محمدجواد ظریف زمانی سکوتش را مقابل تحرکات گروه دلواپسان شکست که آن ها
اولین میتینگ خود را در مرکز لانه جاسوسی علیه سیاست های هسته ای دولت
روحانی برپا کردند.
به گزارش انتخاب، میتینگی که در آن مدیران سابق در جایگاه سخنران
با ایراد خطابه های آتشین سعی کردند مذاکرات حساس وین را تحت الشعاع قرار
دهند. اما علی جنتی هنگامی دست به قلم شد که گروه دلواپسان در قالب کاروانی
تبلیغی راهی قم شدند تا جوانان طلاب را به حضور در میتینگ هایی بر ضد
سیاست «اعتدال فرهنگی» ترغیب سازند.
نطق مبسوط ظریف و نوشته صریح
جنتی دو نشانه روشن از یک واقعیت است که کاروان دلواپسان در گردش شهر به
شهر خویش از مرزهای منافع ملی عبور کرده و در حریم هایی پای تعرض نهاده است
که مرز اقتدار نظام و سرنوشت جامعه است.
با این حال وزرای دیپلماسی
و فرهنگ، برای متوقف کردن ماشین جنجال آفرینی دلواپسان دو روش متفاوت پیش
گرفته اند در حالی که وزیر خارجه سخن های هشدار آمیز خود را در نشست خصوصی
در گوش نمایندگان مجلس نجوا کرد اما وزیر فرهنگ ترجیح داد از تریبون
مطبوعات و بطور مستقیم افکارعمومی را نسبت به عواقب این جنجال ها هوشیار
سازد.
از این نظر، نوشته دیروز وزیر فرهنگ را می توان رساله ای در
دفاع از «تفکر اعتدال» به حساب آورد تفکری که دولت یازدهم سودای تحقق آن را
در عرصه های داخل و خارج دارد.
جنتی تلاش کرده تا مناظره ای مکتوب
را با این طایفه از مخالفان دولت برقرار سازد. البته این نخستین مواجهه
سکاندار فرهنگ و هنر دولت روحانی با مخالفان نیست.
او ظرف 9 ماه
ایام وزارت خویش بارها در مقام پاسخگویی به ادعاها واتهامات این گروه
برآمده بود اما یادداشت روز شنبه او از محدوده جوابگویی به مخالفان فراتر
رفته است تا جایی که برای اثبات حقانیت و مظلومیت دولت خویش، تاریخ و زمان
را گواه قرار داده است.
از این نظر متن مکتوب وزیر روحانی در نظر
اهل فرهنگ بهره ای از خدمت به ساحت حقیقت دارد آنجا که او از یک دستکاری یا
مصادره به مطلوب واقعیت های جامعه پرده برمی دارد و انذار می دهد که این
جماعت حتی از مصادره مفهوم ارجمند «دلواپسی» به سود و سودای خویش دریغ
نورزیده است.
وزیر فرهنگ فهرستی بلند از واقعیت های تلخ امروز جامعه
را بر می شمارد که گروه موسوم به دلواپسان در تبلیغات خویش بر همه آن ها
پرده کتمان کشیده اند. نه تنها کتمان کرده اند بلکه در مغالطه ای ناشیانه
سیاهه بلند مشکلات دولت متبوع خویش را به حساب دولت روحانی نوشته اند.
وزیر
فرهنگ روحانی با بیانی صریح به این طایفه از مخالفان دولت می گوید دلواپسی
یک فضیلت و بلکه فریضه برای آحاد ایرانیانی است که دل در گرو آبادانی این
سرزمین را دارند به شرط آن که در یافتن مصداق و مدلول دلواپسی ره به خطا
نجوییم و مغلطه نورزیم.
مصداق های دلواپسی در قلم وزیر دولت اعتدال
همان است که در این 9 ماه شهروندان ایرانی از زبان رئیس جمهوری شنیده اند؛
آسیب های اجتماعی (فقر، اعتیاد، بیکاری و طلاق) بحران های اقتصادی (اتلاف
منابع، رکود و تورم، اختلاس و فسادهای گسترده) بحران بی اخلاقی (رواج دروغ،
اتهام و تخریب).
با این اوصاف مکتوب جنتی را از جهاتی می توان نوعی
دلنوشته به حساب آورد آنجا که او به سیاق رئیس دولت خویش مخالفان را به
ترک لجاجت ها و عادات بی ثمر و بی اثر فرامی خواند. سخن پایانی او حاوی یک
دعوت و فراخوان است دعوتی به درک شرایط و موقعیت خطیر نظام و همراهی با
نگاه های مردمی که در 24 خرداد پنجره ای از امید به رویشان گشوده شد.
منبع: روزنامه ایران
