انتخاب
رئيس جمهوري برخوردار از قوتها و امتيازات گرانسنگ اين دولت و به دور از
ضعفها و اشکالات مهم آن در کنار توان اجرايي و مديريتي بالا، نويدبخش
پيشرفت و برداشتن گامهاي بلند به سوي تعالي و تکامل خواهد بود.
بيانات
رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در روز اول فروردين سال جاري در حرم رضوي مبني
بر اينکه: «آنچه ما براي رئيس جمهور آينده نياز داريم، عبارت است از
امتيازاتي که امروز وجود دارد، منهاي ضعفهايي که وجود دارد»، هم باب گفتگو
درباره نقاط ضعف و قوت دکتر محمود احمدينژاد را جديتر از قبل گشود و هم
فتح بابي شد براي دستيابي به ويژگيهاي رئيس جمهور مطلوب در انتخابات
پيشرو و يافتن فردي از ميان نامزدهاي رياست جمهوري که بيشترين انطباق را
با اين ويژگيها داشته باشد. بحثي که فارغ از تعلقات حزبي و گروهي ميتواند
براي رسيدن به نامزد اصلح راهگشا باشد.
با ابتناء بر فرمايشات رهبر
انقلاب و همچنين ارزيابي و نگاه توأم با انصاف ميتوانيم فهرست زير را به
عنوان ويژگيهاي مثبت و نقاط قوت احمدينژاد ارائه کنيم.
1- انطباق شعارها و اهداف مطرح شده با مباني انقلاب و امام راحل
2- تأکيد بر عدالت به معناي نفي تبعيض، توجه به نيازهاي طبقات محروم و مبارزه با فساد
3- اعاده عزت ملي و استقلال حقيقي
4- شجاعت در برابر دشمن و عدم انفعال در برابر استکبار
5- قدرت تصميمگيري و روحيه تحولگرايي، نوآوري و اصلاح
6- پرتلاش، پرکار و خستگي ناپذير
7- سادهزيستي و از جنس مردم بودن
8- پايبندي به خدمت
9- تحول مديريتي، شکستن حلقه مديران سنتي و کشف و معرفي ظرفيتهاي جديد مديريتي
رهبر
انقلاب اسلامي در مورد يکي از ويژگيها يعني اعتزاز به اسلام و انقلاب در
مورد دولت نهم چنين ميفرمايند: «اين دولت در تعاملات جهاني، وفاداري به
گفتمان انقلاب را افتخار خود ميداند و روند بسيار خطرناک غربزدگي و
گرايشهاي سکولاريستي را که متأسفانه در حال نفوذ در بدنه مديريتي کشور
بود، سد کرده است».
اين ويژگيها که هر يک در جاي خود ارزشي بسيار
داشته و دارد پس از شانزده سال حاکم شدن جريان مديريتي بياعتقاد يا ضعيف
نسبت به اين موارد در دو دولت سازندگي و اصلاحات، فضاي جديدي را در کشور
حاکم ساخت و اميد به تجديد و احياي ارزشهاي انقلاب را در آحاد جامعه،
خصوصاً طبقات مستضعف که پشتوانه حقيقي نظام و انقلاب به شمار ميروند زنده
کرد و به عبارتي انقلاب را به مسير گذشته بازگرداند.
رهبر انقلاب
اسلامي در مورد يکي از اين ويژگيها يعني اعتزاز به اسلام و انقلاب در مورد
دولت نهم چنين ميفرمايند: «اين دولت در تعاملات جهاني، وفاداري به گفتمان
انقلاب را افتخار خود ميداند و روند بسيار خطرناک غربزدگي و گرايشهاي
سکولاريستي را که متأسفانه در حال نفوذ در بدنه مديريتي کشور بود، سد کرده
است». برخورداري رئيس جمهور و به تبع او دولت از اين ويژگيها منجر به
حمايت ويژه رهبري و نيروهاي انقلاب از دکتر احمدينژاد و دولت او شد.»
حضرت
آيتالله خامنهاي در ديدار هفته دولت در سال 87 در اين باره چنين
فرمودند: «حمايت از دولتها مشي حضرت امام و رهبري بوده است و قوه مجريه
بار عمده مديريت کشور را برعهده دارد و به همين علت دولتهاي قبلي نيز مورد
حمايت بودهاند؛ اما خصوصيات دولت فعلي باعث ميشود که حمايت گرمتري از آن
بشود و دلگرمي بيشتري درباره اقدامات آن وجود داشته باشد».
