سرویس تاریخ «انتخاب»؛ بعدازظهر جمعه ۲۶ اسفند ۱۳۷۳ حاج سید احمد خمینی پس از شش روز بستری به علت عارضه قلبی، در بیمارستان بقیه‌الله تهران درگذشت. دکتر حسن عارفی سرپرست تیم معالج ایشان در مورد جزئیات بیماری و ارتحال ایشان به خبرگزاری جمهوری اسلامی چنین توضیح داد (اطلاعات، شنبه ۲۷ اسفند ۷۳):
حاج سید احمد خمینی بعد از ۶ روز بستری شدن در بخش آی.سی.یو بیمارستان بقیه‌الله‌الاعظم (جماران) مقارن ساعت ۱۵.۱۵ دقیقه روز جمعه [۲۶ اسفند ۱۳۷۳] به لقاءالله پیوست.
یادگار امام (س) بامداد روز یک‌شنبه ۲۱ اسفند ماه دچار عارضه ایست قلبی و تنفسی شدند که پس از گذشت چند ساعت خانواده ایشان از این موضوع مطلع شده و کادر پزشکی بیمارستان بقیه‌الله الاعظم را به کمک طلبیدند.
کادر پزشکی این بیمارستان بلافاصله پس از حضور در محل پس از ۸ بار استفاده از الکتروشوک توانستند ضربان قلب ایشان را بازگردانند.
طی ۶ روز اخیر یک تیم پزشکی با بهره‌گیری از مشاوره پزشکان و متخصصان برجسته و مجرب کشور، در محل بیمارستان قلب جماران تمام تلاش خود را به کار گرفت تا سلامتی را به یادگار امام امت بازگرداند.
به دلیل این‌که ایست قلبی ایشان مدت زیادی ادامه یافته بود، فعالیت مغز مختل گشته بود و تیم پزشکی با دو مشکل بزرگِ کار نکردن مغز و سیستم عصبی و نیز فعالیت نکردن منظمِ دستگاه تنفس روبه‌رو بود.
ما در این مدت تلاش کردیم مشکلات و اختلالاتی را که در سایر اعضا مانند کلیه‌ها، ریه‌ها، کبد و خون به وجود آمده بود، رفع کنیم، اما از ساعت ۹ صبح جمعه فشار خون معظم‌له رو به نقصان گذاشت. با وجود به‌کارگیری روش‌های مختلف، از جمله استفاده از داروها، سقوط فشار خون ادامه یافت تا این‌که متاسفانه در ساعت ۱۵.۱۵ روز جمعه [۲۶ اسفند ۱۳۷۳] روح پرفتوح ایشان به ملکوت اعلی پیوست.
اگر بنا بود «زور» کار کند هنوز محمدرضا، شاه بود. بعضی وقت‌ها آدم گیج می‌شود. در روزنامه می‌خوانم فلان زن را به مناسبت این‌که فلان کار را کرد اعدام کردند. ممکن است که آن زن شریف‌ترین زن‌ها باشد، اما بچه‌اش نان ندارد، ممکن است آن زن از افرادی باشد که فقط و فقط برای این‌که بچه‌اش کمبود احساس نکند و برای این‌که به بچه‌اش این را بفهماند که «تو» از بچه‌ی دیگری کمتر نیستی، و برای این‌که زندگی خودش را همین مقدار بخور و نمیر، نه به صورت تجملاتی، که اگر به صورت تجملاتی باشد حقش است، بلکه در حد همان بخور و نمیر اداره کند، دست به یک سری کار‌ها بزند، چرا نزند؟!
