پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : آدری هپبورن، که بهعنوان یکی از بزرگترین ستارگان دوران کلاسیک هالیوود شناخته میشود، در دوران نوجوانی خود در جریان جنگ جهانی دوم برای متفقین علیه نازیها جاسوسی میکرد، اما این جنبه زندگی او کمتر شناخته شده است.
آدری در سال 1929 در بروکسل متولد شد. او فرزند الا ون همسترا، بارونس هلندی، و جوزف هپبورن-رستون، تاجر بریتانیایی-اتریشی بود. دوران کودکی او چالشهای زیادی برایش داشت. حمایت والدینش از فاشیسم تأثیر عمیقی بر زندگی او گذاشت، و پدرش وقتی او شش سال بیشتر نداشت خانواده را ترک کرد.
آدری پس از مهاجرت به هلند همراه مادرش با سختیهای زیادی روبرو شد. او زبان هلندی را نمیدانست و با انزوای اجتماعی مواجه شد. در سال 1940 آلمان نازی به هلند حمله و آن را اشغال کرد. عموی آدری، کنت اتو ون لیمبورگ استیروم، بهخاطر مواضع ضدنازی خود اعدام شد، و این فقدان تأثیر عمیقی بر وی گذاشت.
اگرچه خانواده آدری مرفه بودند، کمبود غذا باعث گرسنگی کشیدن آنها شد و هپبورن از سوءتغذیه شدید رنج میبرد. او که بالرین بود، در 15 سالگی اجرای عمومی رقص باله را کنار گذاشت، و در عوض بهطور مخفیانه در اتاقهای تاریک و با نور شمع میرقصید تا برای نیروی مقاومت هلند پول جمع کند.
هپبورن خودش عضو فعال مقاومت شد، و پیامها و لوازم مخفی برایشان جابهجا میکرد. در یک مورد او پیامی رمزگذاریشده که در جورابش پنهان شده بود را به یک چترباز بریتانیایی رساند، و با تیزهوشی از دست نازیها فرار کرد. از آنجایی که او هنوز بچه بود، نازیها کمتر به او شک میکردند، که به فعالیتهایش کمک میکرد.
سرانجام در آوریل 1945 هلند با ورود سربازان کانادایی آزاد شد. با این وجود، قحطی جمعیت هلند را ویران کرده و به شدت به سلامتی هپبورن آسیب زده بود. آدری پس از جنگ به دلیل تأثیرات ماندگار سوءتغذیه باله را برای همیشه کنار گذاشت و به بازیگری روی آورد.
این مرحله از زندگی او زمانی است که شاهد تولید شاهکارهای ماندگار تاریخ سینما مانند «سابرینا»، «صبحانه در رستوران تیفانی»، «تعطیلات در رم»، و «بانوی زیبای من» شد، و عموم مردم هپبورن را به خاطر آن به یاد میآورند. آدری بعدها زندگی خود را وقف فعالیتهای بشردوستانه کرد، و تا پایان عمرش بهعنوان سفیر حسن نیت «یونیسف» خدمت کرد.
منبع: العربیه