سرویس تاریخ «انتخاب»؛ ظهر روز شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۳۰، خبرنگار روزنامه اطلاعات با سرلشکر محمدصادق کوپال، رئیس شهربانی کل کشور، درباره مسائل روز گفتگو کرد. از جمله شایعات مطرح در آن روزها، شکنجه نواب صفوی در زندان قصر بود. سرلشکر کوپال در پاسخ به این شایعه به خبرنگار اطلاعات گفت: «برخلاف شایعاتی که در این چند روزه منتشر شده و طی آن‌ها مامورین شهربانی را متهم کرده‌اند که به آقای نواب صفوی زجر و آزار داده‌اند ایشان شخصا نامه‌ای نوشته و این مراتب را تکذیب کرده‌اند.» آن‌گاه متن نامه نواب صفوی را به همراه تصویر آن به شرح زیر در اختیار روزنامه اطلاعات قرار داد:
هوالعزیز
برادران دینی گرام، فرزندان عزیز اسلام و ایران
نظر به آن‌چه راجع به بنده در جراید ذکر گردیده و شنیدم سبب اضطراب خاطرتان شده است، اشعار می‌دارد که در سایه بلندپایه پرچم عالیه سلامت و به لطف خدا آسوده‌ام و در تمام مدتی که در زندان به سر برده‌ام جز به احترام و ادب با من رفتاری نشده است. مرجو است که از نظر مهرتان به بنده‌اید! اضطرابی به خاطر عزیزتان راه ندهید.
توفیق قطعی آن عزیزان را در خدمات عالیه به دین مقدس خدا خواهانم.
زندان قصر – به یاری خدای توانا
سید مجتبی نواب صفوی
۱۷ بهمن‌ماه ۱۳۳۰
... دیوار به دیوار خانه ما در مسجد محمودیه پرچم فداییان اسلام برافراشته بود و به عنوان اقامه عزاداری مرتب از بلندگوی مسجد به خانواده ما و مرحوم سپهبد رزم‌آرا فحاشی می‌کردند. یک شب عده‌ای با چوب و چماق به مسجد ریختند و فداییان اسلام را متواری ساختند از جمله خلیل طهماسبی از پشت‌بام مسجد به منزل ما پناه آورد و من و برادرانم از پدرمان تقاضا کردیم اجازه دهد او را به وسیله دو تن از خدمه منزل بکشیم و انتقام خون برادرمان را بگیریم ولی هرچه اصرر کردیم پدرمان موافقت نکرد و گفت: ما نباید او را در یک شب تاریک و در حریم خانه خودمان از بین ببریم. پدر ما در خانه خود برای قاتل حریمی قائل بود در حالی که کسانی که نام فدایی اسلام روی خود گذاشته بودند حتی در خانه خدا برای اشخاص حریم قائل نبودند.