در همين
جا بايد اين نکته را مطرح کرد که اکثر قريب به اتفاق مخالفين داخلي
احمدينژاد برخلاف زيادهگوييها و زبان درازيهاي امروزشان نه به خاطر
نقاط ضعف او که بتدريج بوجود آمد يا بروز کرد بلکه بخاطر همين نقاط قوت و
يا از بين رفتن منافعشان و يا از روي حسادت از ابتدا با او بناي ناسازگاري و
کينهورزي گذاشتند و حتي با دشمنان نظام در اين باره همسو شدند.
البته
احمدينژاد روزهاي نخست و حتي دوره اول، بتدريج و خصوصاً در دور دوم رياست
جمهوري تغيير کرد و به ضعفها و عيوبي مبتلا شد که نه تنها مردم بلکه
بسياري از همراهان و دوستان نزديکش را نيز از دست داد و عنايتهاي ويژه
رهبري هم جايش را با تذکر و توبيخ و هشدار عوض کرد.
ناگفته نماند که
رهبر فرزانه و دورانديش انقلاب از همان سالهاي نخست صدارت احمدينژاد در
کنار تأکيد بر نقاط مثبت و امتيازات او، اشکالات و ضعفهاي او و دولتش را
بصورت ضمني و گاه صريح متذکر ميشدند. ايشان در همان ديدار هفته دولت سال
87 که به «حمايت گرمتر» خود از دولت اشاره کردند تصريح فرمودند: «حمايت از
دولت به معناي چشم بستن بر ضعفهاي آن نيست».
احمدينژاد روزهاي
نخست و حتي دوره اول، بتدريج و خصوصاً در دور دوم رياست جمهوري تغيير کرد و
به ضعفها و عيوبي مبتلا شد که نه تنها مردم بلکه بسياري از همراهان و
دوستان نزديکش را نيز از دست داد و عنايتهاي ويژه رهبري هم جايش را با
تذکر و توبيخ و هشدار عوض کرد.
مطالعه فرمايشات رهبري بخصوص در
ديدارهايي که به مناسبت هفته دولت با دولتمردان دولت نهم و دهم داشتهاند
به علاوه دقت و تأمل در رفتار احمدينژاد فهرست زير را از نقاط ضعف يا
اشکالات وارد بر احمدينژاد مقابل ما قرار ميدهد. اشکالاتي که بعضاً برخي
نقاط قوت پيش گفته را تحتالشعاع قرار ميدهد.
1- فاصله گرفتن از برخي شعارها و اهداف مطرح شده بر اساس مباني انقلاب و امام راحل مانند ولايت فقيه
2- پر رنگ کردن ادبيات ديني و امام زماني (عج) بدون برخورداري از مابه ازاي واقعي
3- استثنا قائل شدن در مبارزه با فساد و ايجاد خط قرمز در مورد برخي اطرافيان خود که متهم به فساد شدند
4- غفلت از معيارهاي اسلامي (عقلانيت ـ ارزشها) در عزل و نصب برخي مديران
5- ابتلا به غرور و خودمحوري و رو برگرداندن از انتقادات ناصحانه دوستان
6- عدم تعامل با قوا
7- عدم تعامل با نخبگان همفکر و با اخلاص
8- ضعف کارشناسي در برخي موارد و عدم استفاده از ظرفيت مديريت کشور
9- دامن زدن به مطالبات بدون توجه به مقدورات کشور
10- حاشيهسازيهاي پرهزينه و کم فايده از قبيل تأکيد بر ايرانيگري، ماجراي رئيس سازمان تأمين اجتماعي و ...
11- عدم توجه به سند چشمانداز و اجراي اصل 44
12- ضعف در قانونگرايي
13- زير پا گذاشتن اخلاق براي از دور خارج کردن رقبا
14- نفي گذشته و خدمات انجام شده در دورههاي قبل
شايان
ذکر اينکه برخي موارد فوق مانند پرهيز از غرور و شرح صدر در برابر
انتقادات، تعامل با قوا، تعامل با نخبگان، تأکيد بر کار کارشناسي، توجه به
سند چشمانداز و اصل 44 و تمکين در برابر قانون بارها از سوي رهبر انقلاب
بصورت علني تذکر داده شده و مورد تأکيد قرار گرفته است.انتخاب رئيس جمهوري
برخوردار از قوتها و امتيازات گرانسنگ گفته شده و به دور از ضعفها و
اشکالات مهم فوقالذکر در کنار توان اجرايي و مديريتي بالا، نويدبخش
پيشرفت و برداشتن گامهاي بلند به سوي تعالي و تکامل خواهد بود؛
انشاءا...