روزنامه مصری الشروق نوشت: با اینکه سفر حسن روحانی به ژاپن در 20 دسامبر، بعنوان فرصتی برای ادامه تلاشهای میانجی گرانه میان ایران و ایالات متحده، اهمیت زیادی دارد، اما اهمیت این سفر، به تدریج رنگ باخته و عوامل متعددی، نتایج این سفر را محدود کرد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: به نظر می رسد جناح های سیاسی داخلی ایران اختلاف واضحی در مورد اهداف سفر روحانی و نتایج آن دارند. این اختلاف به حدی رسیده که رسانه های نزدیک به جریان اصولگرا، گزارش هایی را به رسانه های ژاپنی نسبت می دهند، مبنی بر اینکه این سفر تنها یک اقدام پروتکلی بوده است.
در این چارچوب، دو گرایش اصلی وجود دارد؛ براساس گرایش اول، این سفر اهمیت ویژه ای دارد، اول به این دلیل که نشان می دهد ایران در انزوای بین المللی قرار ندارد و دوم اینکه این کشور، باب ادامه تلاشها برای میانجی گری را باز گذاشته است.
گرایش دوم، که به جریان اصولگرا نزدیک است، می گوید سفر روحانی بی فایده بوده و نتایج مثبتی برای منافع ایران ندارد؛ به دو دلیل؛ اول آنکه ایران را در حالت ضعف و نیازمند مذاکره با آمریکا نشان می دهد؛ و دوم اینکه اداره اقتصاد با هدف کاهش اثرات تحریم ها به زنده ماندن گزینه مذاکره ارجحیت دارد؛ بر اساس این نگاه، مشکل در تحریمها نیست، بلکه در نحوه تعامل با آنهاست و دولت، مسئول اوضاع اقتصادی موجود است.
این دیدگاه، مبتنی بر یک خط مشی گوشه گیرانه است و توجه به تحولات داخلی را ضروری می داند، بدون آنکه به نتیجه سیاستهای ایران در سطح روابط آن با قدرتهای منطقه ای و بین المللی مختلف، توجهی داشته باشد.
جدال مستمر
به نظر می رسد که این جدال، ادامه یافته و با نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی در 21 فوریه 2020 حمله طرفداران دیدگاه دوم، به رئیس جمهور و به طور کلی جریان اعتدال گرا، افزایش خواهد یافت.
هدف اصلی محافظه کاران، جلوگیری از بهره برداری اعتدال گرایان از نتایج این سفر در انتخابات آینده مجلس شورای اسلامی است؛ آنها می خواهند که این مساله موجب سیطره محافظه کاران بر دوره بعدی مجلس شود، تا در ادامه، شانس انتخاب یکی از نامزدهای آنها بعنوان رئیس جمهور، افزایش یابد.
حسن روحانی تاثیر زیادی در دفاع از جریان اعتدال گرا یا تقویت فرصتهای آن برای انتخابات آینده ندارد و با توجه به اینکه وی دو دوره ریاست جمهوری را عهده دار بوده و در دوره بعدی امکان نامزد شدن ندارد، فشارها در زمان حاضر بر او افزایش یافته است؛ نه تنها از سوی دشمنان سیاسی اش، بلکه از طرف دوستانی که به او رأی دادند؛ به این دلیل که بحران اقتصادی، دولت را مجبور به اتخاذ تصمیماتی کرد که باعث نارضایتی مردم شد؛ بویژه در مورد افزایش قیمت سوخت.
به این ترتیب، پیش بینی می شود که در مرحله بعدی، جریان اعتدال گرا، به طور کلی، در معرض فشارهای سیاسی سختی قرار بگیرد، تا راه برای بازگشت محافظه کاران، به سیطره بر مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری، هموار شود.
مترجم: مریم نصرالهی
