یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ترکیب یک ایمپلنت تحریک‌کننده عضلات با یک اسکلت رباتیک می‌تواند به بازگرداندن حرکت در افرادی که به دلیل آسیب نخاعی فلج شده‌اند، کمک کند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ ایمپلنت نخاعی با ارسال پالس‌های الکتریکی به عضلات، فعالیت طبیعی عضلات را تحریک کرده و با حرکت‌های رباتیک حمایتی هماهنگ می‌شود. طبق گزارش‌های محققان که در تاریخ ۱۲ مارس ۲۰۲۵ در مجله Science Robotics منتشر شده است، پنج نفر که به دلیل آسیب نخاعی فلج شده بودند، توانستند با استفاده از ترکیب ایمپلنت و رباتیک، راه بروند یا بر روی دوچرخه ثابت رکاب بزنند.
نه تنها شرکت‌کنندگان توانستند در طول درمان رباتیک، قدرت استفاده از عضلات را باز یابند، بلکه برخی از آن‌ها حتی بعد از خاموش شدن ایمپلنت تحریک‌کننده، حرکت‌های داوطلبانه بهبود یافته‌ای را تجربه کردند.
گریگوار کورتین، محقق ارشد این مطالعه و استاد در École Polytechnique Fédérale de Lausanne در سوئیس، در یک بیانیه خبری گفت: «ادغام بی‌دردسر تحریک نخاعی با رباتیک توانبخشی یا تفریحی، فرآیند استفاده از این درمان را تسریع کرده و آن را به استاندارد مراقبت و جامعه افراد دارای آسیب نخاعی تبدیل خواهد کرد.»
این فناوری تطبیق‌پذیر است و متخصصان توانبخشی می‌توانند آن را در پروسه‌ها و دستورالعمل‌های موجود خود در سراسر جهان ادغام کنند، طبق توضیحات محققان. نویسندگان اصلی این مطالعه از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی سوئیس، NeuroRestore و BioRob هستند.
نیکولاس هانکوف از NeuroRestore و میروسلاو کابان از BioRob در یک بیانیه خبری گفتند: «ما به مراکز توانبخشی مختلف مراجعه کردیم تا فناوری تحریک خود را با سیستم‌های رباتیکی که آن‌ها به طور معمول استفاده می‌کنند، آزمایش کنیم و دیدن هیجان آن‌ها برای ما بسیار پاداش‌دهنده بود.»
آن‌ها افزودند: «دیدن این که چگونه روش ما به راحتی با پروتکل‌های توانبخشی موجود ادغام می‌شود، پتانسیل آن را برای تحول مراقبت از افراد دارای آسیب نخاعی تأکید می‌کند و چارچوب فناوری فراهم می‌آید که به راحتی قابل پذیرش و استفاده در محیط‌های مختلف توانبخشی است.»
محققان توضیح دادند که استراتژی‌های تحریک نخاعی باید به‌طور دقیق با حرکت بیمار تنظیم شوند، که این کار را برای ادغام با سیستم‌های توانبخشی رباتیک دشوار می‌سازد. در این روش جدید، دستگاه تحریک نخاعی کاملاً کاشته‌شده پالس‌های الکتریکی ارسال می‌کند که سیگنال‌های عصبی طبیعی را تقلید می‌کنند.
این ایمپلنت از حسگرهای بی‌سیم برای تشخیص حرکت اندام استفاده کرده و به‌طور خودکار تحریک را در زمان واقعی تنظیم می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تحریک دقیقاً با هر مرحله از حرکت هماهنگ است.
محققان نتیجه‌گیری کردند که آزمایش‌های بالینی آینده لازم است تا بهتر درک کنیم که چگونه ترکیب تحریک نخاعی و رباتیک باعث بازگشت حرکت می‌شود و فواید بلندمدت این رویکرد را مشخص کنیم.
