نظر مراجع تقلید درباره روزه داری افراد دارای ضعف جسمانی

جمعی از مومنین در سووالی از مراجع تقلید پرسیده اند که ˈآیا به جهت ضعف می توان از روزه گرفتن خودداری کرد؟ˈ که پاسخ حضرات آیات امام خمینی، سید ابوالقاسم خوئی، جواد تبریزی، محمد فاضل لنکرانی، سیدعلی حسینی سیستانی، حسین نوری همدانی به این سووال چنین است: انسان نمی تواند برای ضعف روزه را بخورد؛ ولی اگر ضعف به قدری است که معمولا نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.

آیت الله ناصر مکارم شیرازی نیز اعلام کرده است: اگر ضعف به قدری است که تحمل آن بسیار مشکل است، می تواند روزه را بخورد و همچنین اگر خوف بیماری داشته باشد می تواند روزه را بخورد.

آیت الله حسین وحید خراسانی نیز در پاسخ به این سووال تصریح کرده است: اگر ضعف به قدری است که برای روزه دار عرفا قابل تحمل نباشد، خوردن روزه اشکال ندارد.

همچنین جمعی دیگری از مقلدین در سووالی پرسیده اند:ˈآیا کارگران، کشاورزان و ... به جهت گرمای زیاد می توانند روزه نگیرند؟ˈ که پاسخ حضرت امام خمینی(ره) به این سووال چنین است: نمی توانند روزه بخورند و باید روزه بگیرند؛ ولی در بین روزه، اگر به حرج افتادند، افطار نمایند.

حضرت آیت الله خامنه ای نیز در پاسخ به این سووال تصریح کرده اند: اگر روزه را تا حدی ادامه دهد که تشنگی و گرسنگی برای او حرجی شود، افطار کند، فقط قضا دارد.

سووال دیگر مومنین از مراجع تقلید این است که ˈآیا افراد تازه بالغ به جهت ضعف شدید می توانند روزه نگیرند؟ˈ که پاسخ امام خمینی(ره)این است که دختر تازه بالغی که توان روزه گرفتن ندارد و تا رمضان سال بعد نیز نمی تواند قضا کند، هر وقت توانست روزه بگیرد و برای تاخیر هر روز، تا رمضان سال بعد یک مد طعام به فقیر بدهد؛ مگرآنکه در تاخیر معذور باشد که چیزی بر او نیست.

آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی نیز در پاسخ به این سووال آورده است: در صورتی که روزه موجب حرج یا بیماری گردد، گرفتن آن جایز نیست و قضا دارد.

پاسخ مرحوم آیت الله سیدمحمدرضا گلپایگانی نیز به این سووال این است: در صورتی که روزه برای دختر 9 ساله حرجی است و مشقت دارد، افطار کند و در صورت تمکن از گرفتن روزه ، به احتیاط لازم آن را قضا کند.

پاسخ مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت نیز به این سووال چنین است: بر پسر و دختر تازه بالغ که قدرت بر روزه گرفتن ندارد، روزه واجب نیست و کفاره هم ندارد؛ ولی قضا دارد.

مرحوم آیت الله محمد فاضل لنکرانی در پاسخ به این سووال آورده است: اگر روزه گرفتن برای دختر تازه بالغ موجب ضعف غیرقابل تحمل و مشقت و حرج باشد، روزه نگیرد و بعدا در صورت قدرت، قضا کند.

حضرت آیت الله خامنه ای نیز در پاسخ به این سووال تصریح کرده اند: مجرد ضعف و عدم قدرت افراد تازه بالغ بر روزه گرفتن، موجب سقوط قضای روزه نمی شود؛ بلکه قضای روزها ی ماه رمضان که از او فوت شده، بر وی واجب است و اگر روزه گرفتن برای ایشان ضرر داشته باشد یا تحمل آن برای آنان همراه با مشقت زیاد باشد، افطار جایز است.

همچنین آیت الله ناصر مکارم شیرازی در پاسخ به این سووال اعلام کرده است: دختری که به سن بلوغ رسیده و به جهت ضعف جسمی توان روزه گرفتن ندارد و بعد از رمضان هم تا سال بعد نمی تواند روزه بگیرد، باید برای هر روز 750 گرم گندم و مانند آن به فقیر بدهد و قضای این روزه ها بر او واجب نیست.