به گزارش انتخاب، استاد آواز ایران ادامه داد: در زمان شهناز آرامش در جامعه وجود داشت و شما این وقار و آرامش را در ساز شهناز می‌شنیدید. اما امروز می‌بینیم که نوازندگانی که ساز می‌زنند فقط به سراغ تکنیک و قدرت رفته‌اند؛ همه این طور شده‌اند. انگار که فشار جامعه در کار آنها تاثیرگذاشته است که این گونه گستاخ ساز می‌زنند.
وی افزود: امیدوارم روزی جامعه ما به گونه‌ای آرامش بگیرد که ساز هنرمندان
هم آرامش داشته باشد و آن را به جامعه منتقل کند. در واقع این موضوع فرق
بین نسل پیشین و نسل امروز است.
شجریان که پس از پخش قطعه‌ای از جلیل شهناز در میان علاقه‌مندان او سخن می‌گفت، اظهار کرد: این قطعه‌ای که شما شنیدید قطعه‌ای در بیات ترک بود که من سال‌ها پیش آن را شنیدم و بسیار مات این قطعه شدم. امروز هم این قطعه را آوردم تا شما بشنوید. امیر ناصر افتتاح شهناز را در این قطعه با ساز تنبک همراهی کرده است. او خوب می‌داند که چطور با شهناز ساز بزند.
استاد آواز ایران ادامه داد: من سال‌ها است که با این ساز زندگی می‌کنم شهناز وقتی ساز می‌زد گویی شروع می‌کرد تا داستانی را برای شما تعریف کند. تمام موتیف‌ها و جملات موسیقی یک داستان را تعریف می‌کنند و تصویری را برای شما ایجاد می‌کنند. او از معشوقی می‌گوید که با وقار به سمت شما می‌آید و با وقار سازش می‌گوید که معشوق در چه شرایطی است.
این هنرمند پیشکسوت در بخش دیگری از سخنانش گفت: امروز کمتر نوازنده‌ای داریم که اینگونه تصویری ساز بزند. اما شهناز خبره‌ی این کار بود. موتیف‌هایی که انتخاب می‌کرد از یک جنس بود و یک مطلب را دنبال می‌کرد. این در حالی بود که کمتر نوازنده‌ای حوصله این کار را داشت.
شجریان ادامه داد: این ساز در من زندگی می‌کند و من با نوای آن به جایی
رفته‌ام و اندیشه‌ام به عوالمی سرک کشید که هیچ چیز دیگر نمی‌توانست مرا به
آنجا ببرد. منطقی در جملات موسیقی این آدم شنیده می‌شود که عجیب و غریب
است. او با چه منطقی واژه‌ها را عوض می‌کند و دوباره به هم ربط می‌دهد. این
فقط خاص شهناز است.
استاد آواز ایران در پایان سخنانش تاکید کرد: امیدوارم جوانان ما این نوع نوازندگی را یاد بگیرند. نمی‌گویم مثل شهناز ساز بزنند. اما حداقل صدای ساز او را بشنوند.
در مراسمی که شامگاه 27 خرداد ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان برگزار شده بود، مجید سرسنگی متنی را آماده کرده بود که برای حاضران خواند.
او در بخشی از این مراسم گفت: عصر درخشانی که با حضور این نوازندگان جان گرفته بود اکنون رو به افول است که اگر این تعداد هنرمند فرهیخته نبودند معلوم نبود چه اتفاقی بیفتد. هنرمندانی چون شهناز به واسطه تجربه به جایگاهی رسیده‌اند که آنها را یگانه و یکتا می‌کند و دارای شاخصه‌هایی هستند که آنها را مطرح می‌کنند.
مدیرعامل خانه هنرمندان ادامه داد: شخصیت بر مبنای سلوک عارفانه یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شهناز بود و پیگیری و ممارست در اعتلای هویت‌های ملی از دیگر ویژگی‌های اوست.
سرسنگی در پایان سخنانش نیز خبری خوش به اهالی موسیقی داد و آن هم اعطای نشان شوالیه به محمدرضا شجریان در آینده‌ای نزدیک بود.
حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی نیز در این مراسم حضور داشت و گفت: احساس نمی‌کنیم که شهناز از میان ما رفته است یاد او همیشه جاری و ساری است.
او که نزد محمدرضا شجریان شاگردی کرده است، در ادامه سخنانش گفت: زمانی که در محضر استاد شجریان بودیم همیشه اصرار داشت که ساز شهناز را بشنویم و حفظ کنیم، کمتر کسی مثل شجریان نگاه آوازی به ساز شهناز داشت.
همچنین، در پایان مراسم از دو هنرمند یعنی زیدالله طلوعی و داود گنجه‌ای که تولدشان در خردادماه بود، تجلیل شد.
بخش دیگری از این مراسم به اجرای علی اصغر شاه‌زیدی با همراهی شهرام میرجلالی اختصاص داشت.
