چندی
است اصولگرایان خودشان را به درودیوار میزنند تا رییسجمهوری منتخب،
اصلاحطلبان را به کابینهاش راه ندهد. اصولگرایان تا پیش از انتخابات حسن
روحانی را به دلایل مختلف تخریب میکردند، چند هفتهای پس از پیروزی او در
انتخابات بر طبل اصولگرا بودن او و پیروزی اصولگرایان در انتخابات کوبیدند؛
اما ناگهان در مواجهه به کابینه او عنان اختیار از دست دادند و
رییسجمهوری منتخب ملت را تهدید میکنند که از چه کسانی میتواند در کابینه
استفاده کند و از چه کسانی خیر.
البته بیشتر بر این تاکید دارند
که چه کسانی نباید عضو کابینه باشند تا اینکه چه کسانی باید عضو هیات دولت
یازدهم شوند. برای این اصولگرایان تندرو این روزها تنها یک موضوع مهم
است؛ اصلاحطلبان به کابینه یازدهم راه نیابند. حسین مرعشی، عضو حزب
کارگزاران سازندگی و فعال سیاسی اصلاحطلب میگوید این افراد حسن روحانی را
نشناختهاند که فکر میکنند با این گردوخاکها میتوانند بر او تاثیر
بگذارند. او به بهار میگوید: «مگر ممکن است جناحی که در پیروزی در
انتخابات نقش داشته است در کابینه نماینده نداشته باشد؟»
مواضع
چندوقت اخیر بعضی از اصولگرایان نشان میدهد که آنها از ورود اصلاحطلبان
به کابینه هراس دارند. ممکن است با پافشاری بر این مواضع، فضای اعتدال در
کشور شکسته شود و جناحهای سیاسی به سمت تندروی پیش روند؟
نه.
این رفتار اصولگرایان را نوعی مبارزه بدانید. فکر نمیکنم الزاما تندروی در
کشور آغاز شده باشد. این مبارزهای است که در ظاهر اصولگرایان، خصوصا بخش
افراطی آنها از دوران تبلیغات برای انتخابات آغاز کردهاند. هرچند
نتیجهای از آن نگرفتند، اما نمیخواهند رهایش کنند. این افراد امروز سعی
میکنند از در صلاحدید، نصیحت و دوستی با آقای روحانی در بیایند بلکه
بتوانند بر ترکیب دولت آینده اثر بگذارند. فکر میکنم که اشتباه آنها در
این است که نه مردم را شناختند و نه آقای روحانی را.
منظور از اینکه حسن روحانی را نشناختهاند، چیست؟
نفس
این رفتارها درباره کابینهای که ترکیبش برای خود آقای روحانی هم مشخص
نشده است، نشان میدهد که این افراد حسن روحانی را نشناختهاند. این افراد
غوغا و گردوخاک میکنند تا بلکه بتوانند بر ترکیب دولت یازدهم تاثیر
بگذارند؛ اما اگر حسن روحانی را شناخته بودند میدانستند این رفتارها
بینتیجه است. غوغاسالاریها و گردوخاکها تنها باعث میشود آقای روحانی
درباره ایستادگی بر اصول و برنامههایش مصممتر شود. حسن روحانی به مردم
ایران قول داده است تا یک کابینه شایسته معرفی کند. او مرد این میدان است و
حتما به این قولش عمل میکند. مطمئن باشید تنها معیار در انتخاب تکتک
اعضای هیات دولت و کابینه یازدهم تنها شایستگی و تواناییهای آن افراد است.
تنها دوملاک اعتدل و شایستگی در انتخاب اعضای این کابینه نقش دارد و بس؛
البته بدون شک حتما اصلاحطلبان تند رو و اصولگرایان تندرو در این کابینه
جا ندارند. این ملاک.
ممکن است این خطونشان کشیدنهای هرروزهای باعث تغییر مواضع حسن روحانی یا احتمالا تسلیم شدن او شود؟
این
افرادی که با غوغاکردن میخواهند بر آقای روحانی تاثیر بگذارند، شخصیت او
را نمیشناسند. روحانی شخصیت محکمی دارد. او امروز رییسجمهوری ایران است
بهخوبی با وظایف ریاستجمهوری» ایران آشناست.
