تحقير نهاد رياست جمهوري پيش برده؛ منطقي که به يک رهبر خارجي اجازه دخالت در مباحث بين المللي و انتقاد به رييس جمهوري آمريکا را در کنگره همان کشور مي دهد.
اين نمايش ناهنگام جز ايجاد ناراحتي بيشتر براي دولت آمريکا در صرف نظر کردن از برخي از نمايندگان دمکرات که به دولت عبري وابسته هستند، نتيجه ديگري نداشت.
اين سخنراني همچنين سياست پيشينيان نتانياهو را که همکاري تنگاتنگ با اروپا و آمريکا را ترجيح مي دادند و همزمان در پشت صحنه فعاليت مي کردند، بر هم زد. اين راهبرد مبتني بر رويکرد تهاجمي در عرصه عملياتي و محتاط در عرصه ديپلماتيک، برنامه هسته اي ايران را به تاخير انداخته و تهران را به مذاکره متعهد کرده است.
نتانياهو بتازگي اين رويکرد را به سمت حملات رسانه اي و به صدا درآوردن زنگ هشدار با آشکار کردن حقايق، تغيير داده است.
يک ربع قرن است که بطور مرتب از دستيابي قريب الوقوع ايران به توان هسته اي خبر داده مي شود... اين بار نيز يک نخست وزير (رژيم صهيونيستي) در اظهاراتي آميخته با مسائل ناشي از عقايد مذهبي، وحشت هولوکاست، هشدارهاي جدي و نيز تملق هايي براي رسيدن به حدس و گمان هاي آخر الزماني مدعي شد ايران خطري مرگبار براي موجوديت حکومت عبري است.
(اين در حاليست که) در حقيقت وحشتناکترين خطري که امروز اسرائيل را تهديد مي کند، ادامه روند اشغال سرزمين هاي فلسطيني است که واقعيت برگشت ناپذير ايجاد کشوري دو مليتي را سبب شده است. واقعيتي که برخي آن را پايان عمر دولت اسرائيل قلمداد مي کنند.
