پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : آیت الله هاشمی رفسنجانی روز سه شنبه به کتابخانه ملی آمده بود تا ضمن بازدید از این سازمان مادر بنیاد در عرصه فرهنگی، نشست صمیمی با نخبگان فرهنگی، اهالی فکر و اندیشه داشته باشد. مطابق روال مالوف چنین نشست هایی جمعی از خردورزان حاضر در نشست به ایراد سخن پرداخته و رئیس کتابخانه ملی نیز از رویکرد مبنایی این مجموعه به عرصه فرهنگ در دوره مدیریت تازه و حرکت در مسیر اعتلای فرهنگ عمومی جامعه با بهره گیری از پتانسیل نخبگان و اندیشمندان گفت.
در حاشیه این نشست نیز از کتاب تازه آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز رونمایی شد و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز طی سخنانی به دغدغه های عمیق فرهنگی خود اشاره کرده و با نگاهی نغز و کارآمد و غیر شعاری در راستای عمل به رهنمودهای مقام معظم رهبری در نامگذاری سال جاری اشاره و تصریح کرد که نباید با نگاه سطحی و جزمی نگر و دگماتیستی این عرصه فاخر و بسیط را تنها به یک موضوع تقلیل داده و به عنوان مثال در دایره حجاب زنان و نحوه پوشش آنان و المان های اینچنینی محدود و محصور شد.
ایشان با اشاره به دغدغه رهبری در موضوع تهاجم فرهنگی در سال های ریاست جمهوری وی با ذکر خاطره ای تاکید کرد که علیرغم معطوف شدن ائمه جمعه و مقامات دیگر به موضوع نوع پوشش، به نقل از رهبری خاطر نشان کرد : « که ما چه گفته ایم و اینها به کجا می روند»
آیت الله هاشمی با توجه به همین نکته خاطر نشان کرد که به جای پر رنگ کردن این نکات که تنها می تواند یک هزارم مسائل فرهنگی ما باشد، در سالی که موضوع فرهنگ به شکل مستقیم مورد تصریح و تاکید رهبر انقلاب قرار گرفته است، بیایم با رجوع به آموزه های مذهبی غنی و منابع متعدد در فرهنگ اسلامی و ملی راهبردی جامع و مانع را با کمک تمامی اساتید و خبرگان این عرصه تدارک ببینیم.
آیت الله هاشمی به روایتی از امام موسی کاظم اشاره کرد که در آن هفتاد توصیه اخلاقی و فرهنگی در حوزه زیست فردی مورد اشاره قرار گرفته و تاکید کرد کرد که اندیشمندان ما می توانند با تکیه بر همین یک منبع در ترسیم موارد مختلفی چون فضیلت راست گویی در برابر رذلیت دروغ و ریاکاری، امانت داری در برابر خیانت، شجاعت در برابر ترس، قناعت در برابر حرص و... با توجه به مولفه های روز فرهنگی ما، نحوه سلوک انسانی را در زمانه و عصر ما ترسیم کرده و پارادیم فرهنگی زیست فردی اسلامی و ایرانی را تشریح کنند.
نکته ای که در عین سادگی و عدم پیچیدگی اش بسیار حائز اهمیت بوده و شایسته توجه است، چرا که تا اضلاع مختلف جامعه رفتارورزی های خود را چارچوب مدار و اخلاق گرایانه نکنند بدیهی است که جامعه مالوف نیز نمی تواند در مسیر درست و مورد انتظار گام بردارد.
نمونه آنکه با رواج دروغ گویی و قلب واقعیت و تهمت زنی و افترا و ... در عرصه سیاسی در چند سال گذشته همگان دیدیم که جامعه سیاسی و وضعیت عمومی کشور به کجا رهنمون شده و چه تبعاتی به همراه داشت...