او میداند
رییسجمهوری ایران نباید و نمیتواند تسلیم غوغاهای کسانی شوند که در
انتخابات وزنشان مشخص شده است. غوغاسالاران در فرآیند انتخابات متوجه شدند
که بیش از 10 الی 12درصد وزن اجتماعی- سیاسی ندارند. منصفانه این است که
گروهی که بیش از 12درصد رای ندارد نباید اینقدر سروصدا کند. بهتر است به
جای گردوخاک کردن مسیر اشتباه و سیاستهای اشتباهشان را اصلاح کنند تا
بلکه روزی دوباره بتوانند به جناح اکثریت تبدیل شوند. البته مطمئن باشید که
این رفتارها هیچ خللی در آقای روحانی ایجاد نمیکند. غوغای اقلیتی
12درصدی نمیتواند رییسجمهوری اکثریت مردم ایران را از مواضع اصولیاش
دور کند. این افراد روحانی را نه شناختهاند که اینگونه رفتار میکنند.
این
غوغاسالاریها میتواند سرآغازی برای حملات آینده به دولت و تحتفشار
گذاشتن دولت آینده باشد؟ مانند فشارهایی که همین غوغاسالاران به دولتهای
اصلاحات و سازندگی وارد کردند؟
چه اشکالی دارد که عدهای
غوغاسالاری کنند؟ این رفتارها برای دولت جدید سازنده است. همانطور که برای
دولتهای سازندگی و اصلاحات سازنده بود. نماینده این طیف غوغاسالار در
جریان تبلیغات انتخاباتی و در مناظرات حرفهایی زدند که مردم را بیشتر به
سمت آقای روحانی متمایل کردند. هیچ اشکالی ندارد اگر در آینده هم با تمام
توانشان تلاش کنند تا به دولت حمله کنند. حسن روحانی هم از همه توانش برای
پیشبرد اهدافش استفاده خواهد کرد. غوغاسالاران هرچقدر بر این رفتارها اصرار
کنند، تنها پایگاه مردمی و اجتماعیشان را ضعیفتر خواهند کرد.
ترس
بعضی از تندروهای اصولگرا از عضویت اصلاحطلبان در کابینه، آیا زیر سوال
بردن ادعای سابقشان درباره اصولگرابودن حسن روحانی نیست؟ اگر روحانی به
گفته آنان اصولگرا و پیروزیاش، پیروزی اصولگرایان است چه دلیلی دارد از
اصلاحطلبان در کابینه استفاده کند؟
واقعیت این است که ترس
اصولگرایان از اصلاحطلبها نیست. آنها از مواضع حسن روحانی وحشت دارند.
آقای روحانی شجاع است و مواضع صحیحی دارد. یکی از جلوههای اتخاذ مواضع
صحیح روحانی در مرحله تشکیل کابینه این است که روحانی شایستگان همه جناحها
را به کابینه دعوت کند.
ممکن است این شایستگان اصلاحطلب باشد. ورود افراد اصلاحطلب به کابینه باعث خشم اصولگرایان نمیشود؟
عصبانی
شوند. اصلاحطلبها این انتخابات را برنده شدند، چه دلیلی دارد که در
کابینه نباشند؟ اگر اصولگرایان انتظار دارند که اصلاحطلبی در کابینه
نباشد، انتظار نابجایی دارد. اساسا مگر ممکن است جناحی در پیروزی در
انتخابات نقش داشته است در کابینه نماینده نداشته باشد؟ روحانی به صراحت در
بعضی از مصاحبههای خود پس از پیروزی در انتخابات گفت آن اکثریتی که برنده
انتخابات است کابینه تشکیل خواهد داد. اصلاحطلبها نیز جزیی از جناحهای
سیاسی هستند که در این انتخابات پیروز شدند. چه دلیلی دارد در کابینه
نباشند؟ احتمالا این افرادی که غوغاسالاری میکنند انتظار دارند بهجای
اصلاحطلبها یاران آقای سعید جلیلی در کابینه باشند.
