ریزش مو تا حدی اتفاقی طبیعی محسوب می‌شود؛ اما چه موقع ریزش مو غیرعادی و نشانه وجود مشکل است و باید به پزشک مراجعه کرد؟
ریزش مو می‌تواند تجربه ناخوشایندی باشد و ممکن است در عرض چند هفته تا چند ماه مقدار زیادی از موهای خود را از دست بدهیم.
رشد مو دارای چهار مرحله است: آناژن، مرحله‌ای که در آن مو به‌طور فعال درحال رشد است؛ کاتاژن، مرحله قبل از توقف رشد مو؛ تلوژن، زمانی که رشد مو متوقف می‌شود و اکسوژن، زمانی که مو از فولیکول جدا شده و می‌ریزد.
مرحله آناژن دو تا هشت سال، مرحله کاتاژن دو هفته و مرحله تلوژن حدود سه ماه طول می‌کشد تا درنهایت موها بریزند. در طول زندگی فرد، هر فولیکول مو چرخه توصیف‌شده را ۱۰ تا ۳۰ بار طی می‌کند. با افزایش سن، آناژن یا مرحله رشد کوتاه‌تر می‌شود و فولیکول‌های موی کمتری در مرحله آناژن باقی می‌مانند.
همه ریزش‌های مو واقعی نیستند. در بسیاری از مواقع، ریزش مو در واقع شکستگی مو است. شکستگی ممکن است براثر برس کشیدن بیش از حد موها یا استفاده از مدل‌های مویی مانند بافتن رخ دهد که پوست سر را می‌کشند. شکستگی مو همچنین می‌تواند درنتیجه‌ی استفاده مکرر از مواد شیمیایی قوی یا استفاده مداوم از سشوار و اتو مو رخ دهد.
به‌طور معمول روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست می‌دهیم
ریزش مو به اندازه‌ای بیشتر از مقدار مویی که دوباره رشد می‌کند، می‌تواند نشانه ای از آلوپسی باشد. آلوپسی اصطلاح پزشکی برای ریزش مو است. انوع مختلفی از ریزش مو وجود دارد: از ریزش موی ناشی از هورمون‌ها گرفته تا ریزش موی ناشی از اختلالات خودایمنی.
ریزش مو علت‌های متعددی دارند. عواملی نظیر رژیم غذایی، استرس بدنی یا روانی شدید، تغییرات هورمونی، اختلالات خودایمنی، داروهای خاص و سلامت پوست سر می‌توانند بر مقدار و نوع ریزش مو تاثیر بگذارند.
در نوعی از آلوپسی به نام تلوژن افلوویوم مقداری از موها به‌طور ناگهانی از سراسر پوست سر می‌ریزد. جراحی‌های بزرگ، موارد شدید آنفلوانزا یا کووید ۱۹، شیمی‌درمانی، دیابت، کم‌خونی، اختلالات تیروئید، نوسانات هورمونی و مجموعه‌ای از مشکلات سلامتی دیگر می‌توانند موجب این نوع ریزش مو شوند. تغییرات هورمونی در طول بارداری می‌تواند توقف ریزش مو را در پی داشته باشد، اما در دوران پس از زایمان موجب آغاز تلوژن افلوویوم شود.
وقتی مقدار انرژی در دسترس محدود باشد، بدن ممکن است رشد مو را متوقف کند تا زمانی که بیمار هستیم یا استرس داریم، بتواند انرژی را جای دیگری صرف کند. اغلب اوقات این وضعیت سه تا شش ماه طول می‌کشد و پس از آن رشد مو دوباره شروع می‌شود.
سایر اشکال رایج آلوپسی شامل ریزش موی با الگوی مردانه و زنانه می‌شود. ویژگی ریزش موی با الگوی مردانه پس رفتن خط رویش مو است و ویژگی ریزش موی با الگوی زنانه، نازک شدن و کم پشت شدن کلی موها است. هم مردان و هم زنان بسته به سطح هورمون‌های خاص می‌توانند دچار هر یک از این الگوهای ریزش مو شوند.
سلامت پوست سر نیز می‌تواند بر میزان ریزش مو تأثیر بگذارد. التهاب پوست سر مثلا براثر پسوریازیس می‌تواند رشد مو را توقف کند، اما این وضعیت درمان‌شدنی است.
شرایط کمتر شناخته‌شده مانند درماتیت سبوره‌ای که نوعی بیماری قارچی است نیز می‌تواند موجب التهاب شود. درماتیت سبوره‌ای موجب خارش پوست سر می‌شود و خاراندن پوست سر می‌تواند به فولیکول‌های مو آسیب بزند.
افراد دارای موهای بلند شاید حس کنند موهای آن‌ها بیشتر می‌ریزد. علت ممکن است آن باشد که به دلیل بلندبودن تارهای مو، موها روی شانه بیشتر به چشم می‌آید. اما در صورت کم شدن حجم موها، ظاهر شدن تکه‌های بدون مو روی پوست سر یا پسروی خط رویش مو بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
پوست، مو و ناخن منعکس‌کننده سلامتی کلی شما هستند و بررسی وضعیت آن‌ها به متخصصان در تشخیص بیماری‌های زمینه‌ای همچون مشکلات قلبی و کبدی، کم خونی و التهاب مفاصل کمک می‌کند.
در شبکه‌های اجتماعی محصولات فراوانی برای تقویت رشد مو تبلیغ می‌شود. اغلب این برندها در حمایت از ادعاهای خود به جای آزمایش‌های علمی دقیق، روی نظرسنجی از افراد متکی هستند. تا زمانی که با پزشک متخصص مشورت نکرده‌اید، از این محصولات استفاده نکنید.
