روایتی از «چرخ و فلکِ پول» بین ایران و دبی

نویه تسورشر تسایتونگ نوشت: با تحریم‌های غرب علیه ایران، مشاغل متعددی خود را تثبیت کرده‌اند. تاجران و دلالان اکنون نگرانند که با تسهیل در سیاستِ تحریم دیگر به خدمات آن‌ها نیازی نباشد.

به گزارش سرویس بین الملل تیک Tik.ir،‌ همه از این بابت خوشحال نیستند که غرب و ایران بعد از ده‌ها سالی که با هم سخن نمی‌گفتند، اینک به ناگهان به یکدیگر نزدیک می‌شوند. در حالی‌که تحریم‌ها علیه ایران پیوسته تشدید شد و بر اقتصاد ایران تأثیر منفی گذاشت، تاجرها و دلالان خود را با این وضعیت تطبیق داده و خدمات متعددی را عرضه می‌کنند. برای نمونه، یکی از این عرصه‌های کاسبی، تعویض یا انتقال پول است که بانک‌ها با توجه به تحریم‌های مالی دیگر کم‌تر به آن مبادرت می‌کنند. صرافان و دلالان ارز ایرانی که وارد این میدان شده بودند اکنون نگرانند که بخش عمده‌ی کارشان با کاهش تحریم‌ها از دست برود.

در دبی به صرافان و تاجران طلا و جواهر ایرانی برمی‌خوریم. اینان در کنار جهان‌گردان متعدد از روسیه و هند و همچنین افغانستان، طلا و جواهرسازی‌های شهر را در محاصره می‌گیرند. همچنین در همه جای بازار سنتیِ طلا در دبی می‌توان آن‌ها را دید. یک تهرانی که تازه گردنبندی گران‌بها را در مغازه‌ای خریده و با بسته‌ای دلار پول آن را می‌دهد، می‌گوید معاوضه و معامله‌ی پول و طلا در این فاصله کار پرسودی شده است.

او در ادامه می‌گوید که  انتقال پول به خارج از ایران با برعکس، از طریق بانک‌ها تقریبا ناممکن است. این ایرانی از این گذشته به تورم در کشورش اشاره می‌کند که به گفته‌ی مقام‌های دولتی حدود چهل درصد در سال رسیده است. او می‌گوید که تورم ایرانی‌ها را واداشته تا پول خود را به صورت ریال نگه ندارند و خیلی از کارهای مالی را با ارزهای معتبر انجام دهند.

مانند همیشه، احتیاج مادر اختراع است و این‌گونه به نظر می‌رسد که صرافان و دلالان وظیفه‌ی موسسه‌های مالی را برعهده می‌گیرند. آن‌ها در هر جابه‌جایی پول کارمزد دریافت می‌کنند و افزون بر آن با استفاده از آربیتراژ، یعنی تفاوت قیمت برای کالای یکسان در بازارهای مختلف، درآمد هم دارند.

از گفته‌های یک مشتری در مغازه‌ی طلافروشی در بازار طلا متوجه شدیم که «چرخ و فلک پول» بین ایران و دبی دقیقا چگونه کار می‌کند. امیر، تاجری از ایران، این روش را این‌گونه توضیح می‌دهد که در اطراف خیابان منوچهری در تهران روزانه ریال را با دلار عوض می‌کند. قیمت برابری به شدت بالا و پایین می‌شود و با این کار می‌تواند تا شب پول خوبی در بیاورد. اغلب در پایان روز بسته‌ی بزرگی دلار در دست دارد؛ زیرا خیلی از مشتری‌ها باید برای پرداخت‌های خود در ایران ریال داشته باشند. بعضی وقتها حتی موسسه‌های دولتی نیز ارزی را که با فروش نفت به دست آورده‌اند، نزد او به ریال تبدیل می‌کنند.

امیر با دلارهایی که جمع کرده، هر دو یا سه هفته به دبی می‌رود تا حدود بیست تا سی هزار دلار طلا بخرد. گاهی در دبی برای برخی از بازرگانان در ایران صورت‌حساب‌های آن‌ها را می‌پردازد که برای این کار به او پول نقد می‌دهند و بخشی از هزینه‌های سفرش را تامین می‌کند. به ایران که برمی‌گردد، طلا به سرعت فروش می‌رود؛ زیرا با تورم بالا بیشترِ مردم طلا را وسیله‌ای مطمئن برای حفظ قدرت خرید خود می‌دانند. در مقابل بسته ریال می‌گیرد که روز بعد در منوچهری به دلار تبدیل می‌کند. او می‌گوید «چرخ و فلکِ پول» از نو به حرکت در می‌آید.