آیت الله وحید
خراسانی (در تاریخ 1392/12/21در درس تفسیرشان) با اشاره به
وظیفه مسلمانان در روز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند:
وظیفه هر مسلمانی نسبت به فاطمیه و حضرت صدیقه کبری(سلام الله علیها)
بسیار سنگین است و وظیفه شما فهماندن عظمت و مقام و رفعت آن حضرت است.این مرجع تقلید سپس با اشاره به این روایت از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله که أولُ من یدخل الجنة فاطمة فرمودند: با توجه به آیه وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ، أُولَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ و قرب و تقرب سابقون، از اولین تا به افضل الاولین و الآخرین و خاتم الانبیاء و المرسلین که او اسبق السابقین است، می بایست اول من یدخل الجنه رسول خدا صلی الله علیه وآله باشد ولی آنچه محیّر العقول است این است که فرمود: من بر براق به محشر و جنت وارد می شوم اما جلوتر از من دختر من فاطمه است. آیا این چه مقامی است ؟
آی الله العظمی وحید خراسانی در ادامه سخنانشان به مقامات حضرت صدیقه کبری اشاره کرده، فرمودند: او چه کرده است که امامِ امام الکل است ؟ کاری که او کرده است منحصر به خود اوست. غرض از خلقت عالم و از خلقت آدم تا عیسی بن مریم، و ثمر تشریع و دیانت، به بعثت رسول خدا صلی الله علیه وآله محقق شد ولی علت محدثه خاتم النبیین بود و علت مبقیه سیدة نساء العالمین است و اگر او نبود حلم حسنی ، شجاعت حسینی ، عبادت سجادی ، مآثر باقری ، آثار جعفری ، علوم کاظمی ، حجج رضوی ، جود تقوی ، نقاوت نقوی ، هیبت عسکری و غیبت آن کسی که يملأ الله الأرض قسطا وعدلا بعد ما ملئت ظلما وجورا نبود.
این مرجع تقلید سپس به نقل روایتی از کتب عامه در کیفیت ورود حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)به صحرای محشر پرداخته، فرمودند: در آن روز و در آن غوغا که همه می گویند: وانفسا! آن حضرت به چه شکلی به محشر وارد می شوند که همه اهل عرصات از خود بی خبر می شوند و از آن عظمت، غرق در تعجب می گردند. او در حالی که بر تنش حله کرامت است محشور می شود و سپس بر او حله ای از حله های بهشتی می پوشانند که بر روی آن به خط سبز نوشته شده: فاطمه را به بهشت داخل کنید بر نیکوترین صورت و کامل ترین هیبت و به بالاترین کرامت و بیشترین بهره و نصیب.
آیت الله العظمی وحید خراسانی-مد ظله العالی- روایتی را از امام صادق علیه السلام نقل نموده، فرمودند: از امام علیه السلام پرسیدند: چرا فاطمه، زهرا نامیده شد؟ فرمود: چون خدا او را از نور عظمت خودش خلق کرد.