طرفه آنکه ساعتی از ایراد سخنان آیت الله هاشمی رفسنجانی در این مراسم نگذشته بود که بد اخلاقان افراط گر بدون لمحه ای تحمل و فکر در اقدامی قابل تامل که مصداق بارز دغدغه های آیت الله بود در تیتر های خبری خود از این مراسم نوشتند: " هاشمی: نباید زنان زیبارو را از میدان به در کنیم" تیتری که به عناوین مختلف در رسانه های زنجیره ای افراط گرایان بارها و بارها باز نشر یافت و حتی به روزنامه های این جریان نیز سرایت کرد.نکته ای که از چند حیث قابل تامل است.
اول- آیت الله هاشمی به هیچ روی چنین سخنی را نگفته و خاطر نشان کرده بود: "می‌دانم رهبری راضی نیستند از اینکه ایشان بگویند سال فرهنگ ولی عساکری پیدا شوند که فقط دنبال این باشند که مثلاً اگر کسی خوب می‌خواند او را از میدان در کنند. اگر کسی که قیافه زیبایی دارد، خانمی، او را نگذارند پیدا شود و امثال این‌جور چیزها، این حالت پیش می‌آید".
نکته ای که ساعتی پیش خبرگزاری تسنیم نیز با اذعان به اشتباه نقل خود، عذرخواهی کرده و خواستار اصلاح خبر شد اما نکته جالب توجه در این میانه باز نشر زنجیره ای این خبر و تیتر نعل به نعل روزنامه وطن امروز بود که علاوه بر هماهنگی اتاق فکر رسانه های تندرو حاکی از این است که بداخلاقان سیاسی به اصل و متن موضوعات رد و بدل شده کاری نداشته و تنها در پی بولد کردن قسمت هایی از ماوقع هستند که بزعم آنان در راستای تخریب رقیب سیاسی به کار می آید، ضمن آنکه باید گفت آیا در اینهمه رسانه و خبرگزاری آیا فردی یافت نشد که اصل گفته را شنیده و تنها با ذوق زدگی این دوستان از روی یکدیگر کپی کرده اند؟ ازطرف دیگر چرا این رسانه بعد از بیست و چهار ساعت به اشتباه خود پی برد و آیا در این مجموعه سلسله عناصری که در کار انتشار و تولید خبر هستند (برغم وظایف مصرح خود) هیچ کدام به این اشتباه بزرگ پی نبردند؟ آیا این جنجال و موج سازی دروغین و ایراد تهمت به یک مقام عالیه جبران پذیر بوده و با یک تکذیب ساده قابل رفع و رجوع است و برای رفع شبهه مخاطبینی که اصل خبر را شنیده و آمار آنان بر اساس معیار و عرف طبیعی کار رسانه ای بسیاربیشتر از شنوندگان تکذیب خبر هستند، می توان فکری اندیشید؟!
دوم- فارغ از نوع ادبیات بکار رفته وترکیب جملات این موضوع جالب توجه است که به جای نکات مهم مورد اشاره قرار گرفته از سوی آیت الله عده ای دنبال واژگان جنسیتی در این سخنرانی مهم و با مبنای فرهنگی رفته اند تا چه چیزی را به اثبات برسانند؟
سوم- آیا این واکنش های سطحی و هوچی گرانه نسبت و قرابتی با عملکردهای فرهنگی و مورد تاکید و تصریح مقامات نظام در سال جهاد فرهنگی دارد؟ آیا همین واکنش های زشت تلنگری بر این نیست که ما در مبانی زیست فردی و عمل در چارچوب های اخلاقی دچار مشکلات مبنایی شده و لازم است همانگونه که آیت الله تاکید کرد در راستای تورق آموزه های مذهبی و ملی خود گام برداشته و در سال فرهنگ در این مسیر گام برداریم؟
به گزارش خرداد، زنان زیبارو و نحوه پوشش و استانداردهای جامعه مطلوب ما، یا ساماندهی به اینگونه معضلات فرهنگی براستی یک هزارم دغدغه های فرهنگی است که بسیاری از ما در ابتدای الزامات بدیهی آن وامانده ایم و نیاز به اصلاح نگرشی بنیادین در این زمینه ها داریم.
