یک فعال حقوق زنان با اشاره به فضای نا‌امنی که در پل‌های عابر پیاده برای زنان وجود دارد گفت: احاطه این پل‌ها به وسیله تابلوهای تبلیغاتی دلیل اصلی این نا‌امنی است و شهرداری با استفاده از این تابلو در واقع امنیت زنان را به فروش می‌گذارد.
به گزارش انتخاب؛ محمد کریم آسایش، فعال حقوق زنان در مورد تناسب فضای شهری با ویژگی‌های زندگی زنان، گفت: در بحث ارتباط فضای شهری و جنسیت، ابعاد مختلفی از جمله امنیت، دسترسی به امکانات و خدمات، تناسب فضای شهر با آناتومی زنانه و... مطرح می‌شود، اما به طور کلی در برنامه‌ریزی‌های شهری معمولاً گروه‌هایی از جامعه در حاشیه قرار می‌گیرند که زنان نیز جزء این گروه‌ها هستند.
زنان، قربانی فروپاشی ساختار محله‌ای
وی با اشاره به اهمیت وجود ساختارهای محله‌ای در زندگی زنان، گفت: زنان یکی از قربانیان فروپاشی ساختارهای محله‌ای هستند، زیرا این ساختار دسترسی به خدمات، امکانات و محل کار را در مسافتی نزدیک به خانه و یا مهد کودک مهیا می‌سازد که با توجه به نقش مادری زنان، می‌تواند کمک بسیاری برای آن‌ها باشد.
آسایش ادامه داد: اکنون نظام کاربری اراضی، شهر را با پراکنش روبرو کرده است. منطقه‌ای از شهر سکونتگاه شده و منطقه‌ای دیگر محل کار؛ که این مساله بر زندگی زنان فشار وارد می‌کند و سبب کاهش حضور اجتماعی و خانه نشینی آن‌ها می‌شود.
پل‌های عابر پیاده، فضای نا‌امن برای زنان
این فعال حقوق زنان اظهار کرد: بحث امنیت زنان در محیط‌های شهری گاهی تنها به کوچه‌های تنگ و تاریک تقلیل داده می‌شود در حالی که نا‌امنی برای زنان در شهر به مسائلی ساختاری‌تر بر می‌گردد. برای نمونه در ساخت پل‌های عابر پیاده توجهی به امنیت این فضا برای اقشار مختلف جامعه مانند زنان نمی‌شود.
وی افزود: معمولاً پل‌های عابر پیاده به وسیله تابلوهای تبلیغاتی تجاری و یا ایدئولوژیک احاطه شده که فضای نا‌امنی را برای هر گونه تعرض ایجاد می‌کند و روشن است که راه گریزی هم در روی پل عابر پیاده وجود ندارد.
آسایش گفت: ما در اخبار، حادثه‌های تلخ بسیاری را در این مورد می‌شنویم در حالیکه شهرداری اقدامی برای جلوگیری از آن نمی‌کند و در واقع با استفاده از این تابلوهای تبلیغاتی امنیت زنان را به فروش می‌گذارد.
استفاده از فضاهای بی‌دفاع به نفع زنان
این فعال مدنی افزود: موضوع دیگری که زنان را به طور مستقیم با مسائل فضای شهری درگیر می‌کند؛ در مورد زنانی است که به هر دلیلی سرپناهی ندارند، بر اساس قانون، شهرداری و نهاد‌های متولی دیگر وظیفه دارند که سر پناهی برای آنان ایجاد کنند.
وی با اشاره به «مکان‌های بی‌دفاع در شهر» توضیح داد: این اصطلاح به فضاهایی در شهر گفته می‌شود که دور از نظارت عموم مردم هستند و به پاتوقی برای آسیب‌های اجتماعی تبدیل شده‌اند و معمولا در هر محله‌ای این فضا‌ها وجود دارد.
آسایش ادامه داد: فضاهای بی‌دفاع می‌تواند با کمک شهرداری به فضایی مانند بازارچه‌های خود اشتغالی زنان تبدیل شود و از این راه، این فضا هم در حیطه نظارت عمومی قرار گیرد و امن شود و هم به ساختار محله و هم به اشتغال بانوان کمک کند.
