مصر در دام هایزر!

استعفای «حسنی مبارک» هر چند بدواً خبر مسرت بخشی برای ملت مصر خواهد بود تا بدینوسیله کارآمدی 18 روز پایمردی خود در میدان التحریر را جشن بگیرند.، اما ماهیت این استعفای شتابزده تا حدود زیادی مشکوک و موید ترفندی آمریکائی بمنظور خرید زمان جهت مهار انقلابیون مصری است.

اعلام شتابزده استعفای حسنی مبارک آن هم کمتر از 19 ساعت بعد از نطق تلویزیونی اش و تاکیدش در آن نطق بر عزم وی جهت ماندن در پست ریاست جمهوری می تواند حاکی از آن باشد که «مبارک» طی آن 19 ساعت بمنظور «متقاعد شدن به لزوم استعفا» زیر فشار روانی سنگینی قرار داشته .

این فشار سنگین وقتی می تواند قابل فهم باشد که مشاهده شد انقلابیون بعد از تاکید مبارک بر ماندنش در قدرت بشدت خشمگین شدند و ضمن عبور از میدان التحریر، خود را به پشت دیوارهای کاخ ریاست جمهوری قاهره و ساختمان مرکزی تلویزیون مصر رساندند و هر آئینه احتمال تسخیر این دو مرکز مهم، اقدامی دور از انتظار نبود.

طبعاً با تسخیر تلویزیون و کاخ ریاست جمهوری، شیرازه امور بصورت کامل از دست دولتمردان مصر و به تبع آن حامیان آمریکائی ایشان در واشنگتن خارج می شد و دولت قاهره و کاخ سفید خود را در مقابل عمل انجام شده و غیر قابل مهار می دیدند.

ظاهراً کاخ سفید و حلقه قدرت در قاهره بمنظور کنترل بحران و خرید زمان بنفع خود ترجیح دادند با قربانی کردن مبارک در مقابل مهار بحران توسط ارتش، معادله همه یا هیچ را بنفع خود بر هم بزنند.

این تدبیری بود که 32سال پیش نیز و بمنظور کنترل وضعیت بحرانی در میانه شعله های فروزان انقلاب اسلامی سال 57 ایران، در دستور کار کاخ سفید قرار گرفت و بر همین اساس «ژنرال هایزر» را با اختیار تام و بمنظور ترغیب امرای ارتش شاهنشاهی جهت به دست گرفتن ابتکارعمل،عازم ایران کرد.

هر چند در آن تاریخ و علی رغم مذاکرات سنگین و فشرده هایزر با امیران ارتش، نهایتاً با انتشار اعلامیه بی طرفی ارتش در قبال انقلاب مردم ایران، طرح هایزر شکست خورد. اما ظاهراً اکنون و این بار در قاهره این نسخه جواب داد و واشنگتن موفق شد تا علی الظاهر با پذیرش دادن یک امتیاز شیرین به انقلابیون در مصر (استعفای حسنی مبارک) متقابلاً ارتش مصر را برخلاف مصرح قانون اساسی و به عنوان یگانه نهاد قابل اعتماد و قدرتمند باقی مانده در هرم قدرت مصر جایگزین و مسلط بر امور و مقدرات غیرقابل پیش بینی مصر کند.

طبعاً با توجه به آنکه وفق قانون اساسی مصر، در فقدان رئیس جمهور شخص معاون اول رئیس جمهور می بایست جایگزین وی جهت دوران انتقال قدرت شود. تصمیم روز گذشته در مصر مبنی بر انتقال قدرت از کاخ ریاست جمهوری به ستاد ارتش و شورای نظامیان را می توان ترفند موفقیت آمیز واشنگتن در پروسه مدیریت بحران در مصر تلقی کرد. ترفندی که در صورت آرام شدن وضعیت در مصر و عدم ابرام انقلابیون بر دیگر مطالبات شان و بازگشت ایشان به خانه موفقیتی بزرگ برای آمریکا خواهد بود تا بدینوسیله و با تکیه بر اقتدار نظامی ارتش در مصر وضعیت را تا رسیدن به وضعیت صفر مدیریت کند.

محتوای سخنرانی رئیس جمهور آمریکا در قبال خبر استعفای حسنی مبارک نیز حاکی از دادن چک سفید ایشان به نظامیان اکنون به قدرت رسیده در بحران مصر بود که طی آن اوباما با تجاهل العارف نسبت به نقض مسلم قانون اساسی به استقبال از روی کار آمدن نظامی های قابل وثوق و اعتمادش در قاهره رفت.

طبعاً تا اینجای کار هر چند مردم مصر به خواسته نخست خود رسیدند اما با توجه به محروم بودن مصری ها از رهبری مقتدر و تمام کننده مانند نمونه ایران در بهمن 57 بعد از این سطح بازی عوض شده و در صورت خالی شدن میدان از مردم از این به بعد عرصه بازی وارد کریدورهای سیاسی خواهد شد که در این عرصه آمریکا و عوامل اش در مصر دست بالا را خواهند داشت.

با چنین مختصاتی هر چند نمی توان منکر موفقیت اولیه مردم مصر شد اما نباید و نمی توان این واقعیت را نیز انکار کرد که واشنگتن نیز تا اینجا هوشمندانه موفق شد تا بحران را از سطح خیابان به سطح نظامیان منتقل کند.

* داریوش سجادی
dariushsajjadi@yahoo.com