امام موسی صدر در یک سخنرانی در سال ١٣۵٠ می گوید:
ای کسی که برای علی(ع)، اشک می‌ریزی و ای کسی که به خاطر علی(ع)، بر سر می‌زنی و به سوگ می‌نشینی! بشنو و بترس و بلرز از این حرف. علی(ع) را اگر امروز، دنیا بخواهد بشناسد، چطور می شناسد؟
دو راه وجود دارد:
یک راه از تاریخ می‌رود و کتاب‌ها را می بیند؛ علی(ع) را از راه تاریخ می‌شناسد. یک راه دیگر هم امروز هست و اگر گفتند علی(ع) را چگونه می‌شود شناخت، می‌گوید: خوب، می رویم از پیروانش او را می شناسیم. فرض کنیم یک نفر می خواهد علی(ع) را بشناسد.
می‌خواهد پیروان علی، مأمومین علی، دنباله‌روهای علی و شیعیان علی را بشناسد تا علی(ع)را بشناسد؛ چه می بیند؟ آیا علم می‌بیند؟ آیا تقوا می‌بیند؟ آیا علاقه به یتیم می‌بیند که در علی(ع) می‌دید؟ آیا خدمت به مردم می‌بیند؟ آیا شجاعت و صراحتی را می‌بیند که در علی(ع)می دید؟
به هوش باش که چگونه می‌خواهی علی(ع) را بشناسانی و چگونه می خواهی مأموم علی(ع) باشی؟ درست است ما ننگ علی باشیم؟ درست است که جامعه ما از همه جوامع دنیا عقب تر باشد؟
