من هم به ایشان قول دادم که
اگر موردی پیش آمد و قرار به تغییر در جایی از متن شد از اجرای نمایش
انصراف دهم. دوست ندارم کاری از آقای بیضایی را با کوچک‌ترین تغییری روی
صحنه ببرم. در مورد نمایش خاطرات هنرپیشه نقش دوم هم که قبل از این
نمایشنامه‌خوانی شد، همین اتفاق افتاد. مشکلی هم به وجود نیامد و ما متن را
اجرا کردیم. تنها مشکل این بود که قرار بود در فرهنگسرای اندیشه اجرا
کنیم؛ اما سازمان فرهنگی، هنری شهرداری اعلام کرد این نمایش جزو
اولویت‌هایشان نیست و به همین دلیل هم ما آن نمایش را به فرهنگسرای نیاوران
بردیم و با استقبال خوبی از سوی تماشاگران هم روبه‌رو شدیم.»
منبع: شرق
به گزارش انتخاب؛ این حکایت ضربت‌زدن است به روایت ابن‌ملجم مرادی،
ضربت‌خوردن نخستین امام شیعیان در روایت بهرام بیضایی؛ نمایشی که قرار است
30 و 31 تیرماه در تالار اصلی تئاتر شهر به کارگردانی محمد رحمانیان خوانده
شود. برنامه‌ای از مجموعه برنامه‌های محفل ماه و مهر که با حضور چهره‌ها و
متن‌های شناخته‌شده قرار است به شب احیای بیست‌وسوم برسد. اما شاید در
میان این متون مجلس ضربت‌زدن بهرام بیضایی به کارگردانی محمد رحمانیان به
دلیل پرداختن به روایت شهادت نخستین شهید محراب با توجه به قراردادهای رایج
شبیه‌خوانی که از موضوعات مورد علاقه بیضایی است از اهمیت خاصی برخوردار
باشد. محمد رحمانیان که این روزها دعوت شده در بخشی از این مراسم
نمایشنامه‌خوانی کند، این متن را تنها متنی نمی‌داند که بیضایی با استفاده
از قواعد شبیه‌خوانی نوشته است: «مجلس ضربت‌زدن تنها کار آقای بیضایی در
مورد شبیه‌خوانی و قراردادهای مربوط به آن نیست. ایشان از برخی از
قراردادهای این نمایش آیینی- سنتی ایرانی حتی در فیلم‌های معاصرتری چون
«شاید وقتی دیگر» هم استفاده کرده است. المان‌هایی که در شبیه‌خوانی وجود
دارد و آن چه می‌شود از این نمایش‌های کهن آموخت این امکان را به آقای
بیضایی داده است که بتواند برای بیان برخی از مفاهیم به کار ببندد.»
