سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
سه شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۴۸: دندانساز شاهنشاه را از سویس خواسته بودم، دیشب آمد. صبح با تلفن فرمودند: به تشریفات بگو شرفیابی‌های امروز موقوف است. صبح دندانساز در آتلیه کاخ نیاوران شرفیاب شد. من طبق معمول خیال می‌کردم یک یا دو ساعتی طول می‌کشد. شاهنشاه بعد از نیم ساعت خیلی سرحال بیرون آمدند و مرا برای کار‌ها احضار کردند. خیلی تعجب کردم، پرسیدم: چه طور امروز به این زودی کار را تمام کردند. فرمودند "دندانم را کشیدم. دیگر به درد نمی‌خورد... حالا کار‌های عقب افتاده ات را می‌توانی بگویی" دو ساعت شرفیاب بودم. در این ضمن شهبانو هم تشریف آوردند و پهلوی دفتر شاهنشاه به دندانسازی رفتند. یک ساعت طول کشید، وقتی برگشتند باز هم من بودم با تعجب فرمودند: "این همه شرفیابی؟ " عرض کردم: "کار زیاد است چه باید کرد؟ " بعد قدری با شاهنشاه صحبت کردند و از جمله فرمودند: "دیشب خواب دیدم بچه چهارمی دارم و پسر است خیلی خوشحال شدم. " شاهنشاه فرمودند: "شما که دختر میخواستی". گفتند: "ولی در خواب از پسر خوشحال شدم" بعد تشریف بردند...
یادداشت‌های اسدالله علم: صبح شرفیاب شدم. راجع به پسر جهانبانی که در حبس است، عرض کردم این پسر خاطر خواه شهناز است و از عجایب آن که شهناز هم او را می خواهد. شاهنشاه به تصور این که او شهناز را معتاد به ال اس دی (LSD) کرده است، وقتی پسر وارد نظام وظیفه شد، به بهانه قصور در خدمت امر دادند او را محاکمه و به سه سال حبس محکوم کردند. حالا نه شهناز شوهر اختیار می کند و نه این پسر از خاطر خواهی دست بر می دارد.
