این روزها کالای ناطق نوری در فضای سیاسی ایران بسیار خریدار پیدا کرده
است و گروه‌های مختلف سیاسی به دنبال به دست آوردن او به عنوان یکی از
تاثیرگذار ترین چهره‌های سیاسی ایران هستند. اصلاح طلبان به دنبال حضور او
در جبهه خود هستند و اصول گرایان تلاش می‌کنند او را به جریان اصول گرایی
بازگردانند. در این میان سکوت« شیخ نور» نیز بر شعله ور شدن آتش این بازار
می‌افزاید.
به گزارش انتخاب؛ ناطق نوری که بعد از انشقاق در جامعه روحانیت مبارز
تهران و تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط نیروهای چپ، به عنوان یکی از
نیروهای موثر جناح راست مطرح بود، در انتخابات ریاست جمهوری سال 76 به
عنوان نامزد جناح راست آن زمان به عنوان نامزد نهایی در مقابل سید محمد
خاتمی معرفی شد. بسیاری از محافظه کاران، پیروزی ناطق نوری را که در آن
زمان عهده دار ریاست مجلس پنجم بود، قطعی می‌دانستند و معتقد بودند که
نامزد ناشناخته اصلاحات که پس از انصراف میرحسین موسوی پای به عرصه
انتخابات گذاشته، رقیبی جدی برای ناطق نوری نخواهد بود. اما در جریان رقابت
انتخاباتی بازی تغییر کرد و سید محمد خاتمی توانست با شعارها و جذابیت
ذاتی خود، ناطق نوری را پشت سر بگذارد و با بیست میلیون رای، راهی خیابان
پاستور شود و بر صندلی هاشمی رفسنجانی در قوه مجریه تکیه بزند.
ناطق
نوری پس از شکست در انتخابات، پیروزی خاتمی را به وی تبریک گفت و قسم خورد
پس از این در هیچ انتخابات دیگری در جمهوری اسلامی شرکت نخواهد کرد. این
سخن ناطق بیانگر این بود که وی به دنبال جریان سازی است و دیگر دوست ندارد
مرد حاضر در صحنه باشد، بلکه می‌خواهد شطرنج باز پشت پرده اصول گرایان
باشد.
ناطق نوری در انتخابات سال 84، تمام تلاش خود را در جهت انجام
این ایده خود انجام داد و سعی کرد در غالب جبهه متحد اصول گرایی، نامزدهای
انتخابات ریاست جمهوری را گرد هم آورد و از میان آنان یک نفر را به عنوان
نامزد نهایی معرفی کند. ناطق نوری پس از جلسات متعدد، علی لاریجانی را که
از نظر مشی سیاسی شباهت‌های زیادی با وی داشت، به عنوان نامزد نهایی اصول
گرایان معرفی کرد که این انتخاب چندان به مذاق دیگر اصول گرایان خوش نیامد و
احمدی نژاد و قالیباف به عنوان نامزد مستقل از جریان ناطق نوری وارد
انتخابات ریاست جمهوری شدند و محمود احمدی نژاد توانست با پیروزی بر تمام
رقبای مشهور خود، بر صندلی کرسی ریاست قوه مجریه تکیه بزند.
ناطق
نوری هشت سال پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری سال 76، شکست دیگری را
تجربه کرد، شکستی که باعث شد ناطق بیش از پیش از سیاست فاصله بگیرد و
روزهای خود را در مجمع تشخیص مصلحت نظام و در کنار هاشمی رفسنجانی سپری
کند. اما انتخابات سال 88، فصل تازه‌ای را در زندگی «شیخ نور» رقم زد.
مناظره
انتخابات سال 88 بین مهندس میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد و روایت رئیس
جمهور ایران از وضع زندگی ناطق نوری و پسرش، موجب شد که رئیس پیشین مجلس
شورای اسلامی از دوستان اصول گرای خود انتظار داشته باشد تا تمام قامت برای
حمایت از او در برابر احمدی نژاد به میدان بیایند، اما اصول گرایان با
توجه به احتمال پیروزی موسوی در انتخابات، ترجیح دادند که در این دعوا سکوت
اختیار کنند، تا انتخابات به پایان برسد.
این سکوت اصول گرایان و
سخنان احمدی نژاد باعث شد که ناطق نوری دل شکسته‌تر از همیشه، به نوعی قهر
سیاسی کند و مسیر خود را از جریان اصول گرایی جدا کند و بیش از پیش به
جریان اصلاحات و رقبای دیروزش نزدیک شود که حاصل آن پیروزی حسن روحانی در
انتخابات ریاست جمهوری سال 92 بود. وحدت ناطق، هاشمی و خاتمی باعث شد که
حسن روحانی با حمایت این سه نفر بتواند با پیشی گرفتن از رقبای خود بر
صندلی کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند و پس از هشت سال ایران، شاهد چرخش قدرت
باشد.
