پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : همیشه کسانی هستند که می خواهند آب زلال جاری در مسائل مملکتی را گل آلود کنند تا از آن ماهی مراد بگیرند وقتی ابرهای سیاه افراط و تفریط از دریای جامعه برخیزند و آسمان آبی اندیشه های سیاسی و دینی مردم را بگیرند،خورشید اعتدال گم می شود
آیت الله هاشمی رفسنجانی در گفتگو با آخرین شماره ماهنامۀ مهر نامه به بیان ناگفته هایی از مشی اعتدال امام(ره) ، رهبری و دولت سازندگی به همراه مفاهیمی نظیر عدالت پرداخت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی ، گزیده ای از این مصاحبه بدین شرح است :
فرصت مناسبی است پیش آمده تا نظراتم را در خصوص طنز به صورت عام و کاریکاتور به صورت خاص بنویسم. طنز را هنری بسیار ظریف می دانم که تلخی ها را با نگاهی شیرین نشان می دهد. البته این هنر مرز بسیار ظریفی با هجو و هزل دارد که باید رعایت شود. اصولاً هزل نکته ای بیهوده و فاقد بار معنایی مثبت است که صرفاً برای خالی نبودن عریضه، بیان یا نوشته می شود و هجو، سلاح آدم های کم ظرفیت برای مقابله با دیگری است که به هر دلیل رابطه خوبی با هم ندارند. اما طنز، شیوه ای هنرمندانه برای بیان کاستی ها و با هدف اصلاح امور است. کاریکاتور هم نوع ترسیمی طنز است که گاه مستقل و گاه به همراه مطلب انتقال مفهوم می نماید. البته در این هنر هم هنرمند باید به ارزش معنوی یک جامعه توجه داشته باشد.
در خصوص کاریکاتورهای مجله گل آقا هم توالی چاپ آن در طول سال های دو دوره دولت سازندگی با مطالب و تصاویری که اکثراً حاوی نکات منفی در خصوص عملکرد دولت بود، نشان از سعه صدر دولتی ها در آن دوره دارد.البته مطالب جدی و نقدهای رسانه ای هم در آن دوران در قالب روزنامه های گوناگون منتقد مطرح می شد که امروزه بسیاری از کسانی که به سیاه نمایی های دستاوردهای نظام مخصوصاً در دوران 8 ساله سازندگی می پردازند،یکی از دروغ های شاخداری که می گویند برخورد با ارباب رسانه ها بود. واقعاً تاثیر کاریکاتورهای گل آقا از دکتر حبیبی که نماد ... دولت و معاون اول رئیس جمهور بود، در جامعه کم بود؟ اتفاقاً یکی از راه هایی که می توانستیم با انتقادات سازنده، مسیر امور را اصلاح و برای پیشرفت هموارتر نماییم، طنزهای گل آقا بود.
مگر امام(ره) در طول ده سال رهبری انقلاب و سال ها رهبری دوران مبارزه شیوه ای غیر از اعتدال داشتند؟ درس اخلاقی که در زمان تدریس در حوزه و قبل از شروع رسمی مبارزه داشتند، با تکیه بر آیات و روایات معصومین، تأکیدی بر رعایت اعتدال در گفتار و رفتار و نوشتار بود. در سخنان مکتوب ایشان که حتی اسناد صوتی و بعضاً تصویری آنها هم موجود است، همیشه بر این نکته تأکید می کردند که خدا ما را امت وسط آفرید و اعتدال باید آیینه رفتاری و گفتاری مسلمانان باشد.بعد از ایشان، مگر آیت الله خامنه ای کم در مورد رعایت اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط گفته اند؟ همین اواخر دیدید و شنیدید که ایشان چگونه از افراط و تفریط گلایه کردند!
امّا، امان از گروه ها و افرادی که به اشتباه فکر می کنند، بقای سیاسی آنها در جامعه منوط به افراط و تفریط است. مخصوص یک گروه چپ یا راست هم نیست. در هر دو گروه کسانی هستند که همیشه می خواهند آب زلال جاری در مسائل مملکتی را گل آلود کنند تا از آن ماهی مراد بگیرند. وقتی ابرهای سیاه افراط و تفریط از دریای جامعه برخیزند و آسمان آبی اندیشه های سیاسی و دینی مردم را بگیرند، خورشید اعتدال با همه قدرتی که در منطق اسلامی و انسانی دارد، گم می شود.
حضور افراد وابسته به هردو گروه چپ و راست در دولت سازندگی و مهم تر از آن وجود شخصیتی مثل دکتر حبیبی که همه به خوی اعتدالی ایشان تأکید می کنند، پاسخ روشنی به این سوال مقدر در جامعه است که چرا افراطیون که نام اصلاح طلب و اصولگرا را هم یدک می کشند، نسبت به دولت سازندگی و حتی برنامه تعدیل که در واژه و محتوا برخاسته از اعتدال بود، موضع داشتند و دارند؟!، در صورتی که رسیدن به عدل و عدالت که این روزها زیاد شنیده می شود، از مسیر اعتدال می گذرد و اصلاً از یک ریشه هستند.
