مطالعه‌ای بزرگ برای مقایسه اسکن مغز افراد قبل و بعد از ابتلا به کرونا، انقباض و آسیب بافتی را در مناطق مرتبط با بویایی و ظرفیت‌های ذهنی ماه‌ها پس از مثبت شدن آزمایش نشان داد.
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب به نقل از هلث لاین، این بزرگترین مطالعه تا به امروز در مورد ژنتیک کروناست، که ۱۶ نوع ژنتیکی جدید مرتبط با بیماری شدید را شناسایی کرده و تعدادی از دارو‌های موجود را که می‌توان برای جلوگیری از بیماری شدید بیماران تغییر کاربری داد، نام برد که برخی از آن‌ها در حال حاضر در آزمایشات بالینی، این مطالعات با هم، مکانیسم‌های بیولوژیکی را که زیربنای این بیماری هستند، روشن می‌کنند.
در این مطالعه، محققان دانشگاه آکسفورد ۷۸۵ فرد بین ۵۱ تا ۸۱ ساله را که قبل و در طول همه گیری به عنوان بخشی از مطالعه UK Biobank اسکن مغزی دریافت کرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. بیش از نیمی از آن‌ها بین دو اسکن تست کرونای مثبت داشتند.
در مقایسه با ۳۸۴ آزمودنی کنترل غیر آلوده، افرادی که آزمایش کرونای مثبت داشتند، انقباض کلی مغز و چروکیدگی ماده خاکستری بیشتری داشتند، به ویژه در نواحی مرتبط با بویایی. به عنوان مثال، کسانی که کرونا داشتند، ۱.۸ درصد بیشتر از شکنج پاراهیپوکامپ، یک ناحیه کلیدی برای بویایی، و ۰.۸ درصد اضافی از مخچه را در مقایسه با افراد دیگر از دست دادند.
اختلال در پردازش سیگنال در چنین مناطقی ممکن است به علائمی مانند کاهش بویایی کمک کند. افرادی که آلوده شده بودند نیز معمولاً در آزمون مهارت‌های ذهنی نمرات کمتری نسبت به افراد غیر آلوده داشتند. نمرات پایین‌تر با از دست دادن بیشتر بافت مغز در بخش‌هایی از مخچه درگیر در توانایی ذهنی مرتبط بود.
این تحقیقات که در مجله Nature منتشر شد، نشان داد که این اثرات در افراد مسن و کسانی که به دلیل این بیماری در بیمارستان بستری شده بودند، آشکارتر بود، اما همچنان در افراد دیگری که عفونت آن‌ها خفیف یا بدون علامت بود، مشهود بود، اسکن‌های بیشتری برای تعیین اینکه آیا این تغییرات مغزی دائمی هستند یا تا حدی قابل برگشت هستند، مورد نیاز است.
پروفسور گوئنائل دوواد، از دانشگاه آکسفورد گفت: "مغز قابل تغییر است، به این معنی که می‌تواند خود را تا حدی، حتی در افراد مسن تر، دوباره سازماندهی و بهبود بخشد. "
در تحقیقات جداگانه‌ای که در Nature نیز منتشر شد، محققان به رهبری دکتر کنت بیلی، مشاور پزشکی مراقبت‌های ویژه در دانشگاه ادینبورگ، ژنوم ۷۴۹۱ بیمار کرونا را که در بخش‌های مراقبت‌های ویژه در بریتانیا بستری شده بودند، توالی‌یابی کردند. محققان DNA آن‌ها را با DNA ۴۸۴۰۰ نفری که مبتلا نشده بودند به علاوه DNA ۱۶۳۰ نفر دیگر که کووید را خفیف تجربه کرده بودند مقایسه کردند.
این مطالعه ۱۶ نوع ژنتیکی جدید مرتبط با پذیرش در مراقبت‌های ویژه، از جمله ژن‌های دخیل در لخته شدن خون، سیستم ایمنی و شدت التهاب را شناسایی کرد، همچنین دخالت هفت ژن دیگر را که این تیم در مطالعات قبلی شناسایی کرده بودند و به آزمایش داروی آرتریت روماتوئید baricitinib بر روی بیماران کرونا کمک کردند، تایید کرد.
سایر موارد شامل تغییراتی در ژن‌هایی بودند که سطوح یک جزء مرکزی لخته شدن خون (معروف به فاکتور هشت)، را که در شایع‌ترین نوع اختلال خونریزی ارثی هموفیلی مختل می‌شود، کنترل می‌کنند. بیلی توضیح داد که لخته شدن غیرطبیعی در پاسخ به کرونا می‌تواند منجر به کاهش اکسیژن رسانی به اندام‌های حیاتی شود.
این نتایج توضیح می‌دهد که چرا برخی از افراد به کرونای تهدید کننده زندگی مبتلا می‌شوند، در حالی که برخی دیگر اصلاً علائمی ندارند.
بیل گیتس، می‌گوید:"اگر هر کشوری همان کاری را که استرالیا انجام داد، در دستور کار خود قرار دهد، جهان می‌تواند از همه گیری بعدی جلوگیری کند. "