گرایش ناطق نوری به خاتمی و هاشمی یک هشدار بزرگ به جریان
اصول گرایی بود، تا آنان برای آینده سیاسی خود به دنبال بازگشت به ناطق
نوری باشند. آنها می‌دانند پیوستن ناطق نوری به مثلث« هاشمی، خاتمی و
روحانی» می‌تواند پایانی باشد بر حضور چندین ساله خود، بر مسند قدرت و این
معنا باعث ایجاد نگرانی بزرگی در این جریان شده است.
اصول گرایان در
اولین گام خود به دنبال رایزنی‌های سیاسی با « شیخ محاسن سفید نور» هستند
تا بازهم شاهد حضور او در جریان اصول گرایی باشند. آنها می‌خواهند از توان
مدیریت ناطق استفاده کنند تا با کمک او به رقابت با رقیب دیرین خود
بپردازند. در کنار این رایزنی‌های رسانه‌های منتسب به جریان اصول گرایی از
جمله «خبرگزاری فارس و تسنیم» به دنبال بازخوانی مواضع سیاسی ناطق هستند.
خبرگزاری
فارس در اقدامی تازه دست به باز نشر جلد دوم خاطرات ناطق نوری که متعلق به
حوادث بعد از انقلاب است می‌پردازد و در اقدامی حساب شده، قسمت‌هایی از
خاطرات ناطق نقل می‌شود که رئیس سابق مجلس در آن با کنایه و یا با کلامی
انتقادی در مورد آیت‌الله هاشمی و سید محمد خاتمی سخن گفته باشد.
این
رسانه منتسب به جریان راست، با این کار به دنبال القای این معناست که در
گذشته ناطق با هاشمی و خاتمی مشکل داشته است و پیوند این دو نمی‌تواند
پیوند محکمی باشد.
به طور نمونه، فارس با اشاره به خاطرات ناطق،
خاطرات او در مورد روز 18 تیر سال 78 را مرور می‌کند و به نقل از رئیس سابق
مجلس می‌نویسد:«ا ختلاف من با آقای خاتمی سلیقه‌ای بود و به این معنا که
در ماجرای هیجده تیر 1378، قائل بودم که باید سران نهضت آزادی دستگیر،
محاکمه و با آنها برخورد قاطع شود، اما ایشان این اعتقاد را نداشت، تفاوت
ما این است»
در مرور دیگری اینبار به بازخوانی خاطراتی در مورد
هاشمی رفسنجانی پرداخته می‌شود. فارس به نقل از کتاب خاطرات ناطق می‌اورد:
«آقای سید‌مهدی طباطبایی شیرازی که حاکم‌شرع شهرداری تهران بود، زمین‌های
اطراف تهران را به افراد بی‌بضاعت و نهادها واگذار می‌کرد. این کار آقای
طباطبایی اعتراض وزارت مسکن را در پی داشت و آقای گنابادی که وزیر مسکن
بود، مرتب به مجلسی‌ها می‌گفت: من این موضوع را به وزیرکشور می‌گویم ولی
گوش نمی‌دهد… مجلس شورای اسلامی با امضای چند نفر نماینده مرا استیضاح
کردند… روز استیضاح که به مجلس رفتم، آقای هاشمی خیلی نگران بود و گفت:
آقای ناطق استیضاح‌کنندگان خیلی قوی برخورد می‌کنند. گفتم نگران نباشید…
لیست اکثریت نمایندگان مجلس که زمین گرفته بودند یا با نوشتن نامه درخواست
زمین کرده بودند را تهیه کردم. حتی اسم آقای هاشمی‌رفسنجانی هم بود… شروع
کردم به خواندن اسامی نمایندگان… نمایندگان دیدند دارم اسامی همه را
می‌خوانم و آبروریزی می‌شود. گفتند نخوانید. جاروجنجال مفصلی در مجلس به
راه افتاد. عاقبت آقای هاشمی‌رفسنجانی گفت: اسامی را نخوانید… و عاقبت رای
آوردم»
همانطور که مشاهده می‌شود خبرگزاری فارس، در دو خاطره نقل
شده به اختلاف سلیقه با خاتمی و اموال هاشمی رفسنجانی اشاره می‌کند. این
بیان خاطره‌ها آنهم چندین سال بعد از انتشار نشان می‌دهد که جریان اصول
گرایی به شدت از پیوند، روحانیون جریان اعتدال به یکدیگر نگران است و به
هرطریقی به دنیال بازگشت ناطق به دامن اصول گرایی است.
به زبان ساده
تر می‌شود گفت، از دست دادن روحانی برای آنها کافی است و دوست ندارد ناطق
نوری را نیز به سادگی به رقیب واگذار کنند تا شاهد پیروزی‌های چشمگیر آنان
در انتخابات مجلس و مجلس خبرگان رهبری باشند.
منبع: نامه نیوز