با
توجه به هزینههای مدیریت هشتساله یک دست اصولگرایان بر کشور بهتر نیست
به جای ترسیدن از تشکیل دولتی میانه رو و اصلاحطلب، فرصت تغییر مدیران
اجرایی را فراهم کنند تا شاید اوضاع کشور سامان بگیرد؟
نگران این
غوغاها در روزنامهها نباشید. تغییر مدیریت عملا در کشور اتفاق افتاده
است. ملت کار را تمام کرد و نحوه مدیریت عالیترین مناصب اجرایی کشور را
تغییر داد. تلاشهای مذبوحانه این افراد بیفایده است. غوغاسالاران
دستوپای میمورد میزنند. به این افراد توصیه میکنم که مقاومت را کنار
بگذارند و شکست را بپذیرند. از این رفتارها خصوصا مقابله با افکار عمومی
برای آنها فایدهای ندرد. بهتر است به جای این رفتارها به دنبال اصلاح
روشها، سیاستها و افکارشان باشند. در آن صورت شاید موفق شوند نظر مردم را
با افکار نو و جدید دوباره جذب کنند.
آیا خطونشان کشیدن اصولگراهایی تندرو دولت اعتدال را از اصولگراها دور میکند؟
فکر
میکنم این غوغاها و گردوخاک کردنها در واقع تنها مربوط به لایههای
افراطی اصولگرایی است. بعضی غوغاسالاران نمیتوانند کل جریان اصولگرایی را
نمایندگی کنند. حقیقت اصولگرایان را باید از این غوغا سالاران جدا دانست.
همچنین حسن روحانی اهل لجبازی نیست که به دلیل این گردوخاکهای بعضی از
اصولگرایان تندرو بخواهد برخلاف عقیدهاش دولت آینده را از اعتدال خارج کند
یا کاری خلاف عقایدش انجام بدهد. البته اصولگرایان باید این را هم در نظر
بگیرند که حسن روحانی قویتر از آن است که اهل تسلیم اینهایوهویهای
غیرمنطقی شود.
پس از پیروزی در
انتخابات، اصلاحطلبها و میانهروها نمیخواستند با تاکید بر پیروزی،
جناح اصولگرا را در موقعیت شکست قرار دهند و آنها را ناگزیر از واکنش نشان
دادن کنند؟ اما با رفتاری که اصولگرایان در پیش گرفتند و تلاشی که برای
مصادره پیروزی مردم کردند، اصلاحطلبان ناچار شدند برای دفاع از
پیروزیشان، این رفتار اصولگرایان را مورد انتقاد قرار دهند. آیا این تقابل
درنهایت باعث نمیشود که اصلاحطلبها و میانهروها نتوانند با
اصولگرایان وارد تعامل شوند؟
ما مشکلی با اصولگرایان نداریم. از
تعامل با آنها استقبال میکنیم اما حاضر نیستیم برای حفظ تعامل از
ارزشهای که به آنها باور داریم عقبنشینی کنیم. بههرحال اندیشهها و
افکار مختلف خود را در انتخابات عرضه کردند. یک اندیشه برنده شد و
اندیشههای دیگر شکست خوردند چه دلیل دارد که ما پیروزی خود را انکار کنیم؟
کدام دولت در تمام تاریخ وجود دارد که با تندروها و غوغاسالارها مماشات
کرده باشد؟ آن هم جریان تندرویی که در هشت سال گذشته برای کشور دردسرهای
فراوانی ایجاد کرده است.
دولت یازدهم برای کنترل این تندرویها برنامه دارد؟
من
در جریان زیر برنامههای آقای روحانی نیستم. اما مطمئنم که کنترل
تندرویها، موضوعی نیست که آقای روحانی و دولتش از آن غافل شوند.
برخی
از اصولگرایان دست از تندروی برنمیدارند. این رفتار آنها ممکن است منجر
به ایجاد بعضی تندرویها در بین اصلاحطلبان شود. این موضوع برای دولتی که
میخواهد در راستای منافع ملی کشور فعالیت کند، مشکلآفرین خواهد شد؟
آنها
حق دارند که از مواضعشان دفاع کنند، اما باید بدانند که این مواضع نزد
مردم خریداری ندارد. از سوی دیگر فکر نمیکنم اکثریت بدنه اصلاحطلبی به
دام تندروی بیفتند. اصلاحطلبان زودتر از اصولگرایان متوجه شدند که مردم
نسبت به هرگونه «تندروی» بیاعتماد هستند. اصلاحطلبان نمیخواهند دوباره
اعتماد مردم را از دست بدهند.